Gdzie zgubiłeś ogon?

Obroty w miejscu
Pokaż psu tuż przed nosem trzymany w dłoni smakołyk (lub zabawkę) i poprowadź go za nim, zataczając ręką okręg nad ziemią. Jego wielkość musi być dostosowana do gabarytów psa – nie próbuj nakłonić dużego lub mało giętkiego czworonoga do zataczania ciasnych kółeczek, bo go zniechęcisz. Gdy tylko zwierzak wykona pełny obrót, natychmiast go nagródź. Powtórz to kilka lub kilkanaście razy.
Jeśli psiak nie chce podążać za przynętą, oznacza to zwykle, że jest za mało atrakcyjna. Zdarza się też, że nie rozumie, iż powinien iść za przysmakiem – w takiej sytuacji zacznij od nagradzania go już po zrobieniu jednego kroku i powoli wydłużaj ten dystans, aż dojdziesz do pełnego kółeczka.
Możesz ćwiczyć najpierw obroty w jedną stronę i dopiero gdy twój uczeń w pełni opanuje sztuczkę, rozpocząć naukę w przeciwną. Można też jednak od razu uczyć obrotów w obie strony, nawet na zmianę w jednej serii ćwiczeń – wtedy psu nie zakręci się w głowie! Pamiętaj tylko o tym, by od początku zróżnicować komendy optyczne: na przykład obrót w prawo sygnalizować zawsze prawą ręką, a obrót w lewo – lewą.
Kiedy pies już bez wahania kręci się za smakołykiem, zacznij go naprowadzać samą ręką. Oczywiście po wykonaniu obrotu natychmiast go nagródź. Jeśli niechętnie podąża za pustą dłonią, wróć do naprowadzania go przysmakiem lub zabawką. Jeżeli natomiast brak smakołyka mu nie przeszkadza, możesz zacząć stopniowo ograniczać naprowadzanie. Coraz mniej pochylaj się nad psem i trzymaj rękę coraz dalej od jego nosa, aż w końcu wystarczy ci niewielki sygnał optyczny albo sama komenda słowna (możesz ją dołączać, gdy tylko obroty zaczną mu wychodzić płynnie). Nagradzaj swojego ucznia za każdym razem. Dopiero kiedy doskonale opanuje ćwiczenie, zacznij różnicować nagrody – czasami go pochwal, a innym razem podrap za uchem… Postaraj się być nieprzewidywalny – nagradzaj psiaka czasem po jednym, a czasem po kilku kółeczkach.

Dookoła pana
Nauka obiegania osoby – bądź dowolnego przedmiotu – wygląda podobnie, tyle że na początkowym etapie można naprowadzać psa smakołykiem przekładanym z jednej ręki do drugiej. Nie ucz go w tym samym czasie przychodzenia do nogi z obejściem, bo zacznie mu się to mylić. Kiedy już radośnie zatacza kółka wokół ciebie, możesz wprowadzać modyfikacje, np. bieganie wokół jednej nogi.

Łapanie ogona
Najzabawniejszą wersją tej sztuczki jest łapanie ogona. Polecamy je psom obdarzonym elastycznym tułowiem. Na przykład bulteriery, choć lubią gonić własny ogon, zwykle nie są w stanie go dopaść…
Do nauki musisz się zabrać nieco inaczej niż w wypadku kręcenia kółeczek. Złap psa za ogon i przytrzymaj (lekko, żeby nie sprawić mu bólu). Zapewne sięgnie pyskiem w jego kierunku, żeby sprawdzić, co też pan wyczynia. Gdy tylko to zrobi, kliknij lub zaznacz ten moment odpowiednim słowem i daj nagrodę. Powtórz ćwiczenie kilka razy.
Na kolejnym etapie nauki nagradzaj coraz większe zbliżenia pyska do ogona, potem otwieranie go, aż w końcu – chwytanie. Stopniowo przestawaj przytrzymywać ogon – najpierw tylko przybliżając do niego rękę – aż dojdziesz do wskazywania go. Jest to odpowiedni moment, by dołączyć komendę słowną, np. „ogon” (sama komenda powinna być krótka, ale potem możesz ją rozbudowywać, np. „Gdzie zgubiłeś ogon?”). Opisane sztuczki są często wykorzystywane w tańcu z psem. Stanowią też dobry element rozgrzewki w innych sportach.