JUŻAK

Jużak – opis rasy

Jużak to pies duży. Samce powinny osiągać minimalnie 65 cm wysokości w kłębie. Suki mogą być odrobinę mniejsze - 62 cm. Jednocześnie pożądana jest również minimalna waga – nie mniej niż 35 kg u samców i 30 kg u suk. Różnica między płciami jest wyraźna.

Jużak porusza się swobodnie i harmonijnie, nie jest psem ociężałym.  Ma obfitą sierść z twardym włosem osiągającym nawet od 10 do 15 cm. Co istotne jest on tej samej długości na głowie, klatce piersiowej, nogach i ogonie. Futro jest wełniste, lekko falowane lub zmierzwione. Średniej grubości ogon osadzony jest niewysoko. Nigdy nie może być zakręcony nad grzbietem. Uszy są trójkątne. Przylegają do głowy i są gęsto porośnięte sierścią.

Jużak – umaszczenie

Najczęściej jużak występuje w białym umaszczeniu, czasem z żółtym lub szarym nalotem. Szata bywa też biała z szarymi albo płowymi łatami. Zdarzają się też jużaki całe w różnych odcieniach szarości. Co ciekawe szczenięta ubarwione są intensywniej, z wiekiem bardzo jaśnieją.

Jużak – charakter

Wzorowy jużak powinien być czworonogiem wybitnie pewnym siebie. Wobec swoich domowników jest przyjazny i czuły. W stosunku do obcych jest nieufny i nieprzejednany. Nie spoufala się z gośćmi. Raczej wnikliwe ich obserwuje i jest w ciągłej gotowości do obrony swojego pana.

Jużak to mocny psychicznie pies. Często samodzielnie podejmuje decyzję o konieczności interwencji. Nietrudno o atak bez ostrzeżenia. Bywa, że reaguje zupełnie bez potrzeby.

Owczarki południoworosyjskie mogą mieszkać zarówno z dziećmi, innymi psami, jak i kotami. Swoich członków rodziny traktują z dużą wyrozumiałością i cierpliwością.

Jużak – szkolenie i wychowanie

Jużak uczy się szybko i chętnie. Potrzebuje dużo kontaktu z człowiekiem. Jest szybki, zwinny i ma silną osobowość. W wychowaniu konieczna jest staranna socjalizacja i żelazna konsekwencja. Nie wolno zapominać o zaspokajaniu potrzeby ruchu. U owczarka południoworosyjskiego jest ona niemała. Zwierzak uwielbia spacery. Z reguły trzyma się blisko swojej rodziny.

Swojemu właścicielowi jużak jest w pełni oddany. To jednak nie znaczy, że łatwo nauczyć go posłuszeństwa. Jest bardzo pamiętliwy. Na naszą agresję odpowie agresją. Lepiej być jego przyjacielem, któremu ufa, niż panem, który grozi kijem. 

Przeznaczenie jużaków

Mieszkanie z jużakiem w mieszkaniu w bloku to nie najlepszy pomysł. Powodem jest silny instynkt terytorialny. Ten  idealny stróż potrzebuje własnej dużej przestrzeni do pilnowania. Wykorzystywało to na przykład wojsko rosyjskie. Jużaki pilnowały ich baz ze sprzętem. Spełniały się w tej roli doskonale. 

Dom z dobrze zabezpieczonym ogrodem będzie zdecydowanie lepszą opcją. Trzeba tylko uprzedzić znajomych, by zapowiadali swoje wizyty. Nie można oczekiwać, że jużak przyjaźnie potraktuje przyjaciela rodziny, pod nieobecność swojego pana.

Dla kogo jest owczarek południoworosyjski jużak?

Jużak zdecydowanie nie jest psem dla każdego. To nie jest czworonóg, którego można łatwo podporządkować. Nie wystarczy mieć od wielu lat duże psy, by poradzić sobie z jużakiem. Niezbędne jest doświadczenie w pracy z osobnikami trudnymi, takimi, które chętnie sięgają po aktywną obronę.

Jużak musi mieć właściciela świadomego, do czego ta rasa psów została stworzona. Poza umiejętnościami opiekuna ten pies potrzebuje przestrzeni do życia. Musi mieć możliwość spełniania swoich potrzeb w sposób niezagrażający otoczeniu.

Wady i zalety jużaka

Jaki jest jużak? Poznaj jego wady i zalety!

Wady

• trudny charakter
• łatwo sprowokować go do agresji, a atakuje bez ostrzeżenia
• uciążliwa pielęgnacja
• potrzebuje bardzo dużo ruchu i zajęcia

Zalety

• wytrzymała i zdrowa rasa
• mało wymagające jeśli chodzi o warunki utrzymania
• dobrze znosi samotność będąc na terenie, którego pilnuje
• lubi dzieci

Cena rosyjskiego psa pasterskiego

Ciężko oszacować cenę szczeniaka jużaka, bo konieczne jest sprowadzanie pupila z zagranicy. Legalnych hodowli jest niewiele. Mioty są rzadkie. Sugerując się tymi czynnikami i obecnymi cenami rasowych zwierzaków, trzeba się przygotować na wydatek rzędu kilku tysięcy euro.

