Otterhound – opis rasy
Otterhound to duży i silny pies. Wzorzec FCI mówi o około 69 cm wysokości w kłębie u samców. Suczki są odrobinę mniejsze – około 61 cm w kłębie. Otterhound ma mocny tułów, dużą i kosmatą głowę oraz silne kończyny. Ma wysoko osadzony ogon. Długi kwadratowy pysk i zwisające uszy porośnięte włosem tworzącym frędzle, dają charakterystyczny uroczy wygląd.
Na stopach otterhound ma błony międzypalcowe. Sierść jest szorstka. Włos okrywowy twardy i dłuższy, podszerstek krótszy i wełnisty. Na nogach włosy pokrywa warstwa tłuszczu.
Otterhound – umaszczenie
Wszystkie maści występujące u psów gończych są dopuszczalne u otterhounda. Mogą być więc otterhoundy:
- jednobarwne lub z niewielkimi białymi znaczeniami: piaskowe, szare, czerwone, pszeniczne, błękitne,
- czarne podpalane,
- błękitne podpalane,
- czarno-kremowe,
- wątrobiane podpalane,
- białe z płowymi, cytrynowymi, błękitnymi lub borsuczymi znaczeniami.
Absolutnie niedopuszczalne są otterhoundy wątrobiane z białym i białe w czarne lub płowe łaty.
Otterhound – charakter
Otterhound to czworonóg zrównoważony i miły. Ma wesołe usposobienie. Świetnie nadaje się do domu z dziećmi. Z uwagi na rozmiar i energiczność, lepiej by były to starsze dzieci. Na wystawach wszelkie oznaki agresji lub nerwowości powinny być bardzo źle oceniane. Jak przystało na psy gończe, otterhoundy są zawzięte i uparte w dążeniu do swoich celów. Kochają wodę. Ciężko uzyskać od nich posłuszeństwo blisko zbiorników wodnych.
Ta rasa psów może z powodzeniem zamieszkać z innymi psami. Dogada się też z kotami, pod warunkiem uważnego przyzwyczajenia od małego szczeniaka.
Otterhound – szkolenie i wychowanie
Otterhound to pies wybitnie aktywny i niezależny. Zdecydowanie nie nadaje się dla początkujących właścicieli. Sympatyczny wygląd zdominowany jest przez olbrzymią potrzebę ruchu i potężne zamiłowanie do tropienia. Przedstawiciele tej rasy potrzebują rzetelnego szkolenia, zarówno w zakresie przywołania, jak i ogólnego posłuszeństwa.
Trzeba poświęcić im wiele czasu. Koniecznie trzeba organizować psu zajęcie spełniające jego potrzeby. Bez tego będzie głośny i nieznośny.
Przeznaczenie otterhounda
Otterhound jest psem trudnym dla przeciętnego opiekuna głównie ze względu na swoje pierwotne przeznaczenie. Póki nie zakazano polowań na wydry, sprawdzał się w tym doskonale. Używano go do całodniowych polowań w wodzie. Determinacja, siła i wytrzymałość, to jego cechy charakterystyczne. Potrafi też świetnie tropić na lądzie, poruszając się galopem!
Obecnie to bardzo rzadka rasa. Czasem myśliwi używają jej do innej zwierzyny. Najczęściej jednak utrzymywana jest jako psy do towarzystwa.
Dla kogo jest otterhound?
Według klasyfikacji FCI otterhound należy do dużych psów gończych. Idealnie byłoby, by opiekun wykorzystywał jego potencjał. Tropienie, pływanie i aportowanie z wody, to coś, co ten pies uwielbia!
Ciężko zadbać o jego potrzeby w bloku. Dodatkowo donośny głos w połączeniu ze szczekliwością, nie spotka się raczej z akceptacją otoczenia. Dom z ogrodem na uboczu będzie zdecydowanie lepszym miejscem dla otterhounda. Ten duży gończy zdemoluje nawet największy podwórek bez odpowiedniej dawki ruchu i wysiłku umysłowego. Bez wątpienia nie nadaje się dla osób starszych i mało aktywnych.
