Pytania z forum

Myśliwskie zagrożone?

Czy pies może się zarazić ptasią grypą?
Ostatnio w różnych stanach USA odnotowano kilkanaście przypadków ptasiej grypy wśród psów. Do zakażenia, podobnie jak u ludzi, dochodzi na skutek bezpośredniego kontaktu z chorym ptactwem, jego odchodami i wydzielinami. Choć ptasia grypa występuje od ponad stu lat, dopiero w 1955 roku odkryto jej prawdziwe, wirusowe podłoże, a w tym stuleciu w pełni uświadomiono sobie wynikające z niej zagrożenia.
Począwszy od grudnia 2003 roku, wirus siał spustoszenie wśród ptactwa Korei Południowej, Japonii, Tajlandi, Kambodży, Wietnamu, Laosu, Pakistanu, Indonezji i Hongkongu. Na początku 2004 roku choroba zawitała do USA, a w tym roku odnotowano pierwsze przypadki epidemii wśród ptactwa m.in. w Holandii, Włoszech, Rosji i w Turcji.
Do zakażenia dochodzi najczęściej poprzez kontakt bezpośredni, ale możliwe jest także zakażenie drogą pośrednią – poprzez zanieczyszczony sprzęt, środki transportu itp. Obecność chorobotwórczych wirusów stwierdzono także w żółtku i białku jaj.
Okres inkubacji choroby – od chwili zakażenia do wystąpienia pierwszych objawów – wynosi od trzech do siedmiu dni. W zależności od zjadliwości wirusa ptasia grypa może przybierać różne postacie. Przebieg nadostry prowadzi do natychmiastowej śmierci, w ostrym występują takie objawy, jak: utrata apetytu, gorączka, nastroszenie piór, osłabienie, znoszenie jaj w bardzo cienkiej skorupce. Ptaki mają obrzęknięte grzebienie, biegunkę, duże trudności z oddychaniem, opierają się dziobem o podłoże.
Rozprzestrzenianiu się choroby sprzyjają jesienne i wiosenne wędrówki ptactwa. Toteż spośród psów najbardziej narażone na zarażenie się ptasią grypą będą prawdopodobnie psy myśliwskie oraz te, które np. pilnują ptasich ferm. (lek. wet. Artur Dobrzyński)

Szczerbate szczenię

W jakim wieku szczeniak wymienia zęby?
Wymiana zębów mlecznych na stałe rozpoczyna się po ukończeniu przez szczenię trzeciego miesiąca życia, a kończy – około ósmego. Najpierw wypadają siekacze, następnie kły, przedtrzonowce i trzonowce. Zdarza się, że niektóre mleczaki nie wypadną samoistnie.
Problem ten dotyczy najczęściej kłów. Takie tzw. przetrwałe zęby mleczne trzeba niestety wyrwać, gdyż pozostawienie ich powoduje wadę zgryzu i osadzanie się kamienia nazębnego.
Jeśli chcemy pomóc naszemu psiakowi przejść ten okres, powinniśmy zadbać o to, aby miał atrakcyjną, ciężką zabawkę. Tarmoszenie jej pomoże rozchwiać zęby mleczne i w efekcie łatwiej się ich pozbyć. (lek. wet. Artur Dobrzyński)

Pies na auta

Jak oduczyć psa gonienia samochodów?
Niebezpieczny nawyk gonienia samochodów mają głównie psy pasterskie i obronne, a także spora część psów lękliwych. Aby temu zaradzić, musimy się postarać, aby nasz zwierzak zaczął kojarzyć auta z czymś pozytywnym.
Gdy zbliża się jakiś pojazd, pokazujmy psu smakołyk, koncentrując na nim jego uwagę, aż samochód nas minie – dopiero wówczas dajmy naszemu podopiecznemu przysmak. Natomiast jeśli przestraszy się lub rzuci w kierunku auta, nie próbujmy uspokajać go głaskaniem czy poklepywaniem, aby nie odebrał tego jako nagrody za swoje zachowanie.
Oduczanie psa gonienia samochodów jest dużo łatwiejsze, jeśli potrafi on chodzić przy nodze i zna zasady ogólnego posłuszeństwa. Jeśli tak nie jest, a zwłaszcza jeśli pies przejawia skłonności do dominacji, może to utrudnić, a nawet uniemożliwić szkolenie. Zwykle trzeba wtedy zacząć od ustalania hierarchii. (Adam Zaremba-Czereyski)

Ulepszamy kaganiec
Co zrobić, gdy pies zdejmuje sobie kaganiec?
Problem ze zsuwającym się kagańcem dotyczy różnych ras, gdyż konstrukcja większości kagańców pozostawia wiele do życzenia. Największy kłopot mają właściciele psów o krótkich kufach, bo krótszy kaganiec łatwiej zsunąć.
Najlepiej zaopatrzyć się w kaganiec wyposażony w dodatkowy pasek, zapobiegający spadnięciu z pyska. Łączy on górną część korpusu kagańca z paskiem opinającym z tyłu głowę psa. Taką konstrukcję mają kagańce skórzane. Jeśli jednak posiadamy kaganiec metalowy lub plastikowy, nie pozostaje nic innego, jak samemu wykonać brakujące zabezpieczenie.
Psa, który ściąga sobie kaganiec, należy od nowa cierpliwie przyzwyczajać do jego noszenia. Początkowo zakładamy mu kaganiec tylko na chwilę, w domu, podając przez otworki smakołyki. Dopiero po pewnym czasie możemy zacząć używać kagańca na spacerze.
Staramy się wtedy odwrócić od niego uwagę psa, np. zachęcając go do biegania. Nie oczekujmy, że pies od razu polubi kaganiec. Dajmy mu na to co najmniej kilkanaście dni. (Adam Zaremba-Czereyski)