Zanim kupisz owczarka niemieckiego

author-avatar.svg

psy.pl

Ten tekst przeczytasz w 4 minuty

Onki są postrzegane głównie jako wszechstronne i niezawodne psy służbowe. Ile w tym prawdy?

Dwa owczarki niemieckie

fot. Shutterstock

Dawniej owczarki niemieckie różniły się między sobą zarówno wyglądem, jak i charakterem – od zrównoważonych, ale znających swoją wartość flegmatycznych osobników po dość histeryczne, szczekliwe zwierzęta. Pozwalało to znaleźć psy do różnych zadań.

Mniej więcej pod koniec lat 70. XX w. w RFN pojawiło się kilku reproduktorów o charakterystycznych cechach eksterieru, które uznano za cenne dla rasy i w efekcie zwierzęta te zaczęto intensywnie wykorzystywać w hodowli.

Polskie psy krzyżowano wtedy z czworonogami ze wschodnich Niemiec, jednak z czasem także i one zostały wyparte przez zachodnie linie. Hodowcy owczarków niemieckich skupili się na kojarzeniu w pokrewieństwie. Dążenie do idealnego wyglądu zagłuszyło zdrowy rozsądek i w hodowli powstało błędne koło.

Owczarek niemiecki w ruchu

Ustraszony niebohater

Z bezwzględnego spokoju i siły charakteru zostało w populacji owczarków niewiele. Powszechny jest brak pewności siebie. Bywają mało zrównoważone, a jednocześnie dość agresywne. Wciąż są szybkie i pobudliwe – dlatego nierzadko reagują zaczepnie.

Jest to tym uciążliwsze, że często nie potrafią się kontaktować z innymi psami – boją się ich (kłapią na nie zębami, szczekają) lub usiłują je atakować. Nawet w zabawie onek bywa mało sympatyczny – próbuje przydusić innego psa. Podczas berka łatwo się przełącza na tryb pogoni za ofiarą. Nie rozumie też często sygnałów, które wysyła psi kolega, pokazując, że wcale go nie bawi taki sposób nawiązywania kontaktów.

Przeciętny owczarek niemiecki zachowuje się dziś w obliczu rozmaitych zdarzeń znacznie bardziej histerycznie, niż to kiedyś bywało. Przy tym jego reakcja na bodźce jest na pozór gwałtowna, ale nie zniechęcają go one do ponawiania tych samych zachowań; stąd wielu właścicieli nie potrafi sobie z tymi psami poradzić.

Zwłaszcza że coraz częściej zdarzają się przedstawiciele rasy o słabych popędach, niezainteresowani współpracą z człowiekiem: nie chcą aportować, nie lubią jeść – co utrudnia szkolenie…

Głośny awanturnik

Kolejny problem to szczekliwość. Ogromnie trudno „wyłączyć” męczące basowe ujadanie tych psów. Wielu kandydatów na właścicieli owczarka oczekuje psa o wybitnych predyspozycjach do obrony i stróżowania. Kiedy ich młody zwierzak oszczekuje otoczenie, szarpiąc się na smyczy, zachwyceni opiekunowie wierzą, że oto obudziły się w nim instynkty obronne.

Mylą się – takie zachowanie ma podłoże lękowe lub jest wyrazem nieumiejętnego rozładowywania emocji. Oczywiście, może się to skończyć ugryzieniem – innego psa lub przechodnia – ale nie ma nic wspólnego z postępowaniem prawdziwego dominanta. Jest to zachowanie wiejskiego Burka, tyle że w efektownym opakowaniu.

Niestety testy psychiczne – obowiązkowy element kwalifikowania do hodowli – nie są prowadzone w sposób zapewniający wyeliminowanie z rozrodu psów o psychice dalekiej od ideału. Zaliczenie ich o niczym tak naprawdę nie świadczy. Wbrew teoretycznym założeniom czworonogi są do tych testów przygotowywane i przy współpracy pozytywnie nastawionego pozoranta oraz sędziego może zdać je nawet bardzo słaby zwierzak.

Onek w plenerze

Ofiara wystaw

Choć hodowcy twierdzą, że rasa ta ma tyle problemów zdrowotnych co każda inna, dziwnym trafem fora internetowe wypełniają opisy trapiących owczarki przypadłości. Pogoń za ideałem wystawowym – mocnym kątowaniem, opadającą linią grzbietu i wydłużeniem kości tylnych kończyn – zaprowadziła w ślepy zaułek. Wprawdzie idealny przedstawiciel rasy wygląda interesująco, ale już przeciętny wcale nie sprawia wrażenia wszechstronnego sportowca, a nieudany to kaleka.

