Przewodnicy na czterech łapach bez dotacji

„Ten pies to moje oczy, moje okno na świat – Maria Jedynak z Nysy z czułością poklepuje swojego przewodnika labradora Arka. – Bez jego pomocy nie zdecydowałabym się wyjść sama z domu. Straciłabym orientację.

Arek trafił do rodziny Jedynaków w 2005 roku. Polski Związek Niewidomych prowadził wtedy program szkoleń dla specjalnie wybranych psów przewodników. Pani Maria zgłosiła się do programu.

Po ogólnym szkoleniu Arek został komisyjnie sprawdzony i trafił na próbę do pani Marii. Pies i niewidomy człowiek tworzą parę, która musi się doskonale rozumieć. Muszą się więc dopasować, mieć zgodne charaktery. Pani Maria i jej labrador zgrali się znakomicie.

– Pies utrwalił sobie moje komendy – opowiada pani Arka. – Mówię mu: poczta, sklep, lekarz, park, a potem w czasie drogi muszę mu to co chwilę powtarzać.” CZYTAJ DALEJ

źródło: Nowa Trybuna Opolska