06.04.2005

Słowa i gesty

author-avatar.svg

psy.pl

Ten tekst przeczytasz w 3 minuty

Ucząc pupila posłuszeństwa nie ograniczajmy się do poleceń słownych. Równie dobrze większość czworonogów reaguje na gesty, ponieważ psy mają o wiele lepiej opanowany język ciała niż ludzie. Cechę tę posiada również Daks, sznaucer miniaturowy Wojciecha Kos

czego nie robić z psem

fot. Shutterstock

Siad na gest
Stajemy naprzeciw psa i dla zwrócenia jego uwagi wymawiamy imię pupila. Podnosimy prawą dłoń tak, aby jej wewnętrzna część była zwrócona w kierunku czworonoga. Piesek, który w wieku szczenięcym był uczony „siadania na smakołyk”, z pewnością zrozumie polecenie i usiądzie. Jeśli tego nie zrobi, należy powtórzyć komendę z mniejszej odległości. Potem, w miarę postępów, zwiększamy dystans nawet do kilkunastu kroków. Jeśli nasz podopieczny nie potrafi usiedzieć w miejscu i usłyszawszy polecenie, lub na widok przysmaku podbiega do nas, potrzebny będzie pomocnik przytrzymujący go od tyłu za smycz. Zaraz po udanym wykonaniu ćwiczenia podchodzimy do psa i nagradzamy go.

Waruj na gest
Po opanowaniu komendy „siad na gest” wprowadzamy analogiczną wersję znanej już psu z poprzednich lekcji komendę „waruj”. Sadzamy pieska przed sobą i odchodzimy na długość smyczy. Wypowiadając polecenie „waruj” wysuwamy nieco do przodu lewą nogę oraz prawą rękę, skierowaną w dół, jednocześnie lekko pochylając ciało do przodu. Po wykonaniu ćwiczenia nagradzamy pupila przysmakiem i wydajemy polecenie „siad”. Psiaka, który nie chce wykonać ćwiczenia, należy zachęcić smakołykiem z mniejszej odległości, ewentualnie zmusić do posłuszeństwa energicznym szarpnięciem smyczą w dół. Pamiętać należy jednak, że każde zastosowanie przymusu jest skuteczne tylko wówczas, gdy zaraz po nim następuje pochwała.

Stój na gest
Wielu właścicieli mylnie rozumie polecenie „stój”, próbując stosować je do zatrzymania psa. Tymczasem do tego celu służy komenda „siad” lub „siad zostań”. Polecenie „stój” w rzeczywistości oznacza: „wstań”. Przed wykonaniem tego ćwiczenia pupil może siedzieć albo warować. Mówiąc „stój” podnosimy prawą rękę do wysokości ramion, oraz maksymalnie odsuwamy ją w prawo. Jeżeli to konieczne, delikatnie pociągamy pieska smyczą ku sobie, wykonując jednocześnie prawą nogą krok do tyłu. Gdy nasz pupil przyjmie żądaną pozycję, od razu chwalimy go i podajemy nagrodę. Potem przechodzimy do siadu lub warowania.

Aportowanie
Jest to ćwiczenie bardzo pożyteczne (możliwość wybiegania psa), oraz wychowawcze (zabawa według naszych reguł). Ćwiczymy używając specjalnego koziołka lub miękkiej zabawki szmacianej, względnie gumowej. Najpierw namawiamy pupila do aportu podczas zabawy, po czym sadzamy go przy nodze i mówiąc „aport” rzucamy zabawkę przed siebie na odległość ok. 10 metrów. Gdy nasz podopieczny weźmie ją w pysk, wołamy „do mnie” (pies powinien znać ten rodzaj przywołania z poprzednich lekcji) i odbieramy przedmiot. Jeśli pupil po podjęciu aportu nie chce go przynieść, zachęcamy go wołaniem, jednocześnie odbiegając w przeciwną stronę. Gdy pies nas dogoni, chwalimy go i odbieramy aport. Podczas nauki tego ćwiczenia nie stosujemy przysmaków, ani żadnego przymusu. Pies nie powinien mieć na szyi kolczatki.

