Czy należy głaskać psa przed wyjściem z domu?

Jeszcze kilka lat temu behawioryści doradzali, by wychodzić z domu po cichu – tak, aby pies nie zorientował się, że jego opiekuna nie ma w pobliżu. Badanie przeprowadzone na niewielkiej grupie psów podaje w wątpliwość powyższą radę. Okazuje się, że pogłaskanie czworonoga tuż przed wyjściem z domu może sprawić, że będzie on spokojniejszy podczas nieobecności opiekuna.

Gdy opiekuna nie ma w pobliżu…

Badanie pilotażowe zostało przeprowadzone przez dr Chiarę Mariti i jej zespół badawczy, a następnie opublikowane w Journal of Veterinary Behavior. W teście wzięło udział 10 psów, które nie wykazywały żadnych objawów lęku separacyjnego, a także ich opiekunowie.

Badacze podzielili czworonogi na dwie grupy. W pierwszej opiekunowie tuż przed odejściem głaskali psy przez minutę, zaś w drugiej ich zadaniem było ignorowanie swoich pupili przez taki sam czas i zniknięcie im z pola widzenia. Badanie zostało przeprowadzone na neutralnym gruncie. Po upłynięciu około trzech minut badacze przywoływali opiekunów, którzy ukrywali się za szopą.

Głaskać psa czy nie głaskać?

Naukowcy obserwowali zachowanie psów podczas nieobecności opiekunów – mierzyli tętno czworonogów przed i po rozłące, a także kortyzol w ślinie. Do jakich wniosków doszli? Badacze zaobserwowali, że chociaż żaden z psów nie był mocno zestresowany, czworonogi z obu grup prawie połowę czasu spędzały na poszukiwaniu opiekunów. To nie wszystko. Kluczowa różnica między grupami polegała na tym, że zwierzęta, które były głaskane przed zniknięciem opiekunów, wykazywały spokojniejsze zachowania, gdy zostały tylko z badaczem. Miały też niższe tętno.

Odkrycia naukowców sugerują, że „głaskanie psa przed rozłąką z opiekunem może mieć pozytywny wpływ na zwierzę i sprawi, że będzie ono spokojniejsze.” Badacze podkreślają też, że zagadnienie wymaga przeprowadzenia dalszych badań.

To w końcu głaskać psa przed wyjściem czy lepiej nie? Dr Marc Bekoff zaznacza, że każdy zwierzak jest inny – jednemu to pomoże i go uspokoi, drugiemu wręcz przeciwnie. To opiekun zna pupila najlepiej i wie, co jest dobre dla niego.