Spaniel pikardyjski – opis rasy
Spaniel pikardyjski to średniej wielkości krępy pies. Ma mocny kościec i bardzo silne przednie kończyny. Głowę nosi radośnie i dumnie. Zwykle osiąga od 55 do 60 cm wysokości w kłębie. U samców tolerowane jest jednak przekroczenie 62 centymetrów.
Pikardyjczyk waży od 20 kg do 25 kg. Ma dłuższą i gęstą sierść. Na głowie jest delikatna, na tułowiu odrobinę falista.
Psy tej rasy mają szeroką i okrągłą czaszkę. Szyja jest mocna. Oczy są bardzo wyraziste. Wiszące uszy są nisko osadzone, dobrze przylegają do głowy i porasta je falująca sierść. Ogon układa się w dwa wygięcia: wklęsłe i wypukłe. Nie jest zbyt długi, ale ozdabia go dłuższy włos.
Spaniel pikardyjski – umaszczenie
Epagneul Picard, czy inaczej Picardy Spaniel ma umaszczenie szaro-pstrokate z brązowymi łatami na poduszkach i nasadzie ogona. Podpalane znaczenie występuje w największej ilości na głowie i kończynach.
Niebieski spaniel pikardyjski – czy to ta sama rasa?
Nie sposób nie wspomnieć o bardzo podobnym, lecz stanowiącym według FCI odrębną rasę niebieskim spanielu pikardyjskim. Powstał ze skrzyżowania pikardyjskiego spaniela z seterem angielskim. Klasyczna i niebieska wersja nie różnią się praktycznie niczym poza kolorem sierści. Ciemnopopielaty czworonóg w łaty i czarne cętki sprawia wizualne wrażenie odcienia niebieskiego.
Według wzorca rasy samiec powinien osiągać od 57 do 60 cm w kłębie. Suczki są nieco mniejsze. Należy do tej samej grupy, tj. wyżłów. Był używany do polowań na kaczki i bekasy.
Spaniel pikardyjski – charakter
Spaniel pikardyjski jest świetnym myśliwym. Jednocześnie doskonale nadaje się na psa typowo rodzinnego. Jest przyjazny, czuły i oddany. Ma uwielbiane przez opiekunów radosne usposobienie. Uwielbia się bawić. Nie jest zbyt szczekliwy. Raczej kiepsko sprawdzi się w roli stróża. Nie jest tak niezależny, jak inne psy myśliwskie.
Spaniel pikardyjski dogaduje się z innymi psami i kotami. Nie ma predyspozycji do gonienia zwierzyny. Lubi również towarzystwo dzieci. Spokojny charakter będzie też pasował osobom starszym. Muszą być one jednak w stanie zapewnić pikardyjczykowi odpowiednią dawkę ruchu.
Spaniel pikardyjski – szkolenie i wychowanie
Spaniel pikardyjski z powodzeniem nadaje się na pierwszego psa. Chętnie i łatwo się uczy. Ma naturalnie bardzo dobrą pamięć, co znacząco ułatwia naukę posłuszeństwa. Do tego ten francuski spaniel jest niezwykle inteligentny. Wymaga to zadbania o stymulację intelektualną. Łącząc to z zadbaniem o zaspokojenie potrzeby ruchu, otrzymujemy psa niesprawiającego raczej problemów.
Warto oczywiście od początku dbać o prawidłową socjalizację i podstawowe szkolenie tak jak w przypadku wszystkich psów. Spaniel pikardyjski jest jednak zazwyczaj posłuszny i niekonfliktowy.
Przeznaczenie pikardyjczyków
We Francji nadal zdarza się wykorzystywać spaniela pikardyjskiego do polowania na ptactwo wodne. Z uwagi na łagodny charakter i łatwość w prowadzeniu docenia się go aktualnie głównie jako dobrego psa dla rodzin.
Dla kogo jest wszechstronny spaniel pikardyjski?
Spaniel pikardyjski może zamieszkać zarówno na wsi, jak i w mieście. Jego przyjazny temperament i raczej niewielka szczekliwość, nie nadają się do roli stróża. Będzie jednak świetnym towarzystwem dla osób prowadzących aktywny tryb życia. Świetnie sprawdzi się w psich zajęciach takich jak na przykład tropienie.
Pamiętać trzeba tylko o tym, że pierwotnie był psem pracującym na bagnach i mokradłach. Chętnie skorzysta z każdej możliwości kąpieli, choćby w brudnej kałuży.
