CANE CORSO ITALIANO

Wygląd rasy cane corso italiano

Cane corso to pies ważący między 40 a 50 kg, o muskularnej budowie, eleganckiej i lekko wydłużonej sylwetce. Jego tułów, kończyny i prosty ogon emanują siłą i umięśnieniem. Głowa jest imponująco duża, z szeroką kufą i lekko obwisłymi wargami. Charakterystyczne są także głęboka bruzda na czole, zaznaczony łuk brwiowy oraz owalne, średniej wielkości oczy.

Cane corso ma krótką, lśniącą sierść o dwuwarstwowej strukturze. Sierść jest gęsta, z niewielką ilością podszerstka, który zwiększa swoją gęstość, gdy pies przebywa na zewnątrz. Dopuszczalne umaszczenia to:

• czarne,
• szare w różnych odcieniach,
• czerwone jelenie,
• płowe w różnych odcieniach,
• pręgowane.

Charakter i usposobienie rasy cane corso italiano

Cane corso to imponująca rasa molosa o zrównoważonym charakterze, silnie przywiązująca się do opiekunów. Choć są serdeczne wobec rodziny, mają też dużo siły. Zachowują spokojniejszą postawę niż inne molosy. Zaleca się, aby opiekun miał doświadczenie w wychowywaniu psów dużych rozmiarów.

Te psy świetnie dogadują się z dziećmi, ale ze względu na gabaryty zaleca się nadzór podczas wspólnych zabaw. Są wyjątkowo rodzinne i uwielbiają towarzystwo, zwłaszcza na kanapie z pozostałymi członkami rodziny.

Cane corso to rasa, która bez większych problemów zaakceptuje inne psy w swoim otoczeniu. Psy te nie wykazują agresji wobec obcych czworonogów, jeśli nie zostaną przez nie sprowokowane. Jednak ze względu na wielkość, warto dobierać im towarzyszy zabaw o podobnej posturze.

Umiejętności

W dawnych czasach cane corso używano jako psa pasterskiego i myśliwskiego – do polowania na borsuki i dziki. Z jego pomocy chętnie korzystali rzeźnicy i przewoźnicy bydła, gdyż potrafił unieruchomić nawet byka. Był stróżem wiejskich posiadłości i psem policyjnym. W 1750 roku uchwalono dekret zabraniający używania go do pościgów za zbiegłymi więźniami.

Te duże, wytrzymałe psy lubią współpracę z opiekunami i chętnie wykonują komendy. Są inteligentne i nadają się do szkolenia, a także do psich sportów takich jak tropienie czy IPO. Należy jednak unikać aktywności, które mogą zaszkodzić ich stawom, takich jak agility.

Szkolenie i wychowanie

Cane corso to pies obdarzony dużą inteligencją, lubiący wyzwania i pracę z człowiekiem, ale jednocześnie uparty. Ze względu na swoje rozmiary powinien poznać podstawy posłuszeństwa. Jest pojętny i bez problemu przyswaja komendy, jednak szybkość wykonywania poleceń zależy od tego, czy widzi ich celowość, i czy opiekun jest stanowczy oraz konsekwentny w szkoleniu.

Przy szkoleniu cane corso italiano należy unikać kar fizycznych i krzyku. Nauka powinna opierać się na nagradzaniu i zabawie tak, by pies odczuwał przyjemność ze współpracy ze swoim opiekunem. Mimo dużych gabarytów cane corso powinno się szkolić bez kolczatki. Nie jest ona także konieczna podczas codziennych spacerów!

Szkolenie cane corso najlepiej rozpocząć już w wieku szczenięcym. Psy te powinny być konsekwentnie wychowywane i socjalizowane. Ze szczenięciem tej rasy warto udać się do psiego przedszkola prowadzonego przez polecanego behawiorystę i już od małego wplatać w wychowanie podstawowe komendy.

Dla kogo ta rasa?

Osoba decydująca się na cane corso powinna mieć podstawową wiedzę na temat psiej psychiki, zasad szkolenia i stabilną sytuację życiową. Nie jest to rasa wskazana dla nowicjusza. Jeśli jednak tak się zdarzy, doradza się stały kontakt z hodowcą oraz dobre przedszkole dla szczeniąt. Cane corso to pies dla osób konsekwentnych i nastawionych na wspólne aktywności z czworonogiem.

Wady i zalety rasy cane corso italiano

Cane corso italiano - jaki jest? Poznaj jego wady i zalety!

Wady

• trudny w szkoleniu,
• ma skłonność do chorób stawów,
• wymaga doświadczonego opiekuna,
• nieprawidłowo zsocjalizowany może być agresywny,
• drogi w utrzymaniu.

