Wielonienasycone kwasy tłuszczowe (zwane też nienasyconymi kwasami tłuszczowymi lub niezbędnymi kwasami tłuszczowymi) nie są produkowane przez organizm zwierząt i człowieka. Dlatego zarówno kwasy omega-3 dla psa, jak i omega-6 muszą znajdować się w pokarmie.
Różnią się one położeniem pierwszego wiązania nienasyconego w cząsteczce kwasu i w związku z tym nie mogą się wzajemnie zastępować. Badania wykazały, że rola kwasów omega-6 i omega-3 jest w organizmie zupełnie inna, dlatego należy dostosować ich rodzaj do zaburzeń, które chcielibyśmy przez ich podawanie osłabić.
Kwasy omega-6 dla psa
Przyjmuje się, że kwasy omega-6 korzystnie oddziałują na skórę i sierść. W związku z czym ich podawanie jest zalecane u psów z zaburzeniami dermatologicznymi. Najważniejszym źródłem tych kwasów są oleje roślinne, przede wszystkim oleje z wiesiołka i ogórecznika. Jeżeli zaburzeniom dermatologicznym (sucha sierść, łamliwe i wypadające włosy) towarzyszy stan zapalny skóry, powinno się podawać psu olej z ogórecznika, ponieważ znajdujące się w nim kwasy omega-6 nie pogłębiają tego stanu.
Gdy zaś stan zapalny nie występuje, można podać kwasy omega-6 z dowolnego źródła. Warto pamiętać, że standardowa dieta psów oparta na produktach pochodzenia zwierzęcego jako źródle białka i tłuszczu zawsze dostarcza pewną ilość kwasów omega-6.
Kwasy omega-3 dla psa
Kwasy tłuszczowe omega-3 mają z kolei głównie właściwości przeciwzapalne. Dlatego zwiększenie ich ilości w diecie jest zalecane przede wszystkim u zwierząt z przewlekłymi stanami zapalnymi. O takim działaniu świadczy choćby to, że ich stosowanie u psów z osteoarthritis (przewlekła choroba stawów) pozwoliło zmniejszyć o 25 proc. dawkę leków przeciwzapalnych. Najważniejszym źródłem kwasów omega-3 w diecie psów są oleje rybi i lniany.
Wiadomo też, że kwasy tłuszczowe omega-3 dla psa odgrywają ważną rolę we wzroście i rozwoju młodych czworonogów, a kwas DHA wspomaga rozwój mózgu i wzroku. Dlatego ich podawanie jest zalecane u zwierząt rosnących oraz zwierząt z przewlekłymi stanami zapalnymi. Korzystne działanie kwasów omega-3 opisano również u psów cierpiących na przewlekłą niewydolność nerek czy cukrzycę, a także u psów starszych.
Ważne jedne i drugie
W stosowaniu nienasyconych kwasów tłuszczowych bardzo ważne jest też to, w jakim stosunku do siebie są podawane. W zwykłej diecie dominują kwasy omega-6, których ilość często kilkunastokrotnie przekracza ilość omega-3. Jeżeli więc chcemy uzyskać korzystne działanie biologiczne tych ostatnich, należy przyjąć, że powinniśmy uzyskać stosunek omega-6 do omega-3 odpowiednio 5:1. Natomiast w wypadku psów chorych wskazane jest dalsze wzbogacanie diety w omega-3, tak aby stosunek wynosił 1:1 lub nawet 1:2.
Jeżeli więc ktoś zastanawia się nad podawaniem swemu psu kwasów nienasyconych, musi najpierw ustalić, jaka jest przyczyna tej suplementacji, a następnie, które kwasy wybrać i w jakiej ilości je podawać. Na rynku dostępne są już zarówno suplementy kwasów omega-6, jak i omega-3, ale w wypadku wątpliwości warto skonsultować się z lekarzem weterynarii.
