Adopcja dorosłego psa. Czy warto przygarnąć psiaka, który nie jest już szczeniakiem?

Osoby chcące przygarnąć pod swój dach uratowanego zwierzaka często stają przed dylematem, jakiego psiaka wybrać. Wielu z nich decyduje się na adopcję szczeniaka, myśląc, że w ten sposób uniknie problemów typowych dla psów po przejściach. Tylko czy naprawdę opieka nad szczeniakiem ze schroniska jest łatwiejsza niż adopcja dorosłego psa? Kiedy warto rozważyć przygarnięcie dorosłego czworonoga? I na co zwrócić uwagę, jeśli zdecydujemy się adoptować psa, który nie jest już małym szczeniakiem?

Dlaczego szczeniakom łatwiej jest znaleźć dom?

Rozważając adopcję szczeniaka, często zakładamy, że bez problemu wychowamy malucha na idealnego towarzysza rodziny, a psiak będzie nam wierny przez wiele długich lat. Uważamy bowiem, że kilkumiesięczny szczeniak nie ma żadnych traum z przeszłości typowych dla psów dorosłych. Nie będzie przy tym chorował, a dzięki życiu w domowych warunkach szybko stanie się zwykłym, posłusznym czworonogiem bez żadnych problemów behawioralnych. Jednak prawda o szczeniakach z adopcji bywa nieraz zupełnie inna!

Szczeniak do adopcji – wielka niewiadoma

Chcąc powiększyć rodzinę o psa, musimy wiedzieć, że każdy zwierzak ma swój indywidualny charakter i temperament, których często nie da się całkowicie zmienić wychowaniem czy szkoleniem. O ile w przypadku psów rasowych można określić ogólne cechy charakteru wzorcowe dla rasy, o tyle typowe kundelki są z założenia całkowitą niewiadomą. Czy psiak jest typowym kanapowcem i nie przepada za długimi spacerami? Czy może będzie wolał spędzać całe dnie na zabawach i będzie wymagać ogromnej dawki ruchu? Może będzie miał skłonność do ucieczek za atrakcyjnym zapachem zwierzyny? Albo tak silnie przywiąże się do opiekunów, że nawet chwila rozłąki będzie dla niego trudna do zniesienia? Adoptując szczeniaka ze schroniska, często nie wiemy, jakie będą jego potrzeby i czy na pewno im sprostamy. Oczywiście w wielu przypadkach dorosłe psy również nie pokażą nam całego swojego charakteru przed adopcją. Jednak u takich zwierzaków można już zaobserwować pewne skłonności podczas kilku spacerów przedadopcyjnych.

Szczeniaki też mogą mieć traumy!

Trzeba także pamiętać, że nawet najmłodszy szczeniak może mieć już za sobą wiele nieprzyjemnych przeżyć. Jeśli zdarzyły się one w okresie najintensywniejszej socjalizacji, mogą zaważyć na całym dorosłym życiu psiaka. Zamknięcie w schronisku, otaczający psa hałas i ciągły stres także znacząco wpływają na kształtującą się dopiero psychikę. Adoptując szczeniaka, nie można więc zakładać, że maluch jest całkowicie pozbawiony traum czy skłonności do nieodpowiednich zachowań, a jego wychowanie będzie proste i bezproblemowe. Należy również wiedzieć, że młode psy są wyjątkowo wrażliwe na wszelkie błędy wychowawcze popełniane przez niedoświadczonych opiekunów. Dorosły psiak, który wie już co nieco o świecie, jest zazwyczaj bardziej „odporny” na nasze drobne potknięcia.

Adopcja dorosłego psa czy szczeniaka?

Szczeniak ze schroniska to wielka niewiadoma także pod innymi względami. Jak duży urośnie? Czy nie ma żadnych ukrytych wad wrodzonych, które ujawnią się za parę miesięcy? Czy ma wystarczająco silną odporność, by nie zachorować na potencjalnie śmiertelne zakaźne choroby szczeniąt? Na takie pytania często nie znajdziemy odpowiedzi, póki nie przygarniemy malucha pod swój dach.

Oczywiście nie znaczy to, że z adopcją szczeniaka wiąże się tak ogromne ryzyko, że należy z niej zrezygnować. Trzeba jednak wiedzieć, że adopcja dorosłego psa też ma zalety. W wielu przypadkach będzie nawet znacznie lepszym wyborem, niż wzięcie szczeniaka!

