CANE CORSO ITALIANO

Charakter rasy cane corso italiano

Cane corso italiano to zrównoważone psy, które silnie przywiązują się do opiekunów. Wobec członków swojej rodziny są bardzo serdeczne i wylewne, jednak z reguły zachowują się spokojniej niż pozostałe molosy. Dobrze dogadują się z dziećmi, ale ze względu na duże gabaryty nie powinny zostawać z nimi bez nadzoru. Są wyjątkowo rodzinnymi psami, w domu uwielbiają leżeć na kanapie w towarzystwie swoich ludzi.

Psy rasy cane corso italiano nie są z natury agresywne i nie zaatakują bez powodu. Potrafią jednak bronić swojego terenu, na który nie wpuszczą żadnego intruza. Będą także bronić swojego opiekuna w sytuacji zagrożenia ze strony innej osoby. Dobrze rozwinięty zmysł obserwacji i nieufność w stosunku do obcych czynią z cane corso italiano niezawodnego stróża i obrońcę. Jednak w nieodpowiednich rękach psy te mogą stać się prawdziwie niebezpieczne.

Psy tej rasy bez większych problemów zaakceptują inne psy w swoim otoczeniu. Nie wykazują agresji wobec obcych czworonogów, jeśli nie zostaną przez nie sprowokowane. Jednak ze względu na wielkość cane corso italiano, warto dobierać im towarzyszy do zabaw o podobnej posturze.

Cane corso italiano to pies wytrzymały i lubiący współpracę ze swoim opiekunem. Chętnie wykonuje komendy, jeśli widzi w tym jakiś cel. Bardzo inteligentny, nadaje się do szkolenia i niektórych psich sportów, takich jak tropienie czy IPO. Nie jest jednak polecany do agility i innych sportów, które wymagają od psa szybkich reakcji na komendy.

Umiejętności

W dawnych czasach cane corso italiano używano jako psa pasterskiego i myśliwskiego – do polowania na borsuki i dziki. Z jego pomocy chętnie korzystali rzeźnicy i przewoźnicy bydła, gdyż potrafił unieruchomić nawet byka. Był stróżem wiejskich posiadłości i psem policyjnym (w 1750 roku uchwalono dekret zabraniający używania go do pościgów za zbiegłymi więźniami).

Szkolenie i wychowanie

Cane corso italiano to pies obdarzony dużą inteligencją, lubiący wyzwania i pracę z człowiekiem, ale jednocześnie uparty. Ze względu na swoje rozmiary powinien poznać podstawy posłuszeństwa. Jest pojętny i bez problemu przyswaja komendy, jednak szybkość wykonywania poleceń zależy od tego, czy cane corso italiano widzi ich celowość i czy właściciel jest stanowczy i konsekwentny w szkoleniu.

Przy szkoleniu cane corso italiano należy unikać kar fizycznych i krzyku. Nauka powinna opierać się na nagradzaniu i zabawie tak, by pies odczuwał przyjemność ze współpracy ze swoim opiekunem. Mimo dużych gabarytów, cane corso italiano powinno się szkolić bez kolczatki – nie jest ona także konieczna podczas codziennych spacerów!

Szczenięta cane corso italiano od pierwszych chwil w nowym domu powinny być konsekwentnie wychowywane i socjalizowane. Ze szczenięciem tej rasy warto udać się do psiego przedszkola prowadzonego przez polecanego behawiorystę i już od małego wplatać w wychowanie podstawowe komendy.

Szczeniąt tej rasy nie należy forsować fizycznie. Przez pierwszy rok życia cane corso italiano powinny unikać szaleńczych gonitw, chodzenia po schodach czy skakania przez przeszkody. Dopiero gdy ich mięśnie i stawy wystarczająco się rozwiną, można zwiększyć ich aktywność.

