Prawo jazdy kategorii: pies

Ponad 4000 respondentów odpowiedziało na pytania o agresywne zachowania psów w trzech sytuacjach: w stosunku do członków rodziny, wobec pojawiających się w domu obcych osób oraz wobec obcych poza domem. Naukowcy z Wydziału Nauk Weterynaryjnych Uniwersytetu w Bristolu w Wielkiej Brytanii stwierdzili, że rzadko się zdarza, by psy były agresywne w więcej niż jednej z tych sytuacji. Oznacza to, że czworonogi wykazujące agresywne zachowania wobec opiekunów rzadko prezentują je wobec obcych osób i odwrotnie. Obala to teorię, że psy albo są z natury agresywne, albo są najlepszymi przyjaciółmi człowieka.  

Nie jest to epokowe odkrycie, ale niesie bardzo ważne przesłanie: każdy pies może zachować się agresywnie w zależności od okoliczności. Każdy z nas powinien więc zdawać sobie sprawę, że nie można głaskać obcego psa, nie spytawszy właściciela, czy i jak można to zrobić. Z kolei właściciele powinni zdawać sobie sprawę, że nawet najłagodniejszy podopieczny może się okazać panem Hyde’em, kiedy czuje się zagrożony lub jest przestraszony, więc zawsze trzeba mieć nad nim kontrolę.

Zdaniem Casey sposobem na ograniczenie liczby tragicznych zdarzeń z udziałem psów nie jest przyodzianie ich w kagańce i trzymanie z dala od dzieci. Takie postępowanie jest przeciwskuteczne, bo psy niesocjalizowane, co oznacza: pozbawione kontaktu z ludźmi, bardziej się ich obawiają, a w związku z tym rośnie ryzyko agresji. Lepiej – pisze na swym blogu Casey – skupić się na edukacji, czyli uświadamianiu ludziom, dlaczego rozwija się agresja, i uczeniu ich rozpoznawania jej sygnałów. Zwłaszcza dotyczy to tych, którzy wprowadzają do swej rodziny szczenię. Powiedzenie „czym skorupka za młodu nasiąknie, tym na starość trąci” odnosi się bowiem nie tylko do ludzi.

Podczas badań obalono też mit o tym, że istnieją rasy szczególnie agresywne (przeciwstawiono się też tworzeniu list ras agresywnych). Nie było żadnej różnicy między psami rasowymi a kundelkami, jeśli chodzi o agresję wobec członków rodziny.  Psy myśliwskie (np. retrievery i pointery) były z kolei mniej agresywne wobec obcych osób niż kundelki. Większe ryzyko zachowań agresywnych występowało tylko u psów pasterskich, zwłaszcza poza domem. Przy czym wpływ na nie miało wiele różnych czynników. Dlatego tworzenie list psów agresywnych, na których trzymanie trzeba mieć specjalną zgodę nie ma sensu, bo zamiast oceniać zachowanie psa, wpisuje się na nie zwierzaki w zaleźności od wielkości, długości łap itd. Casey porównuje to do zakazu poruszania się po ulicach pewnych marek samochodów, bo są szybkie i powodują wypadki. W rzeczywistości to człowiek decyduje o tym, jak porusza się auto.

Jaki jest więc wniosek?  Kierowca musi przejść szkolenie i zdać teoretyczny i praktyczny egzamin, by prowadzić samochód – pisze Casey na swoim blogu. – Stworzyliśmy dość sprawny system, by ograniczyć ryzyko wypadków. Dlaczego nie zastosować tego samego sposobu do wyeliminowania agresji psów wobec ludzi? Uczmy ludzi, jak postępować z czworonogami. MC