Pod koniec września biszkoptowy labrador Nero bawił się z suczką Lalą na ogrodzonej posesji przy swoim domu w Michałowicach na Dolnym Śląsku. To Lala prawdopodobnie otworzyła drzwi i psy czmychnęły poza ogród. Lala wróciła do domu, po Nero ślad zaginął.
Psa szukali od wielu dni
Właściciele rozpaczliwie go szukali, także poprzez ogłoszenia w mediach społecznościowych. Podejrzewali kradzież psa, ponieważ w tamtym tygodniu w okolicy zaginęły jeszcze dwa inne psy w typie labradora. O zaginięciu Nera wiedziała też, jak się później okazało szczęśliwie, fundacja Mondo Cane – Jeleniogórski Wolontariat dla Zwierząt.
Fundacja co jakiś czas przekazywała właścicielom informację o znalezionych labradorach, jednak żaden z nich nie był ukochanym Nero. Aż nagle, kilka kilometrów od domu Nera, na wycieńczonego labradora uwięzionego wśród skał natknęli się turyści, którzy zboczyli ze szlaku w okolicach Śnieżnych Kotłów w Karkonoszach. Natychmiast powiadomili GOPR. Z pomocą goprowcom przyszli wolontariusze z fundacji Mondo Cane.
Pies nie miał adresówki i nie byłem pewien, czy to jest poszukiwany od 25 dni Nero, ale znałem jego imię. Kiedy go zawołałem, mimo ogromnego osłabienia, lekko drgnął, i czułem, że to imię rozpoznał. Z nadzieją zadzwoniłem do opiekunów Nera, żeby wypytać jeszcze o szczegóły. I wtedy mi powiedzieli, że pies miał szarą obrożę przeciwpchelną. Ten znaleziony pies też miał taką – powiedział nam przybyły na miejsce wolontariusz.
Zwierzę nie miało siły się poruszać, trzeba więc było najpierw wynieść psa spomiędzy skał na rękach, a potem już na noszach przetransportować do schroniska. Stamtąd został przewieziony do Szklarskiej Poręby, a następnie wolontariusze Mondo Cane zabrali go do lecznicy „4 Łapy” w Jeleniej Górze, gdzie natychmiast udzielono mu pierwszej pomocy.
To był rzeczywiście Nero i na noc wrócił do szczęśliwej z jego odnalezienia rodziny, a jego opiekunka napisała na Facebooku:
Nero jest już w domku. Odpoczywa. Jest po 3 atakach padaczki, jest wycieńczony. Śpi. Reaguje na nasze głosy, co jest wspaniałe 🙂 Lala, przyjaciółka Nera, obwąchała go i widać ogromne wzruszenie w jej oczach, trzymajcie kciuki żeby doszedł do siebie.
Labrador odnaleziony, ale słaby i głodny
W niedzielę, parę dni po uratowaniu, Nero dostał trzecią kroplówkę i czuje się coraz lepiej. Wychodzi na spacery, ale jest cały czas bardzo głodny. Jednak po tak skrajnym wygłodzeniu nie może dostawać dużej porcji jedzenia na raz. Porcje ma zwiększane sukcesywnie, a czas między posiłkami jest wydłużany.
Poznaje nas wszystkich domowników. Cieszy się każdym przytuleniem i zawołaniem „Nero”. Dla nas, właścicieli, to ogromna radość odzyskać przyjaciela po tak długim czasie. Nadzieja umiera ostatnia i temu powiedzeniu trzeba być wiernym. Bo warto! – powiedziała nam Anna, jego opiekunka.
Happy end? Tym razem tak. I wszyscy się cieszymy z takiego obrotu sprawy. Mamy jednak nadzieję, że opiekunowie Nera wyciągną wnioski z tego zdarzenia i zaopatrzą zarówno jego, jak i Lalę, przynajmniej w adresówkę, a jeszcze lepiej, jeśli zaczipują obydwa psy. A wybieg zabezpieczą tak, aby Nero nigdy więcej nie miał możliwości ucieczki!