Zalety

• łatwy w pielęgnacji,
• silnie przywiązany do rodziny,
• dobrze dogaduje się z innymi psami,
• nie wymaga ogromnej dawki ruchu,
• dobry stróż.

Zdrowie rasy cane corso italiano

Psy rasy cane corso są stosunkowo zdrowe, jednak ze względu na masywną budowę mogą cierpieć na choroby układu ruchu. Do najczęstszych problemów zdrowotnych w tej rasie należą:

• dysplazja stawów biodrowych lub (rzadziej) łokciowych,
• młodzieńcze zapalenie kości objawiające się kulawizną,
• alergie pokarmowe,
• drożdżakowe zapalenie kanałów słuchowych,
• niedoczynność tarczycy,
• wywinięcie i zapalenie trzeciej powieki,
• skręt żołądka.

Szczeniąt nie należy forsować fizycznie. Przez pierwszy rok życia cane corso powinny unikać szaleńczych gonitw, chodzenia po schodach czy skakania przez przeszkody. Dopiero gdy ich mięśnie i stawy wystarczająco się rozwiną, można zwiększyć ich aktywność. 

Żywienie rasy cane corso italiano

Ze względu na duże rozmiary, cane corso wymaga wysokiej jakości karmy dostosowanej do psów dużych ras. Nadwaga może szkodzić ich zdrowiu, więc dieta powinna być zrównoważona i dopasowana do aktywności fizycznej psa.

Mogą być to zarówno produkty gotowe, przeznaczone dla ras dużych lub olbrzymich, jak i samodzielnie przygotowywana dieta – na przykład BARF. Jeśli zdecydujemy się na gotowanie psu posiłków, powinny być one uzupełnione o odpowiednie preparaty wapniowo-witaminowe i suplementy zawierające glukozaminę. Dzienną porcję jedzenia trzeba podzielić co najmniej na dwa posiłki.

Pielęgnacja rasy cane corso italiano

Cane corso italiano ze względu na krótką sierść nie wymaga intensywnej pielęgnacji. Wystarczy szczotkować go raz dziennie, najlepiej za pomocą gumowej szczotki. Na usuwanie martwego włosa warto poświęcić więcej czasu w okresie linienia – krótkie, twarde włoski są bardzo trudne do usunięcia z dywanów i ubrań.

Psy te nie mają skłonności do nadmiernego brudzenia się. Do kąpieli należy używać szamponu i odżywki przeznaczonych do krótkiej sierści. Cane corso wymagają także częstych kontroli długości pazurów oraz regularnego czyszczenia uszu i oczu.

Przed wystawą trzeba psa wykąpać i dokładnie wyszczotkować, aby pozbyć się wszystkich martwych włosów. Do kąpieli można wykorzystać szampon, który podbije barwę umaszczenia. Kilka dni przed wyjściem na ring warto obciąć pazury, jeśli pies nie ściera ich w naturalny sposób. Trzeba też pamiętać o wycięciu włosów między opuszkami palców. Opiekun powinien wyeksponować atletyczną budowę tych psów. Cane corso, który uczestniczy w wystawach, musi być m.in. nauczony odpowiedniego zachowania, pokazywania zębów. Powinien też być przyzwyczajony do dotyku obcych osób.

Akcesoria

Psy tej rasy potrzebują dużego posłania, na którym będą mogły wygodnie się rozłożyć. Na spacery należy wyprowadzać je w szerokiej obroży lub wytrzymałych szelkach. Smycz powinna mieć długość przynajmniej 3 metrów. Warto zainwestować w takie miski na wodę i jedzenie, które będą dopasowane do gabarytów psa. Cane corso powinien być przyzwyczajony do noszenia kagańca – najodpowiedniejszy będzie fizjologiczny.

Historia rasy cane corso italiano

Ojczyzną cane corso italiano jest Półwysep Apeniński i Sycylia. Rasa ta pochodzi podobno od starożytnych molosów, które towarzyszyły Rzymianom podczas podbojów. Istniały dwa typy tych czworonogów:

• cięższy, używany podczas wojen i do walk na arenach cyrkowych (od niego może wywodzić się mastif neapolitański),
• lżejszy – przeznaczony do polowania oraz pilnowania owiec i bydła, od którego prawdopodobnie pochodzi cane corso.

