W artykule opowiemy o objawach, jakie najczęściej wywołuje tęgoryjec u psa. Przedstawimy również charakterystykę tego nicienia i jego cykl rozwojowy. Znajdziesz tu także informacje dotyczące leczenia oraz zapobiegania zakażenia tym pasożytem.
Ancylostoma caninum – największy wróg psów
Jeszcze do niedawna tęgoryjec psi występował jedynie w krajach o klimacie tropikalnym oraz subtropikalnym, jednak ze względu na postępującą katastrofę klimatyczną, a także rozwijającą się turystykę, coraz częściej atakuje on nasze zwierzaki. Chociaż w Europie występują trzy różne gatunki tego pasożyta, największe zagrożenie stanowi Ancylostoma caninum.
Jak wygląda tęgoryjec psi? Ten robak jelitowy zaliczany do rodziny obleńców i gromady nicieni osiąga długość od 9 do 15 milimetrów oraz występuje w barwie szaro-czerwonej. Dzięki apartowi gębowemu z ostrymi haczykami z łatwością przytwierdza się do błony śluzowej jelita żywiciela, skąd pobiera jego krew.
Tęgoryjec psi – cykl rozwojowy pasożyta
Cykl rozwojowy tego pasożyta nie jest złożony. Na początku zakażone tęgoryjcem zwierzę wydala jaja nicienia wraz z kałem. Przy sprzyjających warunkach atmosferycznych (temperatura około 25 stopni Celsjusza oraz wilgotność od 75 do 90%) po 24 godzinach z jaj wylęgają się larwy, które już po tygodniu stają się inwazyjne. Otaczająca je wylinka pozwali im oczekiwać na żywiciela w tej formie nawet przez kilka miesięcy, kiedy zostaną połknięte i znajdą się w organizmie gospodarza, po okresie od 2 do 3 tygodni przemieniają się w formę dorosłą zdolną do produkcji nowych jaj.
Jak dochodzi do zarażenia tęgoryjcem psim?
Zazwyczaj do zarażenia tęgoryjcem u psa dochodzi w trakcie przypadkowego spożycia przez czworonoga jaj bądź larw pasożyta. Jak już wiesz, znajdują się one w glebie, a więc wystarczy na pozór niewinne kopanie dołków, zabawa przypadkowym patykiem, a nawet czyszczenie ubrudzonej ziemią sierści, by zwierzak padł ofiarą tego nicienia.
Rzadziej zdarza się zarażenie przez skórę, jednak jest to możliwe. Tęgoryjec psi może wnikać do organizmu żywiciela przez jego cebulki włosowe lub pory skóry, skąd następnie dostaje się do naczyń krwionośnych, a nimi do dalszych części ciała, czyli gardła, przełyku oraz żołądka.
Do zakażenia szczeniąt tym nicieniem najczęściej dochodzi jeszcze na etapie życia płodowego. Możliwa jest też infestacja drogą laktogenną. To sytuacja, w której maluchy zarażają się tęgoryjcem psim, spożywając pokarm od swojej zarobaczonej matki.
Tęgoryjec u psa – objawy zakażenia
Jakie objawy mogą wskazywać na obecność tęgoryjca u psa? Na początku jego inwazji będą to przede wszystkim
- uszkodzenia śluzówki jelita cienkiego,
- biegunka,
- krew w kale,
- a niekiedy krwotoki wewnętrzne.
Wraz z rozwojem pasożyta oraz utratą krwi u chorych zwierząt pojawia się anemia, a gromadzące się w organizmie żywiciela produkty metabolitu, prowadzą do zatruć i występowania reakcji alergicznych.
Chociaż zazwyczaj zakażenie tęgoryjcem psim nie prowadzi do utraty życia pacjenta, to szczególnie narażone na powikłania są szczenięta i inne zwierzęta o osłabionej odporności. Jeśli zauważyłeś u swojego podopiecznego któryś z wcześniej wymienionych objawów, od razu zabierz go do kliniki weterynaryjnej.
Tęgoryjec u psa – diagnoza i leczenie
Tak samo, jak w przypadku każdej innej dolegliwości, na początku lekarz weterynarii musi postawić właściwą diagnozę. Podstawą do tego jest dobrze przeprowadzony wywiad z opiekunem pacjenta. Oczekując na wizytę w gabinecie weterynaryjnym, zastanów się, od kiedy dokładnie twój pupil cierpi z powodu tych dolegliwości oraz jak zmieniało się ich natężenie. Przed konsultacją warto także zanotować nazwy i dawki wszystkich leków, które przyjmuje zwierzak.
Dalszy krok w procesie diagnostycznym stanowi oczywiście zlecenie odpowiednich badań. Kluczowym do wykrycia tęgoryjca u psa jest badanie kału, dzięki któremu bez wątpliwości można potwierdzić obecność pasożyta w organizmie pacjenta. Jeśli ogólny stan zwierzaka jest zły, lekarz weterynarii może zlecić także wykonanie morfologii i biochemii krwi, by móc lepiej dobrać leczenie dodatkowe.
Czym zwalczyć tęgoryjca u psa?
Podstawą leczenia pacjenta zakażonego tęgoryjcem psim jest wyeliminowanie wszystkich form pasożyta z jego organizmu. Niestety obecnie lekarze weterynarii nie dysponują środkami, które skutecznie działałyby zarówno na larwy, jak i dorosłe osobniki nicienia, w związku z czym kurację odrobaczającą należy powtórzyć kilkukrotnie, biorąc pod uwagę cykl rozwojowy tęgoryjca u psa.
Czasem lekarze weterynarii wprowadzają także leczenie dodatkowe, które ma na celu złagodzenie objawów schorzenia, a nie wyeliminowanie przyczyn tego stanu. Jego rodzaj jest zależny od ogólnego stanu danego pacjenta, a weterynarz dobiera je indywidualnie.
Lepiej zapobiegać, niż leczyć
Wyeliminowanie tęgoryjca psiego z organizmu pacjenta nie jest ani łatwe, ani szybkie. Na szczęście obecnie istnieją skuteczne formy zapobiegania inwazji tym nicieniem, a także innymi pasożytami wewnętrznymi. Regularne stosowanie środków odrobaczających pozwala zwalczyć dorosłe formy robaków, jeszcze zanim będzie ich tyle, by zaczęły wywoływać nieprzyjemne objawy u twojego podopiecznego.
W zależności od tego, jaki tryb życia prowadzi czworonóg, lekarz weterynarii może zalecić stosowanie kuracji odrobaczającej w różnych odstępach czasu. Większość specjalistów uważa, że optymalne jest podawanie leków bójczych dla pasożytów wewnętrznych raz na trzy miesiące. Zaleca się także regularne badanie kału zwierzaka, ponieważ nie ma środków działających skutecznie na wszystkie gatunki robaków.
