Czworonożni kumple niewidomych dzieci

Kilka lat temu szefowie angielskiej organizacji szkolącej psy przewodniki The Guide Dogs for the Blind rozważali obniżenie wieku osób mogących się starać o takiego psa (dotąd było to 18, a potem 16 lat). Ostatecznie okazało się, że lepiej pozostać przy dawnych zasadach, bowiem dzieci nie bardzo sobie radziły z pracą z wyszkolonym psem przewodnikiem. Jednak nie pozostawiono ich bez pomocy.

Organizacja wprowadziła program szkolenia Buddy Dogs – Psich Kumpli. Buddy Dogs nie są przewodnikami, to znaczy nie prowadzą swoich małych właścicieli jak tradycyjnie wyszkolone w tym celu zwierzaki, ale samą swoją obecnością mają im pomagać w osiągnięciu większej samodzielności. Stwierdzono, że niewidome dziecko obcujące codziennie z psem o wiele łatwiej nawiązuje kontakt z rówieśnikami, poza tym uczy się odpowiedzialności i zasad dbania o zwierzę. W przyszłości taka osoba dużo lepiej radzi sobie z psem przewodnikiem, niż ktoś kto nigdy dotąd nie miał psa, zwłaszcza szkolonego jako pies asystujący.

Zadaniem niektórych Buddy Dogs jest pomaganie większej liczbie dzieci.W takich przypadkach oficjalnym opiekunem psa jest nauczyciel lub szkolny pedagog, a pies uczestniczy w zajęciach klas w których są niewidome dzieci. W tym przypadku chodzi o zaznajomienie z psem dzieci, które nigdy nie miały psów ani nawet okazji żeby się z nimi na dłużej zetknąć. Ten rodzaj aktywności Buddy Dogs bardziej przypomina pracę psa dogoterapeuty.

Jednak w przeważającej większości Psi Kumple trafiają do rodzin, w których zaprzyjaźniają się z jednym wybranym niedowidzącym dzieckiem i towarzyszą mu wszędzie. Mama pięcioletniej niewidomej Orli, Stacy Wynne, mówi: „nie potrafię powiedzieć, jak bardzo zmieniła się Orla odkąd zamieszkała z nami labradorka Elanor. Moja córeczka stała się pewna siebie, śmiała i dużo spokojniejsza w kontakcie ze światem. Kochają się z Elanor bardzo!”.

The Guide Dogs for the Blind świętowało ostatnio dołączenie setnego psa do grona pracujących Buddy Dogs. PŁ