By kleszcz nie zaraził psa babeszjozą

Kleszcze to pajęczaki z rodziny roztoczy, które są prawdziwą zmorą wszystkich psów i ich właścicieli. Zamieszkują lasy, łąki, pastwiska, parki miejskie i ogródki działkowe. Przyczepiają się do sierści psa i wpijają w skórę. Najczęściej wybierają delikatne okolice pachwin, karku, uszu i pyska. Kleszcze są bardzo niebezpieczne, bowiem przenoszą potencjalnie śmiertelne choroby.

Leczenie zakażenia groźnym pierwotniakiem

Kleszcze stają się aktywne, kiedy temperatura utrzymuje się powyżej 4 stopni Celsjusza, dlatego zachorowania psów na babeszjozę wywoływaną przez pierwotniaka przenoszonego przez kleszcze zdarzają się już w marcu. Pierwotniaki babesia canis dostają się do krwi i uszkadzają krwinki czerwone.  Pierwszym objawem choroby jest ogólne osłabienie zwierzęcia, brak apetytu oraz wysoka gorączka. Babeszjozę lekarz weterynarii stwierdza po badaniu krwi. Leczenie jest zarówno przyczynowe, jak i objawowe. Najczęściej stosuje się lek o nazwie Imizol. Leczenie uzupełniające obejmuje płynoterapię, czyli podawanie kroplówek, preparatów odżywczych i witaminowych, leczenie przeciwbólowe i przeciwzapalne, a w razie konieczności antybiotykoterapię. Możliwymi powikłaniami choroby są uszkodzenia wątroby i nerek.

Zapobieganie zachorowaniu na babeszjozę

Babeszjoza jest ciężkim schorzeniem, jej leczenie nie należy do łatwych i tanich, a sama choroba bywa śmiertelna. Dlatego lepiej jej zapobiegać. Na rynku dostępne są różne preparaty, które mają spowodować, że kleszcz na psie nie usiądzie lub, nawet jeśli się wpije, nie zdąży zarazić go babeszjozą – płyny do spryskiwania, kropelki typu Frontline Combo i obroże. Wszystkie zawierają jedną bądź kilka substancji czynnych, takich jak fipronil czy metopren. Istnieją również szczepionki przeciwko babeszjozie. Choć nie zapobiegają one chorobie w stu procentach, mogą złagodzić jej objawy i przebieg. Należy pamiętać, że stosując któryś z wymienionych wyżej sposobów, i tak trzeba codziennie przeglądać psią sierść i skórę. Jeśli znajdziemy kleszcza, należy go jak najszybciej usunąć ruchem wykręcającym. Pamiętajmy, że nie wolno smarować odwłoku kleszcza tłuszczem! Wprawdzie po kilkunastu minutach wyjdzie on z ciała, ale przedtem wpuści do niego toksyczną treść żołądkową i bakterie. Po wyjęciu kleszcza miejsce wgryzienia należy przemyć środkiem odkażającym, na przykład spirytusem.