Dla kogo ta rasa

Właściciel cane corso italiano powinien mieć podstawową wiedzę na temat psiej psychiki i zasad szkolenia, a także ustabilizowaną sytuację życiową. Nie jest to rasa wskazana dla nowicjusza. Jeśli jednak tak się zdarzy, doradza się stały kontakt z hodowcą oraz dobre przedszkole dla szczeniąt. Cane corso italiano to pies dla osób konsekwentnych i nastawionych na wspólne aktywności z czworonogiem.

Wady i zalety rasy cane corso italiano

Cane corso italiano – jaki jest? Poznaj jego wady i zalety!

Wady

• potrzebuje sporo aktywności i zaangażowania opiekuna
• wymaga doświadczonego przewodnika – w nieodpowiednich rękach może stać się niebezpieczny
• jest ciężki i silny
• bywa uparty

Zalety

• zrównoważony
• zdrowy i odporny
• niewybredny
• łatwy w pielęgnacji
• podatny na szkolenie

Zdrowie rasy cane corso italiano

Psy rasy cane corso italiano są stosunkowo zdrowe, jednak ze względu na ich masywną budowę mogą cierpieć na choroby układu ruchu. Do jednej z najczęstszych należy dysplazja stawów biodrowych, rzadziej łokciowych. W okresie wzrostu może dojść do młodzieńczego zapalenia kości objawiającego się kulawizną. Cane corso italiano mogą także cierpieć na alergie i drożdżakowe zapalenie kanałów słuchowych, a także niedoczynność tarczycy. Wśród psów tej rasy występuje również wywinięcie i zapalenie trzeciej powieki. Ze względu na duże rozmiary i budowę psów tej rasy, narażone są one także na skręt żołądka.

Żywienie

Cane corso italiano nie jest wybredny. Nie oznacza to jednak, że może dostawać mało wartościowe jedzenie. Utrzymanie go w odpowiedniej kondycji i prawidłowy rozwój mięśni wymagają podawania karmy wysokiej jakości. Mogą być to zarówno produkty gotowe, przeznaczone dla psów ras dużych lub olbrzymich, jak i naturalne – na przykład BARF. Jeśli zdecydujemy się na gotowanie psu posiłków, powinny być one uzupełnione o odpowiednie preparaty wapniowo-witaminowe. Dzienną porcję dla cane corso italiano trzeba podzielić co najmniej na dwa posiłki.

Rasa ta jest z założenia ciężka i masywna. Nie należy więc doprowadzać cane corso italiano do nadwagi i otyłości, zarówno w wieku szczenięcym, jak i na starość. Nadmiarowe kilogramy mogą dokonać prawdziwych zniszczeń w stawach tych psów!

Pielęgnacja

Cane corso italiano nie wymaga intensywnej pielęgnacji. Krótki włos psa wystarczy szczotkować raz dziennie, najlepiej za pomocą gumowej szczotki. Na usuwanie martwego włosa warto poświęcić więcej czasu w okresie linienia – krótkie, twarde włoski są bardzo trudne do usunięcia z dywanów i ubrań.

Psy rasy cane corso italiano nie mają skłonności do zbierania brudu. Dlatego wystarczy kąpać je, kiedy naprawdę się w czymś ubrudzą. Do kąpieli należy używać szamponu i odżywki przeznaczonych do krótkiej sierści. Cane corso wymagają także częstych kontroli długości pazurów oraz sprawdzania stanu uszu i oczu.

Akcesoria

Psy rasy cane corso italiano potrzebują dużego posłania, na którym będą mogły wygodnie się rozłożyć. Na spacery należy wyprowadzać je w szerokiej obroży lub wytrzymałych szelkach. Smycz powinna być zwykła, nie automatyczna, o długości przynajmniej 3 metrów. Miski na wodę i jedzenie powinny być duże, dopasowane do gabarytów psa. Cane corso warto także nauczyć noszenia kagańca – najodpowiedniejszy będzie fizjologiczny. Psy rasy cane corso italiano mogą mieć problem z akceptowaniem gości, dlatego warto odpowiednio wcześnie wprowadzić im klatkę kennelową.