Co istotne, biorąc pod uwagę ciężki charakter jużaka, nie warto oszczędzać na kupnie i brać do domu szczeniaka z niepewnego źródła.

Zdrowie jużaków

Owczarki południoworosyjskie nie mają predyspozycji genetycznych do żadnych chorób. Zazwyczaj cieszą się bardzo dobrym zdrowiem. Sporadycznie spotkać się możną z dysplazją stawów. Psy tej rasy miewają również alergie, które dość często występują u białych psów. 

Jużak – długość życia

Jużak to pies żyjący średnio od 12 do nawet 15 lat. Warto wziąć to pod uwagę przed zakupem psa, który nie w każdych warunkach będzie czuł się dobrze. Przez wiele lat będzie wymagał także ogromnej dawki ruchu.

Pielęgnacja jużaków

Owczarki południoworosyjskie wymagają czasochłonnej pielęgnacji. Nie jest skomplikowana, ale musi być regularna. Sierść ma tendencje do zbijania się w filc. Częste kąpiele i czesanie, to niezbędna codzienność z jużakiem. Długa szata wymaga więc sporo zachodu, by była ozdobą czworonoga. 

Tak bardzo kudłaty pies znosi na sierści nieprawdopodobne ilości na przykład liści i gałązek. Trzeba je na bieżąco usuwać!

Przygotowanie do wystawy to po prostu kąpiel i wyczesanie. Sierść musi być długa i puszysta. Włosy nad owalnymi oczami nie mogą być spięte, ale nie powinny całkiem ich zasłaniać.

Żywienie owczarka południoworosyjskiego

Żywienie jużaka nie różni się od karmienia innych psów. Można go karmić zarówno BARF-em, jak i gotowymi karmami suchymi, czy mokrymi. Jak w przypadku innych dużych czworonogów warto szukać karmy lub suplementów zawierających składniki dbające o rozwój kośćca i stawów. Najlepiej poradzić się w tej kwestii lekarza weterynarii lub psiego dietetyka.

Jużak  – historia rasy

Potomkami jużaków były brodate i kosmate psy przywiezione rasem z owcami merynosowymi z Hiszpanii.  Były żwawe i świetnie radziły sobie z owcami. Z wyglądu przypominały obecne owczarki katalońskie. Zaczęto krzyżować je z miejscowymi owczarkami i psami w typie chartów. Te miksy znane były jako owczarki rosyjskie. Szybko rozprzestrzeniły się na całej południowej Rosji.

Aktualny wygląd i nazwę owczarka południoworosyjskiego nadano na Półwyspie Krymskim. To tam w 1898 roku rozpoczęła się prawdziwa praca hodowlana nad rasą. Przyłożył się do tego rosyjski baron Fryderyk Falz-Fein.

Jużak – kariera w kynologii

W 1902 roku pierwszy jużak został pokazany na światowej wystawie w Paryżu. W 1930 roku powstał pierwszy wzorzec rasy. Został uznany przez FCI w 1952 roku. Do Polski pierwsze psy zostały sprowadzone w 1984 roku. Trafiły do hodowli Nortonia.

Rewolucja październikowa, wojna domowa i II wojna światowa zdziesiątkowały populację tych pięknych psów. Dzięki samcowi o imieniu Demon, od 1975 roku pracowano nad odbudową rasy. Wąska pula genetyczna i preferowanie bardzo agresywnych osobników przyczyniły się jednak do słabego rozpowszechnienia owczarków południoworosyjskich. Nigdy już nie zyskały dużej popularności ani w kynologii światowej, ani nawet w rosyjskiej.

Ciekawostki o jużaku

Domieszka krwi chartów dała większy rozmiar, białe umaszczenie, podciągnięty brzuch i głębsze kątowanie tylnych łap.

Szczeniaki mogą urodzić się o umaszczeniu ciemnym szarym. Po pierwszym linieniu zmieniają jednak kolor na biały.

W największej znanej rosyjskiej hodowli w Askanie wojsko rozstrzelało większość psów. Powodem było zawzięte bronienie swojego terenu podczas działań militarnych.

W odbudowywaniu psów rasy jużak, w związku z niewielkim zasobem genetycznym, wykorzystywano nawet białe pudle królewskie.

Wszystko, co musisz wiedzieć, zanim kupisz jużaka

Jużak ma długą sierść z gęstym podszerstkiem. Wymaga ona niezwykłej regularności w zakresie kąpieli i czesania. Z uwagi na konieczną systematyczność, warto przyzwyczajać do takich zabiegów od maleńkiego. To zwierzak, który kiepsko adaptuje się do życia w mieszkaniu. Jego pierwotnym zadaniem było pilnowanie wielkich stad owiec. Co ważne podejmował tam decyzje samodzielnie i w razie potrzeby musiał wykazać się zdolnością do natychmiastowego ataku.

Jego przeznaczenie sprawia, że jużak nie nadaje się na domowego pupila dla początkującej osoby. Wychowanie wymaga czasu, cierpliwości i wiedzy. Jest bardzo niezależny, uparty i bywa wyjątkowo niegościnny. Trzeba to wziąć pod uwagę, szczególnie gdy często odwiedzają nas znajomi.