Wyrozumiała i cierpliwa – to podpis do zdjęcia. A na nim dziecko siedzące na psie

Na zdjęciu, które spowodowało, że piszę ten tekst, widać (co prawda słabo, bo fotografia jest poruszona, ale jednak) labradorkę, która znajduje się na swoim posłaniu. Prawdopodobnie, bo widać czerwony kocyk lub ręcznik, na którym się znajduje. Próbuje stać, ale nie do końca może. Jej tył ugina się nieco pod ciężarem chłopca. Dziecko siedzące na psie ma 3, może 4 lata. Jest uśmiechnięte i zadowolone.

Zdjęcie opisuję, ale nie mogę go pokazać – kilka godzin po publikacji zostało usunięte z internetu. Trudno powiedzieć, czy przez administratorów grupy, czy przez osobę, która je wrzuciła.

Podpis do zdjęcia zdumiewa. Brzmi: „wyrozumiała i cierpliwa”. Co to oznacza? Dla mnie tyle, że dziecko nad psem znęca się już od dawna, a pies wszystko to potulnie znosi. Jest więc superpsem, wytrzyma wszystko. Ciekawe, jak długo.

Oczywiście dopowiadam sobie pewne fakty, ale jednak oczami wyobraźni widzę, jak chłopiec ze zdjęcia: ciągnie labradorkę za ogon, przewala się po niej, wkłada jej palce i zabawki do oczu i uszu. Męczy to niewinne zwierzę. Chłopiec pewnie świetnie się bawi, podobnie jak obserwujący wszystko rodzice (ach, wychowuje się z psem, to takie cudowne, uczy wrażliwości!), a pies stresuje się i cierpi.

Dziecko siedzące na psie oburzyło internautów

Moim zdaniem ta sytuacja nie potrwa wiecznie, pies w którymś momencie wybuchnie, nagromadzone emocje będą szukały ujścia. Labradorka może warknąć, może kłapnąć zębami, a w końcu może ugryźć. Jest żywą, czującą istotą, która ma swoje prawa i potrzeby. Jak widać, rodzice, czy też opiekunowie dziecka nie widzą problemu – zamiast zareagować, wolą robić zdjęcia i wrzucać je do internetu. W dodatku na psią grupę, więc czego się spodziewają, pochwał?

Więcej: Dlaczego psy gryzą dzieci?

Na szczęście internauci stanęli na wysokości zadania i zaczęli wręcz przekrzykiwać się w ostrzeżeniach, jak może się skończyć akceptowanie dziecka siedzącego na psie. Najczęściej powtarzanym komentarzem było: „pies to nie zabawka”. I trudno się z tym nie zgodzić.

Sprawa nie tylko polska

Problem nie jest niestety ani nowy, ani typowo polski. Na świecie są już nawet organizacje kynologiczne, które – zajmując się relacjami psów i dzieci – szczególną uwagę zwracają na usadzanie dzieci na psach.

Na przykład w amerykańskim stanie Karolina Północna działa projekt Family Paws Parent Education. Ostatnio na swoim fanpage’u na Facebooku organizacja opublikowała dający do myślenia wpis:

Jakie sygnały wysyła pies, gdy się stresuje? Oblizuje się, odwraca głowę, przymyka oczy, kładzie uszy i inne. Jeśli to nie przynosi efektu (dziecko nadal drażni psa, a pies nie ma możliwości ucieczki), zwierzak sięgnie po inne środki – warczenie i kłapanie zębami. Jeżeli mimo to źródło stresu nie znika (w tym wypadku dziecko nie przestaje siedzieć na psie), psu pozostaje środek ostateczny – ugryzienie.

Siedzi się na ziemi, a nie na psie

Family Paws apeluje – nie pozwalajcie swoim dzieciom siadać na psach! Ani na swoich, ani na żadnych innych. Organizacja przygotowała nawet grafikę z przekreślonym rysunkiem dziecka siedzącego na psie i podpisem: „Sit on the ground, not the hound” (siedzi się na ziemi, nie na psie).

Wychowywanie dziecka w domu z psem to naprawdę supersprawa – maluch bardzo dużo na tym zyskuje. Jednak nie może się to dziać kosztem zdrowia i bezpieczeństwa żadnej ze stron! Pies to odpowiedzialność, dziecko również. Nie zapominajmy o tym. I uczmy nasze dzieci szacunku do zwierząt i prawidłowego obchodzenia się z nimi. A dzięki temu unikniemy wielu tragedii.