Pies czy suczka? Sprawdź, jak rozpoznać płeć szczeniaka i jakiego psa wybrać!

Wśród opiekunów psów krąży wiele przekonań dotyczących zachowania psów w zależności od ich płci. Suczki są bardziej humorzaste. Samce mają więcej chęci do zabawy. Suki częściej prowokują kłótnie z innymi psami i gorzej dogadują się z kotami. Samce częściej gryzą ludzi i lepiej nadają się na domowego stróża… Tylko czy psy i suki naprawdę tak bardzo różnią się charakterem? Czy takie przekonania to po prostu błędnie powielane stereotypy związane z płcią? Pies czy suczka – sprawdź, czy płeć psa rzeczywiście ma znaczenie i dowiedz się, jak rozpoznać płeć szczeniaka, zanim osiągnie on dojrzałość płciową!

Piesek czy suczka? Różnice anatomiczne

Podobnie jak w przypadku ludzi, u psów można rozpoznać płeć za pomocą narządów płciowych. W przypadku dorosłych czworonogów sprawa jest prosta – pod brzuchem samców możemy zauważyć prącie oraz jądra, a psy płci żeńskiej mają srom skierowany ku tyłowi. Zdarza się jednak, że określenie płci nawet u dorosłych psów na pierwszy rzut oka może być problematyczne – szczególnie jeśli zwierzak jest długowłosy i nie od razu pokaże nam podwozie!

Na szczęście chwila wnikliwej obserwacji zachowania psa wystarczy, by określić jego płeć. Dorosłe psy i suki różnią się między sobą przede wszystkim zachowaniem podczas sikania – samce podnoszą jedną nogę, a suczki kucają (choć nie zawsze!). Niestety ta informacja nie pomoże nam w rozpoznaniu płci u szczeniaków! Nawet kilkumiesięczne samce mogą wciąż załatwiać się bez podnoszenia nogi. Odruch ten pojawia się zazwyczaj dopiero wtedy, gdy psiaki zaczynają dorastać, czyli najwcześniej w wieku około 4 miesięcy.

Prawdziwy kłopot czeka nas jednak w chwili, gdy musimy rozróżnić płeć u kilkutygodniowych szczeniaków… Psiaki z jednego miotu mają zazwyczaj podobną wielkość i budowę, przez co ciężko jest rozpoznać, który maluch jest pieskiem, a który suczką. Dlatego chcąc rozpoznać płeć szczeniaka, musimy przyjrzeć się najdrobniejszym detalom!

Szczeniak to pies czy suczka?

Psie maluchy są niezwykle delikatne! Nie głaszcz ich, nie przekładaj i nie bierz na ręce, jeśli nie jest to konieczne. Przed dotknięciem szczeniaka upewnij się też, czy suka nie zareaguje na to agresją. Silny instynkt macierzyński może sprawić, że matka będzie bronić swoich dzieci za wszelką cenę. Dlatego, jeśli chcesz sprawdzić płeć szczeniąt, zważyć je lub obejrzeć, poczekaj, aż suka wyjdzie na spacer.

Różnice w budowie psów i suczek w pierwszych tygodniach życia są naprawdę niewielkie. Jednak wprawne oko będzie w stanie rozpoznać płeć malutkiego czworonoga! By zorientować się, czy nasz pupil jest pieskiem, czy sunią, musimy delikatnie obrócić go brzuchem do góry i przyjrzeć się jego podwoziu. Na brzuszku szczeniaka bez problemu odnajdziemy pępek – malutkie, okrągłe zgrubienie tuż pod mostkiem.

U samców kilka centymetrów niżej znajdować się będzie podobna okrągła wypustka, czyli penis, wyraźnie oddalony od odbytu. Brzuch suczek poniżej pępka będzie natomiast zupełnie płaski, a niewielkie zgrubienie znajdować się będzie dopiero tuż obok odbytu. Chcąc prawidłowo rozpoznać płeć szczeniaka, powinniśmy porównać ze sobą kilka maluchów. Tylko czy te różnice mają jakiś wpływ na charakter zwierzaka...?

Czy płeć psa ma znaczenie?

Istnieje wiele badań mających sprawdzić, jak bardzo psy i suczki różnią się od siebie zachowaniem i charakterem. Jedno z nich, przeprowadzone w 2018 roku, wykazało, że w zależności od płci psiaki zachowują się odrobinę inaczej. Różnice te miały wynikać z przystosowania się do życia w naturze. Samce opisywane były częściej jako pewne siebie, dominujące i bardziej agresywne niż suki. Suczki miały chętniej uczestniczyć w szkoleniu z opiekunem niż samce, które domagały się pieszczot i uwagi, a także były bardziej skore do zabawy...

