Dlaczego pies linieje?

Właściciele yorków, bichonów, maltańczyków czy chartów afgańskich są w kwestii linienia wyróżnieni – ich zwierzaków ono nie dotyczy, ponieważ mają włosy, a nie sierść. Pozostałe psy linienia nie unikną. Najwyraźniej i najgwałtowniej przebiega ono u tych trzymanych na zewnątrz i odbywa się dwa razy w roku: wiosną (kiedy sierść jest wymieniana na letnią) i jesienią (kiedy okrywa wymieniana jest na zimową).

W wypadku psów żyjących w ogrzewanych domach i mieszkaniach, a zatem nienarażonych na gwałtowne zmiany temperatury, proces linienia jest zaburzony i występuje w zasadzie przez cały rok z niewielkim nasileniem wiosną i jesienią.

A może jest chory?

Także każda choroba psa odbija się na stanie i wyglądzie okrywy włosowej. Szczególnie podatne na schorzenia dermatologiczne są młode i stare zwierzaki, u których układ immunologiczny nie działa prawidłowo. Poza tym sprzyjają temu błędy żywieniowe, stres (np. linienie podczas wystawy) oraz niedobory mineralno-witaminowe.

Proces linienia mogą też zaburzyć eksperymenty z kosmetykami, szczególnie nieprzeznaczonymi dla psów. Zatem u psów, u których linienie występuje regularnie, powinno zaniepokoić masowe wypadanie sierści poza tymi okresami.

Niektóre rasy przechodzą proces linienia wyjątkowo burzliwie, np. okrywa nowofundlanda jest tak gęsta, że uniemożliwia samoistne wypadnięcie podszerstka, a poza tym jest silnie nasączona łojem. Łuszczący się naskórek powoduje, że pies drapie swędzącą skórę, kołtuniąc i tak już trudny do wyczesania podszerstek. Dlatego czworonoga tej rasy trzeba w tym okresie szczotkować i wyczesywać co najmniej raz dziennie.

Szczególnie gwałtownie linienie przebiega u ras pierwotnych o tzw. podwójnej szacie (siberian husky, alaskan malamute). Do tego stopnia, że zwierzaki mogą być w tym czasie osłabione i osowiałe, a także bardziej podatne na choroby i mieć nieco podwyższoną temperaturę.

Jak się do tego przygotować?

Aby przygotować organizm psa do okresu linienia, można wzbogacić karmę o substancje zawierające nienasycone kwasy tłuszczowe, np. oleje roślinne, oliwę z oliwek lub tran. Można także podać produkty z dodatkiem biotyny czy siemienia lnianego (ale uwaga, nie wszystkie psy je tolerują).

Linienie można nieco skrócić poprzez właściwe zabiegi pielęgnacyjne. Najważniejsze jest regularne i częste usuwanie martwego włosa i podszerstka. Narzędzia dobieramy w tym wypadku nie do rasy, ale do rodzaju włosa.

Nawet w obrębie tej samej rasy występują bowiem spore różnice między poszczególnymi psami i włos różni się grubością, długością, gęstością, twardością itp. Dlatego w zależności od jego rodzaju można używać szczotek z włosia, szczotek drucianych, zgrzebeł, grzebieni o różnej gęstości zębów, rękawic pokrytych gumą lub silikonem. Zgrzebła i szczotki z włosia najlepiej sprawdzą się w wypadku psów krótkowłosych. Grzebienie zastosujemy na włosie o średniej długości i długim.

W wypadku niektórych psów sprawdzi się trymer hakowy tzw. coat king (setery, spaniele) lub furminator (labrador, rottweiler). Nowością są specjalne szampony przyspieszające i ułatwiające usuwanie martwego włosa podczas kąpieli.

Autor: Ewa Grabowska