Wzmianki o tych psach można odnaleźć w literaturze i sztuce epoki renesansu. Figurki z ich podobiznami, pochodzące z szopek neapolitańskich, przechowywane są w kościele św. Marcina w Neapolu i w zamku Reggia di Caserta. Na płaskorzeźbach Łuku Triumfalnego w Castel Nuovo (1443 rok) także można odnaleźć czworonogi o podobnym do cane corso wyglądzie. Ślady bytności cane corso italiano znajdują się również w Pałacu Książęcym Gonzagów, którzy słynęli w całej Europie jako znakomici hodowcy psów i koni.

Nazwa rasy pochodzi prawdopodobnie od greckiego słowa „kortos”, oznaczającego ogrodzony wybieg dla zwierząt lub pastwisko, albo od łacińskiego słowa „cohors” o podobnym znaczeniu.

Rasa ta była bardzo rozpowszechniona we Włoszech jeszcze we wczesnych latach powojennych, potem jej liczebność znacznie się zmniejszyła. Dopiero w latach 80. XX wieku udało się od nowa rozpocząć hodowlę. Pierwszy wzorzec opracował Antonio Morsiani w 1987 roku. Powstała też tzw. księga otwarta, a po wpisaniu do niej 500 psów, cane corso italiano w 1994 roku uzyskał statut rasy włoskiej. FCI (Międzynarodowa Federacja Kynologiczna) uznała go wstępnie w 1996 roku.

Cane corso w Polsce

Pierwsze cane corso italiano przyjechały do Polski w 1996 roku i pochodziły z USA. Kolejne przywiezione zostały z Włoch i Węgier, by podnieść poziom tej rasy w naszym kraju. Obecnie rasa ta jest dość popularna i coraz częściej pojawia się na wystawach.

Wzorzec rasy cane corso italiano

Cane corso italiano – grupa II FCI, sekcja 2.1, nr wzorca 343

• Kraj pochodzenia: Włochy
• Charakter: pies o dużym temperamencie i silnym charakterze, zrównoważony i opanowany; oddany rodzinie, bez wrodzonych skłonności do dominacji; doskonały stróż i obrońca, nieufny wobec obcych; typ sportowca
• Wielkość: psy 64-68 cm, suki 60-64 cm (tolerancja +/- 2 cm)
• Waga: psy od 45 do 50 kg, suki od 40 do 45 kg
• Szata: włos krótki, błyszczący, gruby, z niewielką ilością podszerstka
• Maść: czarna, szara grafitowa, szara łupkowa, jasnoszara, płowa (od jasnej do ciemnej), czerwona jelenia, pręgowana; psy płowe i pręgowane mają na kufie czarną lub szarą maskę, która nie może sięgać poza linię oczu; dopuszczalna mała biała plamka na klatce piersiowej i białe końce palców
• Długość życia: 10-12 lat
• Odporność na warunki atmosferyczne: średnia
• Koszty utrzymania: od 250 zł miesięcznie
• Cena psa z rodowodem: od 6000 zł

Czy cane corso może mieszkać na dworze?

Wielu przyszłych opiekunów zastanawia się, czy cane corso może mieszkać na dworze. Psy te są ciepłolubne i mają niewielki podszerstek, w związku z czym źle znoszą długie godziny spędzone na mrozie. Zdecydowanie lepiej będzie im na kanapie w towarzystwie opiekuna.

Czy cane corso się ślini?

Fafle, czyli górne wargi cane corso, są luźne. W związku z tym ślina wydostaje się na zewnątrz. To sprawia, że cane corso ślinią się dość intensywnie, zwłaszcza gdy czują jedzenie. Pamiętaj jednak, że nadmierne ślinienie się może być objawem choroby. 

Ile żyje cane corso?

Średnia długość życia przedstawiciela tej rasy wynosi od 10 do 12 lat. Wzięcie szczenięcia ze sprawdzonej hodowli, zapewnienie pełnowartościowej diety i profilaktyki zdrowotnej znacząco może wpłynąć na to, jak długo pies będzie towarzyszył swojemu opiekunowi.

Ile kosztują szczenięta cane corso?

Za szczeniaka tej rasy możemy zapłacić nawet 6000 zł. Ostateczna cena zależna jest nie tylko od osiągnięć rodziców miotu, ale też i od doświadczenia hodowcy, przeznaczenia malucha czy jego umaszczenia.

Czy cane corso jest niebezpieczny?

Psy rasy cane corso nie są z natury agresywne i nie zaatakują bez powodu. Potrafią jednak bronić swojego terenu, na który nie wpuszczą żadnego intruza – mają potrzebę ochrony rodziny. Dobrze rozwinięty zmysł obserwacji i nieufność w stosunku do obcych czynią z cane corso niezawodnego stróża i obrońcę. Jednak w nieodpowiednich rękach psy te mogą stać się prawdziwie niebezpieczne.