Szczota – pobita suczka husky. Co się z nią teraz dzieje?

author-avatar.svg

Aleksandra Więcławska

Ten tekst przeczytasz w 2 minuty

Na początku listopada pisaliśmy o suczce husky ze Skwierzyny, którą znaleziono całą we krwi. Teraz ważą się dalsze losy Szczoty. Czy suczka wróci do domu?

Suczka Szczota

fot. Facebook / Zwierzaki Niczyje

Suczka husky została znaleziona przy drodze w Skwierzynie (województwo lubuskie). W pierwszych chwilach nie było wiadomo, czy w ogóle przeżyje. Na szczęście długotrwałe i kosztowne leczenie przyniosło skutek i Szczota prawie zupełnie już wróciła do zdrowia.

W międzyczasie policji udało się ustalić i zatrzymać sprawcę pobicia. Okazał się nim 62-letni mieszkaniec Skwierzyny. Bronisław W. przyznał się do winy i złożył wyjaśnienia. Twierdził, że od kilku miesięcy Szczota zagryzała mu hodowany przez niego drób, zabiła przez ten czas kilkanaście kur. Gdy złapał ją po raz kolejny na gorącym uczynku, tym razem z kaczką w pysku, rzucił się na sukę z kołkiem. Pobił ją i gdy uznał, że nie żyje, wywiózł do rowu.

Suczka sama poruszała się po mieście

Po kilku dniach od chwili, gdy Szczotę znaleziono i jej ratowaniem zajęło się Stowarzyszenie Zwierzaki Niczyje, po suczkę zgłosili się właściciele. Od początku wszystko wskazywało jednak na to, że to oni nie dopilnowali suki i pozwalali Szczocie przemieszczać się po okolicy bez opieki. Dlatego stowarzyszenie zaczęło walczyć o prawo do opieki nad suczką, przynajmniej na czas leczenia.

Zwierzakom Niczyim udało się – burmistrz Skwierzyny zdecydował o czasowym odebraniu husky’ego i przekazaniu tymczasowych praw do opieki stowarzyszeniu. To jednak jeszcze nie koniec walki – Zwierzaki Niczyje zamierzają złożyć wniosek do sądu o odebranie Szczoty już bezterminowo.

Poszukiwanie DT

Gdy tylko się okazało, że przynajmniej do czasu rozprawy suczka husky będzie przebywać pod opieką stowarzyszenia, rozpoczęło się poszukiwanie domu tymczasowego, w którym Szczota będzie mogła wydobrzeć po wszystkim, co przeszła. Zwierzaki Niczyje apelowały, że potrzebne są osoby z doświadczeniem i cierpliwością – sunia wymaga bowiem socjalizacji, nauki czystości, długich spacerów.

Kilka dni temu udało się taki tymczasowy dom znaleźć – jednak ze względu na bezpieczeństwo tymczasowych właścicieli i samej Szczoty, stowarzyszenie nie ujawniło, gdzie zamieszkała suczka. Wiadomo tylko, że będzie miała zmienione imię.

Najnowsze wieści z domu tymczasowego są bardzo dobre – sunia okazała się energiczną, pełną życia panną z prawdziwą duszą husky’ego. Ponieważ jest młoda – ma dopiero 2 lata – lubi się bawić i świetne dogadała się z innymi psami rezydentami.

Trzymamy kciuki za jej pełen powrót do zdrowia – fizycznego i psychicznego, bo zaznała już w swoim życiu wiele krzywd. Oby przed nią już tylko same dobre chwile!

Pierwsza publikacja: 26.04.2022

Podziel się tym artykułem:

author-avatar.svg
Aleksandra Więcławska

Certyfikowana trenerka psów (kurs ukończony w Centrum Kynologicznym Canid). Ukończyła też liczne kursy i uczestniczyła w kilkunastu seminariach z zakresu zachowania, żywienia i opieki nad psami.

Zobacz powiązane artykuły

Bohaterowie nie zawsze noszą pelerynę. Poznajcie historię, która przywraca wiarę w ludzi

Ten tekst przeczytasz w 4 minuty

Sergio Florian, 44-letni maratończyk z Hawajów, często zachwyca się niezwykłymi widokami. Jednak to, co zobaczył podczas swojego treningu po górach O’ahu, było zaskakujące – nawet jak na jego standardy.

bohaterowie

undefined

„Dawno nie mieliśmy przypadku, w którym tak upodlono psa”. Pieski los na posesji wartej miliony

Ten tekst przeczytasz w 3 minuty

Z pseudohodowli trafiła do prywatnego przytuliska, a później do wielkiego domu. Mogłoby się więc zdawać, że historia starszej suczki zakończyła się szczęśliwie. Nic bardziej mylnego. 

Beza na opuszczonej posesji

undefined

Taro i Jiro: niezwykła historia psów, które cudem przeżyły na krańcu świata

Ten tekst przeczytasz w 6 minut

Arktyka to najzimniejsze, najbardziej wietrzne i suche miejsce na ziemi. Ten najdalej wysunięty na południe kontynent zajmuje powierzchnię około 14 milionów kilometrów kwadratowych, z czego 98% pokrywa gruby lód. Mimo surowego klimatu i nieprzyjaznego środowiska od dziesięcioleci fascynuje i przyciąga naukowców i badaczy z całego świata. To właśnie tutaj w 1957 roku, w japońskiej stacji badawczej Syowa, miała miejsce jedna z najbardziej niezwykłych psich historii.

taro i jiro

undefined

null

Bądź na bieżąco

Zapisz się na newsletter i otrzymuj raz w tygodniu wieści ze świata psów!

Zapisz się