Wycie zdradzi, ile z wilka ma w sobie Twój pies

Wycie jest jednym ze sposobów komunikacji pomiędzy dzikimi psowatymi. W Polsce najbardziej kojarzy się z wilkami – i słusznie. Jak to się ma do psów, które zostały udomowione już wiele tysięcy lat temu? Naukowcy odkryli, że istnieje takie powiązanie!

Dlaczego wilki wyją?

Dowiedziono przynajmniej kilku powodów wilczego wycia. Przede wszystkim jest to sposób komunikacji między członkami watahy. Zwierzęta nawołują się poprzez wycie, mogą się wzajemnie zlokalizować czy dawać znać np. o rozpoczęciu polowania. Jednocześnie samotne wilki informują również o zakresie swojego terytorium. W ten sposób unikają kontaktu z pojedynczymi osobnikami albo z innymi grupami. Wszystko po to, aby nie wchodzić w bezpośrednią interakcję i konflikt, gdy nie jest to konieczne. A co z psami?

Dlaczego niektóre psy wyją, a inne nie?

Podstawową zależnością, którą odkryli badacze, jest przynależność do ras nowoczesnych albo pierwotnych. W przypadku tego ostatniego pojęcia nie chodzi tyle o grupę ZKwP i FCI, do której należą psy pierwotne, a inne badanie, przeprowadzone kilka lat temu. Na jego podstawie naukowcy byli w stanie wyznaczyć kilkanaście ras, których DNA było bardziej zbliżone do wilczego niż innych. Do tej grupy zaliczają się m.in.:

• siberian husky,
• shiba inu,
• pekińczyk,
• saluki,
• akita,
• basenji,
• shar pei.

Psy te nie tylko więcej wyją i chętniej odpowiadają na wycie, ale też prezentują inne zachowania niż rasy w znacznym stopniu zmodyfikowane przez człowieka czy po prostu młodsze.

Kto odpowie na wilcze wycie?

W badaniu przedstawionym w Communications Biology przestudiowano zachowanie przedstawicieli 68 ras i mieszańców. Do testów wybrano:

• psy obu płci;
• psy w różnym wieku;
• zwierzęta po sterylizacji i bez przeprowadzonego zabiegu.

Wszystkie z nich eksponowano na wycie wilków prezentowane na nagraniach. Były to zarówno różne rodzaje wycia pojedynczych osobników, jak i całych grup czy watah. Oto, jakie były efekty tego eksperymentu.

Nowoczesne rasy reagowały inaczej

Zgodnie z przewidywaniami, psy należące do grupy ras pierwotnych, bardziej genetycznie powiązanych z wilkami, reagowały częściej na wycie zarówno chóralne, jak i pojedynczych osobników. Zazwyczaj ich odpowiedzią było również wycie.

Z kolei rasy nowoczesne wydawały z siebie szczeknięcia i piszczenie. Uważa się, że jest to efekt przystosowania do komunikacji nastawionej na człowieka, w której komunikacja między członkami stada, oparta na wyciu, nie ma takiego zastosowania.

Poziom stresu a reakcja na wycie

U psów ras pierwotnych reakcja na wycie częściej była powiązana z odczuwanym stresem i prezentowanymi sygnałami uspokajającymi niż w przypadku ras nowoczesnych. Oznaczać to może, że zwierzęta te lepiej rozumieją cel wycia wilczego, a co za tym idzie, starają się – podobnie jak wilki – uniknąć bezpośrednich konfrontacji.

Wiek i poziom testosteronu a reakcja na wycie

Co ciekawe, zauważono jeszcze dwie warte wspomnienia zależności. U psów po 5. i 8. roku życia stresowa reakcja na wycie wilcze z nagrania nasilała się jedynie w przypadku ras pierwotnych. U ras nowoczesnych była ona w znaczący sposób niższa, gdy pies stawał się starszy. Tak dużej różnicy nie zauważano w przypadku psów młodszych. To mogłoby wskazywać, że wraz z wiekiem u ras pierwotnych zmniejsza się szansa na powodzenie w razie konfrontacji, a rośnie lękliwość. U ras nowoczesnych, które z założenia żyły bliżej człowieka niż stada przedstawicieli swojego gatunku, taka zależność po prostu się nie ukształtowała.

Zabieg kastracji również wydaje się mieć wpływ na sposób, w jaki pies reaguje. W przypadku samic różnica nie była w żaden sposób zauważalna. Z kolei samce kastrowane częściej odpowiadały na nagrania wyciem. Oznaczać to może, że z uwagi na większą tendencję do zachowań lękowych przy niskim poziomie testosteronu psy kastrowane chcą zapobiec konfrontacji.

Podobne badania naukowcy prowadzą od wielu lat. Pozwalają nam one lepiej poznać psy i potwierdzają, jak różnią się one od wilków. To z kolei daje wiedzę na temat tego, jak z nimi pracować i jak rozumieć ich zachowania. A jak jest z Twoim psem? Odpowiedziałby na wilcze wycie? Sprawdź i daj nam znać!

Źródło: https://www.nature.com/articles/s42003-023-04450-9