Uważaj! Kasztany są silnie trujące dla psów!

Leżące między jesiennymi liśćmi kasztany aż kuszą, by podnieść je i rzucić jak piłkę spacerującemu z nami psiakowi. Wielu opiekunów domowych czworonogów pozwala zwierzakom nosić je w pysku, a nawet zjadać… Okazuje się jednak, że kasztany to dla psa jedne z najniebezpieczniejszych jesiennych zagrożeń! Co może stać się psu, który zje kasztana?

Czy kasztany są trujące?

Kasztanowiec zwyczajny to drzewo, które niemal każdy mija codziennie podczas spacerów. Nie wszyscy jednak wiedzą, że roślina ta zawiera niezwykle toksyczne związki – saponiny. Znajdują się one w całym drzewie – jego korze, liściach i kolczastych owocach. Największe stężenie tej trucizny zawierają jednak nasiona, zwane kasztanami. Zjedzenie nawet jednego kasztana może spowodować silne zatrucie u dorosłej osoby, a dziecko doprowadzić do śmierci! Na toksyczne działanie saponin wrażliwe są także domowe czworonogi, które mogą ulec zatruciu nawet gdy nie zjedzą tego nasiona, a jedynie je rozgryzą. Jak rozpoznać objawy zatrucia i jak pomóc psu, który zjadł kasztany?

Objawy zatrucia kasztanami

Pierwsze objawy zatrucia widoczne są zazwyczaj po 6 godzinach od zjedzenia kasztana. Sprawia to, że opiekunowie nie potrafią często znaleźć przyczyny stanu swojego pupila. Kontakt z niewielką ilością saponin wywołuje u psów zazwyczaj zaburzenia ze strony układu pokarmowego – wymioty, ślinotok, bolesność brzucha i biegunkę. Zjedzenie większej ilości trucizny może natomiast spowodować zaburzenia neurologiczne. Należą do nich między innymi zaburzenia koordynacji ruchowej, drgawki, napady padaczkowe i śpiączka. Nieleczone zatrucie może doprowadzić do śmierci zwierzaka.

Jak pomóc psu, który zjadł kasztana?

Psa, który rozgryzł kasztana, powinniśmy uważnie obserwować, a w razie zauważenia jakichkolwiek niepokojących objawów zabrać go do weterynarza. Jeśli widzimy, ze nasz czworonóg zjada kasztana, musimy natychmiast skontaktować się z najbliższą kliniką. Przy lekkich zatruciach może wystarczyć podanie psu węgla aktywnego (według dawkowania od weterynarza) lub sprowokowanie wymiotów. Poważne zatrucia będą wymagały podawania kroplówek i leków chroniących przewód pokarmowy zwierzaka.