Historia rasy cane corso italiano

Ojczyzną cane corso italiano jest Półwysep Apeniński i Sycylia. Rasa ta pochodzi podobno od starożytnych molosów, które towarzyszyły Rzymianom podczas podbojów. Istniały dwa typy tych czworonogów – cięższy, używany podczas wojen i do walk na arenach cyrkowych (od niego może wywodzić się mastif neapolitański) i lżejszy – przeznaczony do polowania oraz pilnowania owiec i bydła, od którego prawdopodobnie pochodzi cane corso.

Wzmianki o tych psach można odnaleźć w literaturze i sztuce epoki renesansu. Figurki z ich podobiznami, pochodzące z szopek neapolitańskich, przechowywane są w kościele św. Marcina w Neapolu i w zamku Reggia di Caserta. Na płaskorzeźbach Łuku Triumfalnego w Castel Nuovo (1443 rok) także można odnaleźć czworonogi o podobnym do cane corso italiano wyglądzie.

Ślady bytności cane corso italiano znajdują się również w Pałacu Książęcym Gonzagów, którzy słynęli w całej Europie jako znakomici hodowcy psów i koni. Nazwa rasy pochodzi prawdopodobnie od greckiego słowa „kortos”, oznaczającego ogrodzony wybieg dla zwierząt lub pastwisko, albo od łacińskiego słowa „cohors” o podobnym znaczeniu.

Cane corso italiano był bardzo rozpowszechniony we Włoszech jeszcze we wczesnych latach powojennych, potem jego liczebność znacznie się zmniejszyła. Dopiero w latach 80. XX wieku udało się od nowa rozpocząć hodowlę. Pierwszy wzorzec opracował Antonio Morsiani w 1987 roku. Powstała też tzw. księga otwarta, a po wpisaniu do niej 500 psów, cane corso italiano w 1994 roku uzyskał statut rasy włoskiej. FCI (Międzynarodowa Federacja Kynologiczna) uznała go wstępnie w 1996 roku.

Cane corso italiano w Polsce

Pierwsze cane corso italiano przyjechały do Polski w 1996 roku i pochodziły z USA. Kolejne przywiezione zostały z Włoch i Węgier, by podnieść poziom tej rasy w naszym kraju. Obecnie rasa ta jest dość popularna i coraz częściej pojawia się na wystawach.

Wzorzec rasy cane corso italiano

Cane corso italiano – grupa II FCI, sekcja 2.1, nr wzorca 343

• Kraj pochodzenia: Włochy
• Charakter: pies o dużym temperamencie i silnym charakterze, zrównoważony i opanowany; oddany rodzinie, bez wrodzonych skłonności do dominacji; doskonały stróż i obrońca, nieufny wobec obcych; typ sportowca
• Wielkość: psy 64-68 cm, suki 60-64 cm (tolerancja +/- 2 cm)
• Waga: psy od 45 do 50 kg, suki od 40 do 45 kg
• Szata: włos krótki, błyszczący, gruby, z niewielką ilością podszerstka
• Maść: czarna, szara grafitowa, szara łupkowa, jasno szara, płowa (od jasnej do ciemnej), czerwona jelenia, pręgowana; psy płowe i pręgowane mają na kufie czarną lub szarą maskę, która nie może sięgać poza linię oczu; dopuszczalna mała biała plamka na klatce piersiowej i białe końce palców
• Długość życia: 10-12 lat
• Odporność na warunki atmosferyczne: duża
• Koszty utrzymania: 250-300 zł miesięcznie
• Cena psa z rodowodem: 2500-4000 zł

Pełen wzorzec FCI obowiązujący w Związku Kynologicznym w Polsce (pdf)

Ciekawostki o rasie cane corso italiano

Cane corso italiano przez wieki był psem „od wszystkiego” – strzegł bydła na pastwiskach przed zakusami czworonożnych (wilki) i dwunożnych rozbójników. Pilnował gospodarstw przed rabusiami, pomagał w polowaniach na dzikie zwierzęta, walczył u boku żołnierzy na wojnie i chronił kupców podczas wypraw handlowych.