Owczarki mają problemy z aparatem ruchu. Wprawdzie hodowcy usiłują przeciwdziałać dysplazji stawów biodrowych, ale mimo że pracują nad tym od wielu lat, efekty nie są zadowalające.

Co więcej, czworonogi te zmagają się też z dolegliwościami stawów łokciowych, kolanowych, nadgarstków, nie mówiąc już o kręgosłupie. Wielu kilkuletnich przedstawicieli tej rasy sprawia wrażenie staruszków. Częste są też problemy z układem pokarmowym i alergie.

Niesforny pies rodzinny

Owczarek niemiecki potrzebuje sporo ruchu i kontaktu z człowiekiem, należy mu więc poświęcić wiele czasu. Teoretycznie jest psem odpowiednim dla ludzi młodych, aktywnych, zainteresowanych rozmaitymi dyscyplinami psich sportów. Niestety, często na przeszkodzie do uzyskania superzawodnika stają zbytnia nerwowość i wrażliwość, brak dostatecznej pewności siebie i autentycznego popędu obrony oraz kiepskie zdrowie.

Przeciętny właściciel z kolei często sobie nie radzi z tymi cechami, które jeszcze pozostały w owczarku – dawnym psie służbowym (choć zawsze te walory mieli tylko niektórzy przedstawiciele rasy). Jako pies do towarzystwa czy pies rodzinny owczarek raczej się nie sprawdza, gdyż jest zbyt energiczny i wymaga stałej uwagi.

Szczeniak owczarka niemieckiego

Wymagający stołownik

Utrzymanie owczarka niemieckiego nie jest łatwe. Jego wyżywienie sporo kosztuje – zwłaszcza w początkowej fazie wzrostu musi być bardzo dobre. Onka nie wolno przekarmić, ale nie można też oszczędzać na jego diecie. To również jedna z najbardziej liniejących ras.

W pewnej lecznicy weterynaryjnej pojawili się właściciele z rocznym psem. Twierdzili, że na pewno jest ciężko chory, bo sierść wychodzi mu garściami. Nie mogli uwierzyć, że to po prostu linienie i że będzie się regularnie powtarzało…

Autor: Dorota Jastrzębowska
Pierwsza publikacja: 26.04.2022

Podziel się tym artykułem:

author-avatar.svg
psy.pl

Psy.pl to portalu tworzony przez specjalistów, ekspertów ale przede wszystkim przez miłośników zwierząt.

Zobacz powiązane artykuły

Ile naprawdę kosztuje hodowla psów rasowych?

Ten tekst przeczytasz w 6 minut

Na pozór wymarzone zajęcie dla wielu miłośników zwierząt – najpierw dwa miesiące rozpływania się nad puchatymi kulkami, a później – solidna „wypłata”. Mnożąc ceny szczeniąt znalezione w internecie przez ich potencjalną liczbę w miocie, szybko dochodzimy do bajońskich sum. Czy jednak faktycznie hodowla psów rasowych jest aż tak opłacalna? Zajrzyjmy za kulisy tej działalności!

ile kosztuje hodowla psów rasowych

undefined

Najpopularniejsze angielskie rasy psów – charakterystyka, ciekawostki i informacje

Ten tekst przeczytasz w 7 minut

Pod pojęciem angielskich ras psów kryją się wszystkie czworonogi wyhodowane na obszarze Wielkiej Brytanii, choć jest to pewne uproszczenie. Rasy psów z Anglii, ale również częściowo Walii czy Szkocji zaliczają się do tej właśnie grupy.

seter angielski - angielskie rasy psów

undefined

Dlaczego labradory tak łatwo tyją? Naukowcy znają odpowiedź!

Ten tekst przeczytasz w 5 minut

Ze względu na niezwykle przyjazny i towarzyski charakter labradory są jednymi z najpopularniejszych psów na całym świecie. Kochają zabawę i… jedzenie! Nie ma porcji, której labrador nie byłby w stanie pochłonąć. Niestety z miłością do smakołyków idzie w parze tendencja do tycia. 

dlaczego labradory tak łatwo tyją

undefined

null

Bądź na bieżąco

Zapisz się na newsletter i otrzymuj raz w tygodniu wieści ze świata psów!

Zapisz się