Skargi i zachwyty

Wilki wyją do księżyca w pełni, a psy domowe na przykład wtedy, gdy usłyszą sygnał karetki. Czy w obu sytuacjach chcą powiedzieć to samo?

Choć wycie nie musi koniecznie wyrażać skargi, często jednak właśnie temu służy. Powtarzające się wycie w smutnej tonacji jest wyrazem tęsknoty, osamotnienia, czasami głodu. Najczęściej wyją w ten sposób psy trzymane na uwięzi.

Podobnym wyciem, lecz o weselszej tonacji, pies wyraża chęć przyłączenia się do innych czworonogów szukających towarzystwa. Paradoksalnie, często tak właśnie wyją psy słysząc sygnał karetki, gdyż sądzą, iż pochodzi on od psa.

Tonacje nastrojów

Z kolei pojedynczym lub dwukrotnym wyciem o wznoszącej się tonacji pies sygnalizuje radość i podniecenie – można je usłyszeć podczas zabawy i powitań.

Wycie może też oznaczać, że psu dzieje się krzywda – wtedy przybiera wyższą tonację i określane jest jako skowyt. Jeden krótki skowyt to spontaniczna reakcja psa na ból, częsta w momencie skarcenia. Nie oznacza ona wtedy zazwyczaj, że pies naprawdę cierpi – najczęściej jest nieco przesadzona, aby napastnik nie widział potrzeby dalszego agresywnego zachowania.

Seria skowytów oznacza, że pies jest przerażony lub ranny. Ciche, nieśmiałe skomlenie oznacza niepewność i lęk. Głośniejszym i natarczywym skomleniem pies domaga się jedzenia czy zabawy.

Autor: Adam Zaremba-Czereyski