Wady i zalety spaniela pikardyjskiego
Jaki jest spaniel pikardyjski? Poznaj jego wady i zalety!
Wady
- wymaga bardzo dużo ruchu
- nie nadaje się do roli stróża
- uwielbia się moczyć w każdej napotkanej wodzie
Zalety
- zdrowa rasa
- może mieszkać na wsi i w mieście
- dobrze dogaduje się z innymi zwierzętami
- ludzi dzieci
Spaniel pikardyjski – cena
Spaniel pikardyjski to mało popularna rasa. Hodowców najlepiej szukać w rodzimym kraju. Sprowadzenie szczenięcia z zagranicznej hodowli wiąże się z wyższymi kosztami, niż zakup w kraju. Trzeba się przygotować na wydatek co najmniej 5 tysięcy złotych.
Spaniel pikardyjski – zdrowie
Pikardyjczyki cieszą się dobrym zdrowiem. Nie mają typowych dla siebie poważnych chorób. Jak u każdego psa z wiszącymi, długimi uszami, trzeba szczególnie o nie dbać. W razie problemów niezwłoczna wizyta u lekarza weterynarii będzie najlepszym rozwiązaniem. Nie warto zwlekać z podjęciem leczenia infekcji uszu.
Spaniel pikardyjski – długość życia
Spaniel pikardyjski to rasa długo żyjąca. Średni wiek, jaki osiągają, to 13-15 lat.
Pielęgnacja spaniela pikardyjskiego
kontrola uszu, szczególnie po pływaniu, sierść chroni przed zimnem i wilgocią, Ze względu na długą sierść przedstawiciele tej rasy wymagają regularnego szczotkowania. Powinno się ono odbywać kilka razy w tygodniu, szczególnie po spacerach w lesie. Do sierści mogą się bowiem przyczepiać listki i gałązki. Nie można też doprowadzić do powstawania kołtunów. Wyjątkową uwagę należy poświęcić uszom. Z racji tego, że są one zwisające i porośnięte bujnym futrem, mogą stać się miejscem łatwego zakażenia. Regularna kontrola poszczególnych miejsc ciała spaniela pomoże uchronić zwierzę przed chorobami.
Żywienie myśliwskiego francuskiego spaniela
Karma dla spaniela pikardyjskiego powinna być uważnie dobrana. Jest on bowiem łakomczuchem i ma skłonności do tycia. Jak powszechnie wiadomo, nadwaga nie służy żadnemu organizmowi. Poza regularnymi ćwiczeniami trzeba więc dbać o dietę francuskiego spaniela.
Spaniel pikardyjski – historia rasy
Pikardyjczyka uważa się za jednego z dwóch, najstarszych ras spanieli kontynentalnych. Oficjalnie uznano go za rasę w 1954 roku. Powstał w północnej części Francji, w dolinie Somme. Jest to region zwany Pikardią.
Na początku spaniele pikardyjskie były używane na polowaniach oraz towarzyszyły szlachcie. Rewolucja francuska doprowadziła pikardyjczyka niemal do zagłady. Na szczęście miłośnikom tej rasy udało się ją ocalić z pomocą dosłownie kilku osobników.
Ciekawostki o pikardyjczyku
Spaniel pikardyjski rozwija się bardzo powoli. Dojrzałość fizyczną osiąga, dopiero mając 3 lata.
Spaniel pikardyjski jest spokrewniony ze spanielem francuskim. Do 1907 roku były one uznawane za tą samą rasę.
Niebieski spaniel pikardyjski często błędnie jest uznawany za odmianę barwną pikardyjczyka. Tymczasem są to dwie odrębne rasy. Każda ma swój własny wzorzec. Według nich niebieski spaniel jest użytkowany jako pies wystawiający, a klasyczny pikardyjczyk jak wyżeł.
Wszystko, co musisz wiedzieć, zanim kupisz spaniela pikardyjskiego
Spaniel pikardyjski jest wspaniałym psem o niestety niewielkiej popularności. To łagodny zwierzak, o którym się mówi, że jest zawsze w dobrym nastroju. Został wyhodowany do pomocy myśliwym, ale bez trudu odnajduje się w mieście. Może towarzyszyć nawet osobom starszym. Warunkiem jest zaspokojenie jego dużych potrzeb ruchowych.
Jak każdy czworonóg rasy użytkowej, powinien mieć systematycznie zajęcia umysłowe. Zanim kupisz pikardyjczyka, dowiedz się, jakie masz możliwości zadbania o potrzeby tego niezwykłego psa.
