21.11.2017
Austria – dookoła świata na czterech łapach
psy.pl
Ten tekst przeczytasz w 4 minuty
Austria ma pięć ras narodowych. Niecałe 8,5 mln Austriaków ma ok. 600 tys. psów, spośród rasowych głównie goldeny, onki, border collie i… nie, nie yorki, lecz niedoceniane w Polsce jagdterriery!
fot. Shutterstock
W samym Wiedniu mieszka oficjalnie 50 tys. psów, szacuje się jednak, że jest ich tam w rzeczywistości dwa razy więcej. Austria nakazała, by do 1 stycznia 2010 r. wszyscy zachipowali swoje psy – w przeciwnym razie ich właścicielom groziła grzywna w wysokości nawet 3750 euro!
Psie przepisy
Austria odprowadza od właścicieli czworonogów podatek od posiadania psa. Jego wysokość ustalają władze gminne. Przykładowo w Innsbrucku trzeba zapłacić aż 75,60 euro rocznie, a w Wiedniu tylko 43,60 euro. Zwolnieni są z niego tylko czworonożni asystenci i przewodnicy, a w niektórych gminach również psy, które zdobędą atest ogólnego posłuszeństwa (ale tylko na rok).
Podczas egzaminu właściciel czworonoga musi się wykazać znajomością przepisów dotyczących posiadania psa, a w części praktycznej udowodnić, że jego pupil zachowuje się stosownie w miejscach publicznych. Właściciele muszą sprzątać po psach. Za niestosowanie się do tego przepisu np. w Grazu trzeba zapłacić karę w wysokości 70 euro, ale w Wiedniu – gdzie są ponad 2 tys. psich toalet – już tylko 36 euro.
To, czy można puszczać psy luzem, zależy od przepisów lokalnych. W miejscach publicznych pies musi być trzymany na smyczy lub mieć założony kaganiec – tak jest np. w Wiedniu. Smycz obowiązuje m.in. na ulicy i w parku, kaganiec zaś w środkach komunikacji miejskiej i podczas imprez publicznych (kara wynosi 21 euro). Nawet na wsi często można zobaczyć psy na smyczy. W większych miastach wyznaczono „psie wybiegi”, na których można puszczać psy luzem – w stolicy ponad 130.
Austria – turystyka z psem
Przy wjeździe do Austrii obowiązują takie przepisy jak w większości krajów Unii Europejskiej. Pies musi być oznakowany czipem, mieć paszport i aktualne świadectwo szczepienia przeciw wściekliźnie (trzeba go zaszczepić co najmniej 30 dni przed podróżą). Musi na nim widnieć nazwisko właściciela, adres, nazwa szczepionki, nazwa jej producenta i kod partii.
Komunikacją miejską można przewozić psy w kagańcu (za pół ceny biletu dla dorosłych) lub w klatce (za darmo). W austriackich kolejach państwowych (ÖBB) psiak w klatce też podróżuje za darmo, a większe psy za 2,90 euro (bilet dzienny), 6,50 euro (tygodniowy) i 19,60 euro (miesięczny).
Austria – ochrona psów
W Austrii nie wolno obcinać zarówno ogonów, jak i uszu oraz wystawiać kopiowanych psów. Kolczatki mogą stosować tylko profesjonalni trenerzy policyjni i wojskowi. Zabronione jest trzymanie psa na łańcuchu – nawet przez krótki czas. Psów (kotów również) nie wolno sprzedawać w sklepach zoologicznych. W schroniskach nie usypia się zdrowych zwierząt.
Miłość w procentach
51,5% spośród 500 ankietowanych Austriaków ma psy rasowe
17,2% wzięło zwierzaka ze schroniska
52,7% spędza na spacerach z psem ponad godzinę dziennie
45,1% wykupuje ubezpieczenia
9,8% odwiedza regularnie psie salony fryzjerskie
1,2% korzysta z usług behawiorysty
źródło: instytut badania opinii publicznej Marketagent.com
Rasy austriackie
Austria ma pięć ras narodowych, aż cztery z nich to psy gończe. Żadna nie należy do popularnych, większość hodowana jest głównie w ojczyźnie.
Alpejski gończy krótkonożny
Najpopularniejsza z ras austriackich, hodowana także w Polsce. Choć w nazwie ma słowo „gończy”, zalicza się ją do posokowców. Wyhodowana do polowania z pieszym myśliwym, powstała na bazie krzyżówki jamnika i gończego. Nadal znajduje się głównie w rękach myśliwych, używana jako posokowiec do tropienia po „farbie” lub jako gończy na dziki, zające i lisy.
To pies niewielki, lecz krzepki, łagodny wobec ludzi, nieco nieufny w stosunku do obcych, obdarzony doskonałym węchem i wielką pasją łowiecką. Spokojny, lecz bywa uparty, nie jest łatwy do ułożenia. Maść jelenia (ruda) albo czarna podpalana. Wzrost 34-42 cm. Alpejczyki są zdrowe i dosyć długowieczne.
