Pytania z forum

Czy długi bieg po asfalcie szkodzi zdrowiu czworonoga?
U psów dużo biegających po twardych nawierzchniach często dochodzi do starcia naskórka opuszek palcowych. Na szczęście rzadziej zdarzają się uszkodzenia pazura, zwichnięcia palców i ścięgien. Dotyczy to raczej młodych energicznych psów, które zapamiętują się w zabawie. Starszym zdarza się to rzadziej – jeśli się zmęczą lub coś je zaboli, dają zwykle wyraźny sygnał właścicielowi – np. odmawiając dalszego biegu.

Każdego psa warto jednak przygotować do poruszania się po twardej nawierzchni poprzez systematyczne wydłużanie trasy. Po spacerze trzeba dokładnie obejrzeć łapy i posmarować je maścią natłuszczającą i regenerującą naskórek, np. linomagiem dostępnym w aptece bez recepty. Nie dopuszczajmy też do tego, by pies biegał po tego typu nawierzchniach podczas upałów – wówczas do uszkodzeń mechanicznych mogą dojść uszkodzenia termiczne, niekiedy nawet poparzenia.
(lek. wet. Artur Dobrzyński)

Czy przemieszczanie się mikroczipu pod skórą może być niebezpieczne dla psa?
Mikroczip ma ok. 14 mm długości i 2 mm szerokości, jest zalany specjalnym szkłem biologicznym i pokryty specjalną substancją, używaną np. w implantach dla ludzi, takich jak rozrusznik serca. Daje to gwarancję, że organizm psa nie uzna mikroprocesora za ciało obce i że nie dojdzie do procesu zapalnego oraz odrzucenia go.

Czip implantuje się po lewej stronie szyi, w połowie jej długości. Zdarza się jednak, że przemieszcza się on w tkance podskórnej. Nie wpływa to negatywnie na zdrowie i kondycję zwierzęcia. Ze względu na możliwość migracji mikroczipa pod skórą, identyfikując psa za pomocą czytnika, należy skanować najpierw okolice szyi, natomiast w wypadku braku odczytu – nawet całą powierzchnię ciała.

Czip lepszy od tatuażu
Zgodnie z przepisami i stanowiskiem Krajowej Izby Lekarsko-Weterynaryjnej w wypadku zwierząt, którym wystawia się paszporty (psy, koty i fretki), dopuszczalne są dwa sposoby ich znakowania: tatuaż oraz implantacja mikroczipu. Ten drugi sposób jest dużo mniej bolesny. Poza tym w przyszłości będzie jedyną obowiązującą metodą znakowania zwierząt towarzyszących.
(lek. wet. AD)

Jak dobrać torbę transportową?
Najlepiej oczywiście przyjść do sklepu zoologicznego z psem i wypróbować, w której torbie będzie mu najwygodniej. W standardowej – zwykle w kształcie prostopadłościanu z wycięciem na głowę i usztywnionym dnem – mieści się zwierzak mierzący do 30-cm w kłębie. Dostępne są też mniejsze i większe rozmiary, ale zwykle w torbie przenosimy czworonogi ważące nie więcej niż 4 kg. Warto zaopatrzyć się również w kocyk polarowy, który ochroni torbę przed ewentualnym zabrudzeniem.

Dobierając nosidełko, weźmy pod uwagę charakter psa. Jeśli jest ruchliwy, wybierzmy obszerniejsze. Gdy bezpieczniej czuje się w różnych zakamarkach, torba powinna być dość ciasna. W obu przypadkach wewnątrz należy umocować smycz z karabinkiem, zabezpieczającą zwierzaka przed wypadnięciem.

Wybierać możemy wśród nosidełek tekstylnych, skórzanych i ze sztucznego futerka. Są też fasony sportowe i plecaki, które nadają się raczej na wyprawę w teren. Można je polecić zwłaszcza dla psów spokojnych, którym nie przyjdzie do głowy próba wydostania się z nich… (Anna Górny-Kłosińska)