Nieprzyjmowanie pokarmu od osób obcych
Do nauki tej sztuczki potrzebujemy pomocnika, który będzie podawać naszemu psu smakołyk. My w tym momencie trzymamy pupila na smyczy i w decydującej chwili wykonujemy energiczne szarpnięcie, jednocześnie stanowczo mówiąc „fuj” lub „nie”. Ćwiczenie powtarzamy w odstępach 2-3 minut, za każdym razem w innym miejscu. Prawdopodobnie po kilku próbach pies, na widok wyciągniętej dłoni pomocnika, odwróci głowę. Właściciel powinien wówczas podać przysmak ze swojej dłoni. Ćwiczenie to jest jedynie elementem psiego savoir-vivre’u i nabyta umiejętność nie zabezpiecza psa np. przed otruciem przez nieprzychylnych mu ludzi. Ten temat poruszymy w następnym odcinku szkolenia.

Jak pies rozumie nasze gesty

– wyprostowana postawa
– jest odbierana jako dominująca; nakazuje posłuszeństwo, uległość
– pochylenie tułowia w stronę psa
– ośmiela psa i zachęca go do zbliżenia się do nas
– przykucnięcie połączone z rozłożeniem szeroko rąk
– zachęta do zabawy, podbiegnięcia do nas, pełna swoboda we wzajemnych relacjach
– dotykanie głowy i grzbietu
– nasza dominacja
Podstawowe zasady przy nauce zmian pozycji

– smakołyk podajemy tą samą ręką, którą pokazujemy komendy. Jeśli pies chodzi przy lewej nodze, powinna to być ręka prawa
– początkowo, oprócz gestów, wydajemy polecenia słowne. Później stopniowo ograniczamy się do sygnałów wzrokowych
– zmieniając pozycję urozmaicamy kolejność poszczególnych ćwiczeń, aby uniknąć wyuczenia automatycznie wykonywanych sekwencji
Jakie rasy reagują najlepiej na komendy słowne lub optyczne

– na gesty doskonale reagują: owczarek niemiecki, retriever, sznaucer, doberman, border collie, owczarek belgijski, wyżeł
– komendy słowne świetnie rozumieją: dog niemiecki, mastif angielski, mastif neapolitański, dog de Bordeaux, bokser, ogar polski, beagle.

Pierwsza publikacja: 25.04.2022

Podziel się tym artykułem:

author-avatar.svg
psy.pl

Psy.pl to portalu tworzony przez specjalistów, ekspertów ale przede wszystkim przez miłośników zwierząt.

Zobacz powiązane artykuły

13.06.2025

Zginęła ratując psa z torów. 42-letnia kobieta nie zdążyła przed nadjeżdżającym pociągiem

Ten tekst przeczytasz w 2 minuty

Miała tylko kilka sekund. Alicia Leonardi próbowała ściągnąć psa swojego byłego partnera z torów kolejowych. Nie zdążyła. Wypadek w stanie New Hampshire pokazuje, jak wielką cenę czasem płacimy za miłość do zwierząt.

null

undefined

31.05.2025

Siła relacji człowieka i zwierzęcia: W chwilach stresu wolimy przytulić psa niż rozmawiać z partnerem

Ten tekst przeczytasz w 3 minuty

Globalne badanie przeprowadzone przez firmę Mars i platformę Calm potwierdza to, co wielu opiekunów zwierząt domowych czuje intuicyjnie – nasze relacje z pupilem mają realny wpływ na dobrostan psychiczny.

null

undefined

14.05.2025

Psy w schroniskach potrzebują nie tylko karmy. Trwa akcja „Bezpieczny Zwierzak”

Ten tekst przeczytasz w 1 minutę

Bezdomne psy w schroniskach zmagają się nie tylko z głodem i samotnością. Brakuje też środków na ich bezpieczeństwo. Ruszyła ogólnopolska akcja „Bezpieczny Zwierzak”, w której każdy może pomóc – już za 10 zł!

akcja bezpieczny zwierzak

undefined

null

Bądź na bieżąco

Zapisz się na newsletter i otrzymuj raz w tygodniu wieści ze świata psów!

Zapisz się