Twój pies i… dzieci. Czego dzieci nie powinny robić z psem?

Aby po dzieciństwie z psem pozostały same piękne wspomnienia, trzeba się postarać. Dzieci same potrzebują opieki, więc bez naszej pomocy nie zapewnią jej słabszej istocie. Trzeba je uczyć od­powiedzialności przez wykonywanie obowiązków przy pupilu, ale musi się to odbywać pod kontrolą. Psy wiedzą, że dziecko to taki ludzki szczeniak, więc się mu nie podporządkują. A młody zwierzak będzie je traktował jak towarzy­sza zabaw. Zaakceptujmy to! Pies i dzieci potrafią się dogadać, ale pod naszym czujnym okiem.

Jak działa pies?

Dzieci chłoną wiedzę jak gąbka. Żeby nie wyrosły na niemądrych dorosłych, którzy wierzą, że pies zrobił coś, bo jest „złośliwy”, a najlepszym środkiem wychowawczym jest klaps, musimy dziecku tłumaczyć, jak jest skonstruowa­na psia psychika. Obserwujmy razem psa i próbujmy rozszyfrować, co powoduje, że zachował się tak, a nie inaczej.

Psy boją się dzieci

Zwłaszcza te delikatniejsze psychicznie czworonogi boją się dzieci: ich wysokich głosów, ruchliwości i nieprzewidywalno­ści. Z kolei psy dominujące mogą chcieć uspokoić hałaśliwe dziecięce towarzy­stwo… Na wszelki wypadek dobrze będzie przyzwyczaić pupila do dzieci. Spotykajmy się czasem z zaprzy­jaźnionymi małolatami. Umówmy się na wspólny spacer, nauczmy dzieci, jak rzuca się psu piłkę.

Pies i dzieci: „Czy mogę go pogłaskać?”

Na pytanie: „Czy można go pogłaskać?”, zamiast odburknąć, że nasz pupil nie lubi dzieci, powiedzmy, że co prawda czworo­nóg niespecjalnie gustuje w pieszczotach, ale za to potrafi pokazać sztuczkę… Dzieci uwielbiają oglądać sztuczki, więc zazwyczaj chętnie przystają na taką propozycję. Co prawda nie pogłaszczą ciepłego psiego futerka, ale za to mogą się poczuć jak podczas przedstawienia 🙂 A czego dzieci nie powinny robić z psem?

Pies i dzieci. Czego dzieci nie powinny robić z psem?

1. Obejmowanie, przytulanie twarzy do psiego pyska

Internet pełen jest zdjęć dzieci przytulających się do swoich kochanych psów. Dziecko na fotografii minę ma rozanieloną, za to pies – rzadko kiedy. Dla naszych pupili zbliżanie twarzy do pyska, obejmowanie karku i ściskanie jest gestem grożącym, dominacyjnym. Tylko nieskończonej psiej cierpliwości można przypisać to, że mały odsetek zwierzaków próbuje ugryźć w takiej sytuacji. Jeśli więc nie jest to dla nich komfortowe, po co fundować im te chwile wątpliwej przyjemności?

2. Gwałtowne zrywanie się do biegu tuż obok psa

Dzieci mają sto pomysłów na minutę – a od pomyślenia, że coś chcą zrobić, do wykonania upływa zazwyczaj raptem sekunda. No tak, ale szybko oddalający się obiekt to dla psa pokusa nie do odparcia – i nieraz zwierzak w tej sytuacji atakuje biegnące dziecko. Nie dlatego, że chce mu naprawdę zrobić krzywdę, ale dlatego że instynkt nakazuje mu gonić i chwytać oddalającą się… zwierzynę.

3. Zajmowanie legowiska

Chcesz rozzłościć psa? Odbierz mu możliwość korzystania z posłania. Rozbrykane dzieci często próbują wykorzystywać psie legowiska niezgodnie z ich przeznaczeniem. Siadają na nich i nie domyślają się nawet, jak bardzo może się to nie podobać czworonogowi. Tymczasem on patrzy, jak zajmuje się jego spokojną przystań, jego azyl… a na dodatek przeciwnik jest mikrej postury, co zwiększa szansę na psią wygraną. Niektóre czworonogi w takiej sytuacji spróbują przepędzić intruza.

4. Drażnienie się

Często konflikt między psem a dzieckiem narasta, a my tego nie widzimy. Młody człowiek może drażnić zwierzaka nieświadomie, choćby prezentując brak pewności siebie. „Czajenie się” – zamieranie w bezruchu, by potem wykonać jakiś gwałtowny gest – jest odczytywane przez zwierzaka jako brak zdecydowania. Niektóre psy próbują karcić takiego niepewnego malca: no zdecyduj się na coś wreszcie!