OWCZAREK PORTUGALSKI

Charakter rasy owczarek portugalski

Zwierzak tej rasy jest bardzo aktywny, chętny do pracy i zabawy. Potrzebuje dużo ruchu, jest też chętny do pracy „umysłowej”. Niezbędne są regularne, codzienne ćwiczenia, zapewniające aktywność oraz stymulujące jego szare komórki. Z uporem maniaka będzie przynosić zabawki i prowokować do przeciągania lub aportowania. Uwielbia gonitwy.

Cão jest ciekawski i lubi brać udział we wszystkim, co się dzieje. Bardzo oddany, tworzy silne więzi z domownikami. Uwielbia ich towarzystwo, jednak wobec obcych jest nieufny i ostrożny.

Ze zwierzętami domowymi żyje w zgodzie. Nie jest też zadziorny wobec pobratymców spotykanych na spacerach, jednak zaatakowany potrafi się postawić.

Umiejętności

Rasa ta świetnie nadaje się do uprawiania sportów, takich jak agility, frisbee czy sportowe posłuszeństwo (PT, obedience). Praca i treningi sprawiają temu psu wielką radość. Cão da serra de aires lubią też bardzo wodę i chętnie pływają.

Ze względu na wrodzoną czujność to także doskonały pies stróżujący, który na wszystko, co wyda się mu podejrzane, reaguje ostrzegawczym warczeniem lub szczekaniem.

Szkolenie i wychowanie

Cão da serra de aires to psy bystre, które uczą się chętnie i szybko. Mają doskonałe predyspozycje do pracy z owcami, są zwinne i pełne energii. Bywają jednak uparte, a inteligencja pomaga im manipulować człowiekiem, jeśli tylko wyczują brak konsekwencji.

Dlatego portugalczyk powinien być wychowywany i szkolony już od szczenięctwa. Niekonsekwentnemu właścicielowi z pewnością wejdzie na głowę.

Dla kogo ta rasa

Pies ten jest idealny dla ludzi aktywnych, mogących zapewnić mu odpowiednią ilość ruchu i bodźców stymulujących umysł. Nie nadaje się do spędzania całych godzin w samotności, ponieważ wtedy sam zaczyna wymyślać sobie rozrywki, które niekoniecznie spodobają się właścicielowi.

Najlepiej, by miał do dyspozycji duży dom i ogród. Należy mu też zagwarantować długie spacery. Wtedy dobrze dostosuje się do środowiska miejskiego.

Wady i zalety rasy owczarek portugalski

Wady

• bywa uparty
• wymaga sporo ruchu i zajęcia umysłowego
• nieufny wobec obcych, potrzebuje starannej socjalizacji
• szata wymaga regularnej pielęgnacji

Zalety

• chętny do współpracy
• nadaje się do psich sportów
• dobry towarzysz rodziny
• czujny stróż

Zdrowie rasy owczarek portugalski

Jak wiele ras do niedawna selekcjonowanych głównie pod kątem użytkowości, owczarki portugalskie cieszą się doskonałym zdrowiem. Sporadycznie zdarza się dysplazja, dlatego odpowiedzialni hodowcy badają pod tym kątem zwierzęta hodowlane.

Żywienie

Owczarek portugalski nie jest wybredny i dobrze wykorzystuje pożywienie. Można żywić go zarówno gotową karmą dobrej jakości, jak i pokarmem przygotowywanym samodzielnie.

Pielęgnacja

Portugalczyk wymaga regularnego szczotkowania, przynajmniej raz na tydzień. Wskazane jest używanie preparatów ułatwiających rozczesywanie i zapobiegających kołtunom. Jego sierść ma kozią strukturę – nie jest miękka i jedwabista, dzięki czemu nie filcuje się nadmiernie.

Historia rasy owczarek portugalski

Cão da serra de aires to jedna z rodzimych ras portugalskich. Jej oryginalna nazwa odnosi się do Serra de Aires – pasma górskiego stanowiącego przedłużenie Serra da Estrela. Panują w nim surowe warunki klimatyczne, dlatego psy, które tam pracowały, musiały być wyjątkowo odporne.

