Najgorszy moment w życiu każdego opiekuna to bez wątpienia czas pożegnań z pupilem. Choć wszyscy bardzo byśmy chcieli, aby nasz ukochany czworonożny przyjaciel trwał przy nas jak najdłużej, to życiowe prawa są nieubłagane…
Jak długo żyją różne rasy psów?
Naukowcy wciąż poddają badaniom nie tylko zachowania psów, lecz także ich budowę. Ostatnio przedmiotem badań stała się długość życia czworonogów z Wielkiej Brytanii. Wyniki opublikowano w „Scientific Reports”. Kto znalazł się na podium?
1. Naukowcy już wiedzą, który z psów w Wielkiej Brytanii będzie cieszył się najdłuższym życiem. Otóż to opiekunowie uroczych jack russell terrierów znaleźli się w gronie szczęśliwców posiadających „długowiecznego” przyjaciela, który średnio żyje 12,72 lata.
2. Na drugim miejscu znalazł się yorkshire terrier z długością życia 12,54 lat.
3. Brązowy medal w tym zestawieniu należy natomiast do najmądrzejszego psa, czyli border collie, który średnio żyje również ok. 12,10 lat.
Tuż za podium znalazł się springer spaniel z długością życia 11,92 lat, dalej kundelki 11,82 lat i labrador retriever 11,77 lat.
Jakie psy żyją najkrócej?
Niestety mamy złą wiadomość dla opiekunów buldogów francuskich. Z racji na ich spore obciążenie genetyczne różnymi chorobami, to one zamykają zestawienie. Rasy te żyją najkrócej. Średnia długość ich życia wynosi zaledwie 4,53 lat.
Również mopsy oraz buldogi amerykańskie mają zdecydowanie krótszą długość życia. Rasy te dożywają średnio od 7 do 8 lat. Należy mieć oczywiście na uwadze, że dane te są tylko wyliczeniami naukowców, którzy obliczyli średnią długość życia poszczególnych psów. I choć podobne badania pojawiały się wielokrotnie, to aktualne wyniki są według naukowców wyjątkowe. Badacze wykorzystali ogromną bazę danych projektu VetCompass, czyli aplikacji, która zawiera dokumentację weterynaryjną z całego świata. Naukowcy otrzymali dostęp do danych nawet 20 milionów zwierząt, co przełożyło się na rzetelniejsze wyniki badań.
Autorzy badania przeanalizowali informacje na temat 876 039 psów z 886 klinik weterynaryjnych. Brano pod uwagę nie tylko psy, które dożyły starości, lecz także te, które odeszły w wyniku np. choroby.
Źródło: https://www.nature.com