Skąd biorą się różnice między samcem a suką?

Okazuje się jednak, że różnice w zachowaniu psów mogą wynikać wyłącznie z naszego postrzegania zwierzaków, a nie ich faktycznego charakteru czy zachowania. Badania z 2011 roku pokazały, że płeć psa ma ogromny wpływ na to, jak opisujemy naszego pupila i jakich określeń wobec niego używamy. Możliwe też, że osoby poszukujące w psie danych cech charakteru, takich jak pewność siebie, agresywność czy chęć do współpracy, zwracają większą uwagę na „odpowiednie” dla danej płci zachowania podczas wychowania i po prostu bardziej je wzmacniają.

Lepszy szczeniak pies czy suczka?

Silne stereotypy dotyczące płci u psów wyraźne są najbardziej w chwili wyboru nowego szczeniaka u hodowcy. Większość przyszłych opiekunów dokładnie wie, jakiej płci ma być nowy członek ich rodziny. Uważa, że pozwoli to w dużej mierze przewidzieć przyszły charakter pupila i sprawi, że wychowanie psa będzie znacznie łatwiejsze. Z takim założeniem nie zgadzają się jednak niektórzy hodowcy. Ich zdaniem płeć psa ma podobny wpływ na jego zachowanie, co kolor sierści – czyli praktycznie żaden.

Opiekunowie czworonogów szukający bezproblemowego zwierzaka częściej wybierają suczki. Dzięki temu mają nadzieję uniknąć wielu niepożądanych zachowań, takich jak włóczęgostwo, kopulowanie czy posikiwanie w domu. Okazuje się jednak, że takie problemy mogą dotyczyć każdego psa – niektóre samice również będą próbować kopulować na nogach opiekuna czy znaczyć moczem meble i dywany. Zachowanie psa, niezależnie od jego płci, wynika przede wszystkim z tego, jak wychowamy naszego pupila.

Pies czy suczka – kiedy płeć szczeniaka ma znaczenie?

Wybór szczeniaka konkretnej płci ma znaczenie przede wszystkim w dwóch sytuacjach – gdy planujemy prowadzić hodowlę psów rasowych i gdy chcemy zminimalizować ryzyko potencjalnych konfliktów między kilkoma psami w domu.

Z obserwacji wielu opiekunów i hodowców wynika, że najtrudniej jest pogodzić dwie suczki żyjące pod jednym dachem. Najspokojniej natomiast żyją pary mieszane, czyli pies z suczką. Płeć szczeniaka musimy brać także pod uwagę, jeśli nie chcemy poddawać zwierzaków zabiegowi kastracji. Zapach suczki w rui może być bowiem przyczyną walk między dwoma niekastrowanymi samcami, nawet jeśli na co dzień żyją ze sobą w całkowitej zgodzie. Za to opiekowanie się niekastrowanym, ale dobrze wychowanym samcem jest z reguły mniej uciążliwe, niż suką, która kilka razy w roku ma cieczkę i bywa wtedy drażliwa. Nie wspominając nawet o ryzyku ciąży urojonej.

Suczka czy pies? Płeć nie jest najważniejsza!

Wybierając dla siebie najodpowiedniejszego psa rasowego, nie powinniśmy skupiać się na jego płci. Istnieje bowiem wiele innych cech i spraw, które powinny być dla nas znacznie ważniejsze. Szczególnie ostrożnie powinniśmy rozważyć wybór rasy naszego przyszłego pupila, a także dokładnie prześwietlić hodowcę, u którego będziemy kupować szczeniaka. Większość przekonań dotyczących charakteru i potencjalnych problemów wychowawczych to tylko stereotypy związane z płcią – kluczowe znaczenie mają prawidłowe wychowanie, szkolenie i socjalizacja!

Pies czy suka? Dylemat podczas adopcji psa

Wybierając psa do adopcji też nie powinniśmy kierować się wyłącznie płcią – może być ona decydującym czynnikiem wyłącznie wtedy, gdy w domu mamy już innego czworonoga. Szukając zwierzaka w schronisku, musimy zwrócić uwagę na inne indywidualne cechy, a w szczególności na ewentualne występujące u psiaka problemy behawioralne. Brak socjalizacji, złe traktowanie, traumy z przeszłości – to wszystko wpływa na zachowanie psów obu płci! Niezależnie czy suka, czy pies, zwierzak ze schroniska może wymagać aklimatyzacji, stopniowego budowania relacji i długiego oswajania z miejskim zgiełkiem. Jeśli dalej zastanawiasz się, jakiego psa wybrać, rozmowa z wolontariuszami ze schroniska z pewnością ułatwi ci podjęcie decyzji.