Zachowaj psią młodość na dłużej!

Poznaj sekrety psiej młodości i nie rób przedwcześnie ze swojego psa staruszka. Psia emerytura nie musi zaczynać się w 7. roku życia! Jak zachować psią młodość najdłużej, jak się da?

Psia młodość za szybko przemija

I tak, i nie. Dużo zależy od naszego podejścia do psa i do życia. Prawdą jest jednak to, że nasze czworonogi żyją zdecydowanie zbyt krótko. Jeśli uwierzymy, że trzy- czteroletni pies jest już dorosły i stateczny, to rzeczywiście nasz pupil w wieku 6-7 lat może mieć już pierwsze objawy starzenia się. Dorosłość nie oznacza końca zabaw i wspólnych aktywności – warto o tym pamiętać! Nie pozwólmy psiej młodości przeminąć zbyt szybko i pielęgnujmy ją.

Pies ma tyle lat, na ile się czuje

Każdy z nas zna pewnie stetryczałych i narzekających na wszystko trzydziestolatków oraz ludzi po sześćdziesiątce, którzy biegają maratony i dalej rozwijają się w pracy. Podobnie jest z psami! Nasz pies ma tyle lat, na ile się czuje i na ile my go oceniamy. Znam ludzi, którzy po skończeniu przez psa pięciu lat robią z niego emeryta, a jego życie sprowadzają do spania na kanapie, pełnej miski i spaceru dookoła bloku. Nie brakuje jednak psów po dziesiątym roku życia, które nadal startują w zawodach, zdobywają górskie szczyty i biegają jak szczeniaczki.

Podstawą do zachowania psiej młodości jest profilaktyka zdrowotna

Nie na darmo powstało przysłowie „w zdrowym ciele, zdrowy duch”. Nie oszczędzajmy na badaniach profilaktycznych i corocznych przeglądach u weterynarza. Nawet jeśli pies nie pokazuje żadnych dolegliwości, należy go przebadać. To niesłychanie ważne, bo wiele chorób długo nie daje o sobie znać, a jeśli pojawiają się objawy, to czasami bywa za późno. Systematyczne, profilaktyczne badania (morfologia, biochemia, mocz, USG) są tańsze niż operacje, hospitalizacja i dożywotnie podawanie leków. Życie bez bólu na pewno pozwoli twojemu psu na dłuższe zachowanie młodości i dobrej kondycji, także tej psychicznej.

Co jeszcze możesz zrobić, aby przedłużyć młodość swojego psa?

• Ćwicz psi mózg. Demencja nie zaczyna się wraz z pierwszymi siwymi włoskami. Przychodzi podstępnie i osłabia koncentrację. Warto więc każdego dnia zapewnić psu choć 5 minut główkowania. Mogą to być sztuczki, może być praca z klikerem, węszenie lub tropienie.
• Nie przekarmiaj i utrzymuj prawidłową wagę. Otyłość prowadzi do wielu chorób oraz do zwyrodnień stawów. Im bardziej fit pies, tym lepiej. Przewlekłe choroby skracają i obniżają znacząco jakość życia naszych pupili.
• Zapewnij odpowiednio zbilansowane i dostosowane do potrzeb żywienie. Ma ono ogromny wpływ nie tylko na utrzymanie prawidłowej masy ciała, ale także na ilość tkanki mięśniowej i zdrowie całego psiego organizmu.
• Nie ograniczaj spacerów i zabaw. Nie słuchaj „specjalistów”, którzy twierdzą, że męczysz psa długimi spacerami i najlepiej, żeby po 5.-6. roku życia pies już nie biegał. Zdrowy pies może spokojnie robić na jednym spacerze 10 i więcej kilometrów. Ruch to najlepsze lekarstwo i okazja do rehabilitacji, zaleca się go – w odpowiednich dawkach – nawet po urazach.
• Dbaj o regenerację i dobre samopoczucie psychiczne. Pamiętaj o dniach regeneracji. Nigdy nie forsuj psa ponad jego siły. Nie stawiaj go w za trudnych dla niego sytuacjach i nie zmuszaj do kontaktów i zabaw, jeśli nie ma na to ochoty.
• Daj odczuć psu, że jest potrzebny. Nie ma nic gorszego, niż nagłe odstawienie psa na boczny tor. Tak długo, jak długo pozwolisz psu pracować tak, jak lubi i odkrywać z tobą świat, tak długo on nie będzie miał czasu na emeryturę i starość.
• Zadbaj o ciało u zoofizjoterapeuty. Regularne przeglądy i, w miarę potrzeby, fizyko- lub fizjoterapia mogą działać cuda. W wyniku tego nawet starsze psy cieszą się świetną kondycją i ochotą do życia.
• Rozważ indywidualnie dobraną suplementację z zaufanym lekarzem weterynarii. Mądrze dobrana do psa suplementacja może być pomocna w zachowaniu psiej młodości, siły i sprawności.
• Dbaj o psa od szczeniaka a nie dopiero w momencie zauważenia problemów! To jest chyba kluczowe. O psa dba się od samego początku, a nie dopiero jak wystąpią poważne problemy lub guz osiągnie rozmiary jabłka. Psią młodość pielęgnujemy jak kwiat, od samego początku, tak aby nie dać jej zbyt szybko zwiędnąć.

Pamiętaj, że na psią młodość wpływ mają także: rasa, geny, wielkość i przebyte choroby

Nie wszystko jest zależne od nas. Niestety czasem, choć byśmy bardzo chcieli, to nie jesteśmy w stanie przedłużyć psu jego młodości. Należy pamiętać o tym, że psy dużych ras starzeją się znacznie szybciej niż psy miniaturowe i średnie. Geny, hodowla, pochodzenie psa i jego przeszłość oraz przebyte choroby także mogą znacząco przyspieszyć proces starzenia się naszego pupila. Nie można zrównywać doga niemieckiego z pinczerem w tym samym wieku. Ale o każdego psa, bez względu na rasę czy wielkość, można dbać!