Gończy austriacki – Brandlbracke
Rasa hodowana od wielu wieków. Podobno pochodzi bezpośrednio od gończego celtyckiego. Na pierwszy rzut oka przypomina gończego polskiego. Pies pełen energii, o miłym usposobieniu. Używany głównie do polowania na zające.
Obdarzony doskonałym węchem, podczas gonienia „gra” (charakterystycznie szczeka), ale poza tym w polu zachowuje się bardzo cicho. Dobrze się sprawdza podczas polowania w górach i na terenie równinnym. Może być wykorzystywany także jako posokowiec. Rasa hodowana tylko przez myśliwych. Maść czarna podpalana. Wzrost: psy 50-56 cm, suki 48-54 cm.
Gończy styryjski
Wyhodowany pod koniec XIX w. przez przemysłowca ze Styrii (region należący do Austrii i częściowo do Słowenii) na bazie krzyżówki posokowca hanowerskiego i szorstkowłosego gończego istryjskiego. Średniej wielkości, okryty szorstką, twardą sierścią, która na głowie jest nieco krótsza i tworzy wąsy.
Twardy, wytrwały, obdarzony doskonałym węchem pies myśliwski używany do polowań na dziki. Pracuje też jako gończy i posokowiec w górskim terenie. Zdrowy i odporny na trudne warunki atmosferyczne. Hodowany tylko przez myśliwych. Maść płowa i ruda w różnych odcieniach. Wzrost: psy 47-53 cm, suki 45-51 cm.
Gończy tyrolski
Średni pies o krótkiej, grubej szacie, uważany za potomka gończego celtyckiego. Już cesarz Maksymilian I Habsburg polował z gończymi w Tyrolu około roku 1500. Pies zrównoważony, wytrwały w podążaniu za tropem, głosi tropioną zwierzynę. Zwykle poluje w pojedynkę. Używany na zająca i lisa albo jako posokowiec. Przystosowany do pracy w górach.
Hodowany tylko przez myśliwych, ale spotykany poza ojczyzną częściej niż pozostałe duże gończe. Łagodny i czuły wobec rodziny. Maść ruda, ruda z białymi znaczeniami (krawat, łata na piersi i skarpetki), czarna podpalana (z typowymi podpalaniami lub czaprakowa) i trójkolorowa. Wzrost: psy 44-50 cm, suki 42-48 cm.
Pinczer austriacki
Jedyna niemyśliwska rasa austriacka. Pochodzi od rozpowszechnionych na wsi w drugiej połowie XIX w. psów zwanych pinczerami, które pilnowały dobytku, tępiły gryzonie i pomagały w zaganianiu zwierząt. Systematyczna hodowla rozpoczęła się w 1921 r.
To średniej wielkości, krzepki pies o krótkiej, grubej szacie. Czujny, pełen energii, lubi się bawić.
Silnie związany z rodziną, w stosunku do obcych nieufny, nieprzekupny stróż. Maść ruda w różnych odcieniach lub czarna podpalana, mogą występować białe znaczenia na piersi, pysku, szyi, gardle, karku, łapach i końcu ogona. Wzrost: samce 44-50 cm, suki 42-48 cm. Często zdarza się u nich naturalny krótki ogon.
Autorzy: Urszula Charytonik, Katarzyna Domagała-Pereira
Polecane przez redakcję
Reklama
Psy.pl to portalu tworzony przez specjalistów, ekspertów ale przede wszystkim przez miłośników zwierząt.
Zobacz powiązane artykuły
19.04.2024
10 ras psów, które nie gubią sierści
Ten tekst przeczytasz w 4 minuty
Nie przepadasz za psią sierścią w kawie? W takim razie musisz zadbać o to, aby twój pupil należał do jednej z ras, które nie gubią sierści. Sprawdźmy, o jakich czworonogach mowa.
undefined
18.04.2024
Psy podobne do niedźwiedzi. Poznaj 10 ras psów, które wyglądają jak misie
Ten tekst przeczytasz w 4 minuty
Psy podobne do niedźwiedzi? To możliwe, choć te gatunki w ogóle nie są spokrewnione! Istnieją jednak takie rasy, które są podobne do niedźwiedzi – zarówno tych dużych i groźnych, jak i mniejszych i raczej słodkich z wyglądu. Poznaj je!
undefined
15.04.2024
Oto TOP 5 najbardziej chorowitych ras psów. Poznaj je!
Ten tekst przeczytasz w 2 minuty
Posiadanie psa to nie tylko wielka przyjemność, lecz także olbrzymia odpowiedzialność. Zwłaszcza jeśli pod opieką ma się czworonoga, który z natury jest bardziej podatny na choroby niż jego pozostali koledzy. Poznaj 5 ras psów, które należą do najbardziej chorowitych.
undefined