Przodkowie dzisiejszych owczarków portugalskich zaganiali krowy, owce, kozy, konie, a nawet świnie w Serra de Aires oraz w położonym na południe od nich regionie Alentejo.

Podobnie jak w wypadku innych ras pasterskich i stróżujących brak jest bliższych danych na temat pochodzenia tych czworonogów, ponieważ nie interesowano się psami prostych ludzi.

Prawdopodobnie owczarek portugalski jest blisko spokrewniony z innymi kudłatymi owczarkami zamieszkującymi sąsiednie pasma górskie: katalońskim i pirenejskim, do których jest bardzo podobny.

Według innej hipotezy owczarki portugalskie są potomkami francuskich briardów sprowadzonych przez księcia Castro Guimarães na początku XX w. i skrzyżowanych z owczarkiem pirenejskim. Ze względu na brak wiarygodnych dokumentów informację tę usunięto jednak podczas nowelizacji wzorca rasy w 1998 r.

Wzorzec rasy stworzyli dr Antonio Cabral i dr Felipe Morgado Romeiros. Rasa została uznana dopiero w 1932 r. przez Clube Português de Canicultura, a FCI po raz pierwszy opublikowała obowiązujący wzorzec rasy w 1996 r. Ostatnia jego nowelizacja nastąpiła w 2008 r.

W latach 70. XX w. rasa była zagrożona wyginięciem, na szczęście nie dopuścili do tego jej miłośnicy. Stopniowo zaczyna ona zdobywać coraz więcej fanów. Nadal jednak te niezwykle inteligentne psy są mało znane i niedoceniane w Europie i na świecie. Dość dużą popularnością cieszą się w Portugalii i Francji. Zaczynają je doceniać Skandynawowie i Brytyjczycy.

Do Polski pierwsza przyjechała suczka Funfun Pienimerenneito (Arielka) sprowadzona parę lat temu z Finlandii. Drugą przedstawicielką rasy jest pochodząca z Czech Ara My Love Moravia Tauri (Ara). Być może zapoczątkują one hodowlę portugalczyków w naszym kraju.

Wzorzec rasy owczarek portugalski

Owczarek portugalski (cão da serra de aires) – grupa I FC, sekcja 1, nr wzorca 93

• Pochodzenie: Portugalia
• Charakter: inteligentny, pełen energii pies; oddany pasterzowi i stadu, którym się opiekuje; wobec obcych nieufny; czujny, doskonały stróż
• Wielkość: psy 45-55 cm, suki 42-52 cm
• Waga: 17-27 kg
• Szata:  długa, prosta lub lekko falista, gęsta, trochę szorstka (preferowany włos kozi), tworzy brodę, wąsy i brwi; włosy średniej grubości, brak podszerstka
• Maść: żółta, płowa, brązowa (czekoladowa), szara, wilczasta, czarna, z mniej lub bardziej widocznym podpalaniem; dopuszczalna mała biała plamka na piersi
• Długość życia: 12-14 lat
• Podatność na szkolenie: bardzo duża; uczy się szybko i lubi współpracę z człowiekiem
• Aktywność: wysoka; potrzebuje dużo ruchu i zajęcia umysłowego
• Koszty utrzymania: od 250 zł miesięcznie
• Odporność: bardzo odporny; sporadycznie zdarza się dysplazja
• Możliwość nabycia szczeniaka: tylko za granicą
• Cena psa z rodowodem: 800-1000 euro

Ciekawostki o rasie owczarek portugalski

Portugalczycy często nazywają te rasę „cão macaco”, czyli pies małpa – ze względu na jego zręczność oraz śmieszne miny i pozy, które przybiera. Kto choć raz miał okazję podczas zabawy przekomarzać się z cão da serra de aires, ten zna pełne przekory, zaczepne spojrzenie psa, który trzymając w zębach skarpetki, pyta: „Co mi zrobisz, jak mnie złapiesz?”.