Dlaczego warto mieć samojeda?

Dzisiaj o tym, dlaczego warto mieć samojeda. Nie o tym , CZY warto, bo to oczywiste. Postaramy się przekonać sceptyków i utwierdzić w swoim przekonaniu fanów tej rasy!

Humorystyczne podejście do samojeda to jedyne, które się liczy. Nie bez powodu mówi się „uśmiech samojeda” – to psy, które po prostu kochają dostarczać innym radości.

Unikalne walory wizualne

Samojed to przede wszystkim piękny pies o nietypowej urodzie. Migdałowe oczy, wesoły wyraz pyszczka oraz puchate futerko to niewątpliwie zalety tej rasy.

Psy te mają po prostu swój specyficzny urok i nie da się wyjść na spacer bez zwrócenia na siebie uwagi przechodniów. Szczególnie dzieci uwielbiają samojedy, więc ta rasa jest prawdziwym hitem w każdym parku. Niewątpliwie jest to rasa dla osób, które lubią być w centrum uwagi.

Trzeba jednak wiedzieć, że szczęśliwy samojed to brudny samojed. Psy te uwielbiają się brudzić – kopać w ziemi, tarzać w trawie i uprawiać wszystkie aktywności, które pokryją je grubą warstwą brudu. Mimo wszystko nie trzeba się martwić – samojed nosi wszelkie zabrudzenia niczym medale, więc nadal wygląda pięknie i dostojnie.

Aspekty akustyczne

Rasa ta na pewno nie należy do cichej i nudnej. Samojedy uwielbiają wyrażać swoje uczucia oraz emocje poprzez spektrum najdziwniejszych dźwięków, które można usłyszeć.

Psy te nie poprzestają na zwykłym szczekaniu lub warczeniu. W swoim pakiecie posiadają również bulgotanie, skrzeczenie, pseudomruczenie, wycie w kilku tonacjach, krzyczenie oraz tradycyjny wrzask.

Samojed bardzo chętnie podzieli się z Tobą różnymi historiami, ciekawostkami ze świata, a czasami nawet opowie o swoich sekretach. Najchętniej robi to wczesnym rankiem oraz późnym wieczorem. Tutaj również nie należy się martwić, ponieważ głos samojeda absolutnie nie jest nieprzyjemny. Brzmi trochę jak połączenie czekolady i wytrawnego wina, ale o opinię najlepiej pytać sąsiadów.

Geniusz w ciele psa

Niektórzy mają czelność narzekać na samojedy, że niby są nieposłuszne i nie chcą trenować. To totalna bzdura i nieprawda! Samojedy są po prostu niezależne!

Tak naprawdę psy te, tak jak wszystkie inne, bardzo chętnie pracują z człowiekiem. Są bardzo zmotywowane i pracują za zabawę lub pyszne łakocie. Jeżeli od młodości przyłożymy się do nauki, to nie powinniśmy mieć problemów w przyszłości.

Trzeba jednak zwrócić uwagę, że samojed to przede wszystkim osobowość. Tak duża osobowość powoduje, że dla tej rasy są rzeczy ważne i ważniejsze. Zadaniem właściciela jest podjęcie takich działań, aby on nie znalazł się na ostatnim miejscu priorytetów.

W innym przypadku samojed może postanowić, że okoliczne krzaki i inne psy są ciekawsze niż byle trening. W końcu zawsze można zacząć „od jutra”.

Samojed zaskoczy Cię na wiele sposobów – głównie tym, jak władczy potrafi być pomimo swojego słodkiego wyglądu. Wskoczenie do łóżka o 5 rano, rzucenie zabawką w twarz i domaganie się aktywności to nic nowego. Trzeba się przyzwyczaić i zacząć kłaść się wcześniej. W końcu „kto rano wstaje, temu samojed daje”.

Samojed to pies idealny?

Samojed to na pewno nie jest rasa dla każdego. Tak jak inne psy pierwotne, ma swoje potrzeby i wymagania. Wygląda ślicznie i na pewno jest jedną z najpiękniejszych ras na świecie, ale nie oznacza to, że jest typowym kanapowcem.

Samojed wymaga aktywności, ćwiczeń, treningu oraz uwagi. Samotny szybko się nudzi, a wtedy przychodzą mu do głowy głupie pomysły (np. zniszczyć wszystko w domu). Nie polecamy więc tej rasy dla osób, które bardzo dużo czasu spędzają poza domem i nie mogą poświęcić psu zbyt dużej ilości czasu.

Jest to jednak rasa perfekcyjna dla osób aktywnych, które lubią spędzać czas na świeżym powietrzu. Dodatkowo chęć pracy z psem będzie ogromnym atutem, który na pewno pies rozważy, przeglądając nasze CV.

Autorzy: Patryk i Kasia/blog Życie z psem