Złota dwunastka Margaret Hughes to program, którego założeniem jest sprawne przeprowadzenie socjalizacji u rosnącego szczeniaka. Opisane w nim zasady pozwolą maluchowi nie tylko zapoznać się z otaczającym go światem, lecz także nabrać pewności siebie i zbudować pozytywne skojarzenia z rzeczami i sytuacjami spotkanymi na swojej drodze. Dlaczego socjalizacja i habituacja psa w wieku szczenięcym jest taka ważna? I jak nie popełnić błędów, stosując złotą dwunastkę?
Socjalizacja szczeniąt. Dlaczego jest taka ważna?
Malutki szczeniak tuż po przyjściu na świat jest ciekawski, otwarty na nowości i niczego się nie boi. Strach nie jest mu potrzebny – za jego bezpieczeństwo odpowiada bowiem jego matka. Dzięki temu maluch bez przeszkód może bawić się z rodzeństwem, rozwijając przy tym swoje zdolności motoryczne i układ nerwowy.
Jednak w życiu każdego psiaka przychodzi moment, w którym zaczynają pojawiać się przeróżne obawy. Szczenię w wieku 8 tygodni zaczyna unikać nowych rzeczy i obcych ludzi, którzy stają się niepokojący i mogą wzbudzać lęk. W tej „fazie strachu” u malucha szybko budują się silne skojarzenia, przez co psiak jest niezwykle podatny na wszelkie traumy. Im więcej nieprzyjemności w tym okresie przeżyje szczeniak, tym bardziej lękowy będzie w życiu dorosłym. Na szczęście faza ta ma także swoje zalety – jeśli podczas niej uda nam się zbudować jak najwięcej pozytywnych skojarzeń z otoczeniem, zmniejszymy prawdopodobieństwo wystąpienia u psa agresji i wielu innych niepożądanych zachowań. W tym właśnie celu została stworzona tak zwana złota dwunastka Margaret Hughes.
Złota dwunastka Margaret Hughes
Program socjalizacyjny stworzony przez trenerkę psów z Positive Paws Dog Training ma za zadanie wspomóc socjalizację i habituację najmłodszych szczeniąt. Jego założeniem jest zapoznanie malucha z przeróżnymi sytuacjami, osobami, dźwiękami czy elementami otoczenia, jeszcze zanim skończy on dwunasty tydzień życia. W fazie największej wrażliwości u psa należy zbudować pozytywne skojarzenia z dwunastoma różnymi:
- powierzchniami (np. kamienie, śnieg, kałuże, kostka brukowa, śliskie kafelki, schody, piasek…);
- przedmiotami (np. piłki, pluszaki, drewniane klocki, piszczące zabawki, sznury do przeciągania…);
- miejscami (np. park, las, autobus, stacja metra, winda, piwnica, gabinet weterynaryjny…);
- obcymi osobami (np. niemowlak, dziecko, osoba o kulach, człowiek w zimowej kurtce, osoba w kapeluszu, z parasolką, na wózku…);
- odgłosami (np. dźwięk telewizora, domofonu, suszarki, pralki, motocykla, spadających garnków, wycie karetki…);
- poruszającymi się obiektami (np. rower, motor, samochód, śmieciarka, pociąg, biegacze, wiewiórki…);
- nowymi czynnościami (np. wejście na schodek, przeskoczenie przez płotek, chodzenie po drewnianym mostku, pochylni, wyszukiwanie smakołyków w trawie…);
- sposobami dotykania (głowy, uszu, zębów, kładzenia na boku, zaglądania w oczy, przytrzymywania łap…);
- psami (małymi, dużymi, dorosłymi, młodymi, kudłatymi, gładkowłosymi, czarnymi, jasnymi…).
Dodatkowo psi maluch powinien nauczyć się jedzenia i picia z dwunastu różnych pojemników (nie tylko misek dla psów, lecz także z łyżki, papierowego talerza, zabawki typu kong…), jeść w dwunastu różnych miejscach i sytuacjach (podczas jazdy autobusem, wizyty u lekarza weterynarii, podczas spaceru w lesie…) i dwanaście razy zostać sam na 5-45 minut. Dzięki temu sprawimy, że psiak nie tylko nabierze pewności w przeróżnych, często dziwnych sytuacjach, lecz także nie odmówi napicia się z wody podanej w kubku po jogurcie i odbędzie wstępną naukę samodzielnego zostawania w domu.
Jakich błędów nie popełniać?
Stosując się do zasad złotej dwunastki, należy zachować ostrożność i uważnie obserwować zachowanie szczeniaka. Proponowane psu zajęcia i sytuacje nie mogą wywoływać w nim strachu – muszą zawsze wiązać się z przyjemnością i kończyć sukcesem. Podczas socjalizacji i habituacji nie należy też się spieszyć. Natłok nowych rzeczy może przytłoczyć psiaka i nie pozwoli na skuteczne budowanie skojarzeń.
Przy oswajaniu szczeniaka z otoczeniem bezwzględnie należy zadbać o jego bezpieczeństwo – unikać kontaktu z agresywnymi psami, zachować bezpieczną odległość od przejeżdżających rowerów ani nie pozwalać maluchowi na zeskakiwanie z dużych wysokości. Trzeba też pamiętać, że zasady złotej dwunastki należy traktować jedynie jako wskazówkę. Niektóre czworonogi będą potrzebować więcej kontaktów z obcymi ludźmi, inne szybko zgeneralizują sobie obraz człowieka, ale na przykład gorzej będą radziły sobie z psami…
Zapisz się do newslettera Psy.pl i otrzymuj ciekawe treści przed innymi!