Wady i zalety psa rasy otterhound
Jaki jest otterhound? Poznaj jego wady i zalety!
Wady
- szczekliwy z donośnym głosem
- wymaga bardzo dużo ruchu
- nie nadaje się dla początkujących opiekunów
- skłonność do ucieczek
- skłonność do niszczenia
Zalety
- doskonale odnajduje się w rodzinach ze starszymi dziećmi
- świetnie znosi pracę w wodzie
- skutecznie tropi
Cena otterhoundów
Ciężko ocenić średnie ceny otterhoundów. Rasa jest rzadko spotykana, nawet w rodzimym kraju jest niewiele hodowli. Otterhound został uznany za zagrożonego wyginięciem. Chęć zakupu szczeniaka wiąże się ze sprowadzeniem go z zagranicy.
Zdrowie psów rasy otterhound
Otterhoundy mają skłonności do problemów z aparatem ruchu. Występują u nich dysplazje stawu biodrowego i kolanowego oraz deformacje stawów. Nietrudno u nich również o problemy zdrowotne z długimi uszami. Z uwagi na głęboką klatkę piersiową istnieje u nich spore ryzyko skrętu żołądka.
Otterhound – długość życia
Otterhoundy żyją średnio około 10 lat.
Pielęgnacja otterhounda
Otterhoundów mimo długiej sierści nie strzyże się, nawet na wystawy. Pożądana jest szata jak najbardziej naturalna. Teoretycznie ułatwia to pielęgnację. W praktyce oznacza, że psa trzeba codziennie szczotkować. Bez tego szybko powstaną kołtuny, które utrudnią psu funkcjonowanie.
Żywienie psa rasy otterhound
Otterhoundy raczej nie są wybredne. Można je żywić dowolnym rodzajem karmy. Pamiętać trzeba tylko o wysokim zapotrzebowaniu energetycznym, z uwagi na ich żywiołowość.
Biorąc pod uwagę skłonności do skrętu żołądka i problemów z aparatem ruchu, ważna jest jakość karmy i dzienna dawka rozbita na mniejsze porcje.
Pies otterhound – historia rasy
Możliwe, że rasa otterhound powstała w starożytności. Nie znane są szczegóły stworzenia tej brytyjskiej rasy. Przyjmuje się, że pochodzi od francuskich psów krzyżowanych z dawnymi liniami angielskich psów gończych. Z uwagi na niezwykłe podobieństwo do psów rasy Petit Basset Griffon Vendéen, uważa się je za spokrewnione.
Pierwotnie był używany do tępienia wydr, które były w ówczesnych czasach szkodnikami. Sierść otterhounda świetnie chroni go przed wilgocią, a błony pławne i silne długie łapy ułatwiają pływanie.
Ciekawostki o otterhoundzie
Otterhoundy świetnie pływają i są przy tym niezwykle wytrwałe. Bez trudu pływają pod prąd, nawet kilka godzin! Świetnie czują trop zwierzyny w wodzie.
Futro otterhounda nazywane jest często nieprzemakalnym. Wszystko dzięki lekkiemu natłuszczeniu.
Niektóre hipotezy mówią, że przodkiem otterhounda był bloodhound, po którym odziedziczył świetny węch.
Wszystko, co musisz wiedzieć, zanim kupisz otterhounda
Otterhound zaliczany jest do dużych ras. Ma kosmatą, szorstką sierść. Długie uszy i inteligentne oczy z niewidoczną spojówką dodają mu jeszcze uroku. Wygląda trochę jak duża przytulanka, ale zdecydowanie nią nie jest. Choć świetnie dogaduje się z dziećmi i innymi zwierzakami, przerośnie nie jednego właściciela. Gdy wyczuje interesujący go zapach, z dużym prawdopodobieństwem zapomni, co to jest przywołanie. W tym zakresie należy go stale kontrolować.
Odradza się trzymanie go w miastach. Do towarzystwa polecany jest tylko osobom, które tak jak on, uwielbiają aktywność. Pozostawienie znudzonego otterhounda na ogrodzie lub w domu skutkować będzie ogromnymi zniszczeniami.
