Mały bulek

Bulteriery narodziły się w Anglii w XIX wieku, gdy zaczęto krzyżować teriery z buldogami, by uzyskać dobrego psa do walk. Początkowo waga psów pochodzących z tych krzyżówek wahała się od 3,5 do ponad 18 kg (większość ważyła 4-5 kg). Próbowano nawet wyhodować odmianę toy tej rasy, ale psy miały niepożądane cechy karłowatości – jabłkowate głowy i wyłupiaste oczy.

TOYE I MINIATURY
W 1863 roku po raz pierwszy na wystawie psów zorganizowano klasę dla bulterierów ważących mniej niż 4,5 kg (dwadzieścia lat później podniesiono górną granicę wagi do 11 kg), a w 1873 roku pierwszy w historii bulterier uzyskał tytuł czempiona. Według dzisiejszych standardów byłby on miniaturą, gdyż ważył tylko 7 kg. W następnych latach zarówno toye, jak i miniatury rejestrowano jako bulteriery miniaturowe, co spowodowało dalsze problemy z utrzymaniem pożądanego typu rasy i w efekcie spadek jej popularności. W 1913 roku rasę przeniesiono do grupy toy, a w 1918 wykreślono ją z rejestru Kennel Clubu. Nadal działała jednak grupa hodowców.

W 1938 roku założyli oni Klub Bulteriera Miniaturowego i wystąpili do Kennel Clubu o rejestrację rasy. Tym razem jednak limit miał dotyczyć wzrostu (poniżej 14 cali), a nie wagi. Rasę uznano w 1939 roku, a 9 lat później przyznano pierwszy czempionat dla bulteriera miniaturowego.

PSY NIE DLA WSZYSTKICH
Prócz niecodziennego wyglądu i niewielkich rozmiarów to chyba właśnie charakter tych psów najbardziej przyciąga nowych miłośników rasy. Miniaturowe bulteriery są aktywne, ciekawskie i chętne do zabawy. Mocno przywiązują się do właścicieli i są zwykle dobrymistróżami. Nie są to jednak psy dla każdego.

Prawie wszystkie minibulki są bardzo aktywne do wieku 5-6 lat. Dlatego najlepiej nadają się dla aktywnych rodzin, które zapewnią im towarzystwo i ciągły nadzór. Dobrze zaadaptują się także u starszych, ale aktywnych osób, które poświęcą im dużo czasu. Nie lubią zostawać długo same w domu. Znudzone mogą zacząć niszczyć sprzęty.

KOMPANI DO UMIEJĘTNEJ ZABAWY
Należy nadzorować zabawy bulków z dziećmi, zwłaszcza tymi, które przyszły w gości. Kiedy zabawa dzieci staje się zbyt intensywna, bulek prawdopodobnie zechce się dołączyć. A ponieważ jest żywiołowy i nieostrożny, może niechcący zrobić krzywdę sobie lub dziecku. Może też spróbować bronić „swojego” dziecka przed wyimaginowanym atakiem. Jednak dobrze prowadzony może być wspaniałym towarzyszem dziecięcych zabaw.

Aby wspólna zabawa była udana, należy uczyć dzieci, jak obchodzić się z czworonożnym towarzyszem. Podobnie jak inne psy, bulki nie lubią być drażnione. Prowokowany bulek może zacząć się bronić. Szczególnego nadzoru wymagają młode zwierzęta.

PRZYJACIELE ULEGŁYCH PSÓW
Bulteriery miniaturowe zazwyczaj lubią towarzystwo innych psów. Są jednak pewne wyjątki. Dorosły samiec zwykle nie dogada się z innym samcem, o ile ten drugi nie jest uległy. Natomiast pies i suka lub dwie suki tej rasy zwykle żyją w zgodzie. Należy jednak ostrożnie wprowadzać do domu szczeniaka, gdyż bulki bywają zazdrosne.

ODPORNE, CHOĆ NIE DŁUGOWIECZNE
Minibulki są na ogół zdrowe i dość odporne. Ze względu na sporą masę ciała nie są długowieczne. Typową chorobą tej rasy jest pierwotne zwichnięcie soczewki (PLL). Objawia się ona w wieku 3-6 lat lub później i nieleczona prowadzi do ślepoty. Zdarzają się też wady serca, alergie i głuchota.

Pielęgnacja jest bardzo łatwa – gumowa szczotka z wypustkami skutecznie usunie martwy włos. W Polsce rasa należy do rzadkich, choć jest już kilka suk hodowlanych.

Bulterier miniaturowy (III gr. FCI – teriery)

Kraj pochodzenia: Wielka Brytania
Charakter: wesoły, odważny, uparty, ciekawski, przyjazny w stosunku do ludzi, może być agresywny wobec psów, zwłaszcza tej samej płci
Wielkość: do 35,5 cm
Waga: niesprecyzowana we wzorcu, 11-15 kg
Szata: krótka, twarda i przylegająca, zimą może się pojawić miękki podszerstek
Maść: czysto biała – dopuszczalna pigmentacja skóry (plamki) i kolorowe znaczenia na głowie, kolorowa – kolor musi przeważać, preferowana maść pręgowana, dopuszczalna ruda, trikolor i trikolor z pręgowanymi podpalaniami
Długość życia: ok. 12 lat
Podatność na szkolenie: średnia
Aktywność: duża, zwłaszcza w młodym wieku
Koszty utrzymania: ok. 150 zł miesięcznie
Odporność/podatność na choroby: wrażliwy na mróz i upał, zdarzają się choroby o podłożu genetycznym: zwichnięcie soczewki, wady serca, alergie i głuchota, podatny na kontuzje
Możliwość nabycia szczeniaka: w Polsce jest mało hodowli, szczeniaka trzeba wcześniej zamówić
Cena psa z rodowodem: 3-4 tys. zł