Zalety adopcji dorosłego psa

Rozważając adopcję czworonoga, warto zwrócić uwagę na to, jakie zalety będzie miało przygarnięcie dorosłego psiaka:

• Zwierzak w wieku kilku lat z pewnością już nie zaskoczy nas swoją docelową wielkością. Będzie dokładnie taki, jak teraz.
• Dorosły pies będzie miał z reguły dobrze ukształtowany charakter i temperament. Zajmujący się nim wolontariusze będą wiedzieli, czy zwierzak potrzebuje ogromnej dawki ruchu, czy odnajdzie się w bardziej spokojnym domu.
• U dorosłego psa da się zaobserwować większość wrodzonych chorób. Istnieje więc mniejsze ryzyko, że psiak nas czymś zaskoczy w przyszłości.
• Pies, który kiedyś mieszkał w domu i trafił do schroniska po śmierci opiekuna lub został przez niego oddany, prawdopodobnie nie będzie załatwiać się w mieszkaniu. Ominie nas więc uciążliwa nauka czystości.

Wybierając się na spacery zapoznawcze i rozmawiając z wolontariuszami, możemy dowiedzieć się także, jakie problemy behawioralne wykazuje zwierzak – czy lubi inne psy, czy szczeka na mijane osoby, czy broni zasobów… Dzięki temu będziemy wiedzieli, na co musimy być gotowi po adopcji i czy sprostamy opiece nad czworonogiem.

Wady adopcji dorosłego psa

Adopcja dorosłego psa nie jest oczywiście pozbawiona wad! Psiaki, które mają już za sobą kilka lat życia zazwyczaj będą nam towarzyszyć nieco krócej niż adoptowane szczeniaki. Nie jest to wprawdzie regułą – nawet czworonogi, które spędziły 5 czy 7 lat w schronisku mogą spędzić przy naszym boku długie lata, o ile tylko zapewnimy im odpowiednią opiekę – jednak chcąc przygarnąć dorosłego zwierzaka, musimy przygotować się na nieco szybsze nadejście starości i chorób wynikających z podeszłego wieku.

Nie da się także ukryć, że dorosłe psy wolniej przystosowują się do zmian i nie uczą się już tak szybko, jak szczeniaki. Z tego względu w ich przypadku okres adaptacji w nowym miejscu może być nieco dłuższy. Również nauka nowych komend czy umiejętności będzie wymagać od nas odrobinę więcej zaangażowania. Nie oznacza to jednak, że to wszystko zawsze będzie trudne. Większość dorosłych psów doskonale odnajduje się w swoim nowym domu, szybko rozumie oczekiwania opiekunów i z chęcią się do nich dostosowuje. Mimo to trzeba wiedzieć, że dorosły pies ze schroniska może mieć już swoje nawyki, których zmiana nie zawsze będzie łatwa ani szybka.

Adopcja dorosłego psa – na co zwrócić uwagę?

Większość opisanych w tekście zalet adopcji dorosłego psa można zawrzeć w jednym zdaniu. W przypadku dorosłych psów możemy otrzymać od wolontariuszy znacznie więcej informacji pozwalających nam zdecydować, czy dany zwierzak pasuje do naszej rodziny, a także zaobserwować więcej ewentualnych problemów podczas spacerów zapoznawczych.

Trzeba jednak pamiętać, że w wielu schroniskach nie ma żadnych wolontariuszy. W niektórych przytuliskach nie obowiązują też żadne procedury adopcyjne, które pozwalałyby nam zapoznać się z czworonogiem, zanim trafi do naszego domu. Adopcja dorosłego psa z takich miejsc jest więc dość ryzykowna. Dlatego przyszli opiekunowie powinni mieć już dość duże doświadczenie w opiece nad problemowymi psiakami.

Osoby, które poszukują dopiero swojego pierwszego czworonoga i są zdecydowani na adopcję psa ze schroniska, powinni skorzystać z możliwości, jakie dają procedury adopcyjne w większych, lepiej funkcjonujących schroniskach wspieranych przez wolontariuszy. Konieczność odbycia kilku spacerów zapoznawczych, wypełnienie ankiety przedadopcyjnej czy wizyta w domu bywają uciążliwe, to fakt… Jednak mają na celu wyłącznie dobro psa i bezpieczeństwo jego przyszłych opiekunów!