Spacer z psem. O czym musisz wiedzieć?

Wydaje się, że nie ma w tym nic niezwykłego – bierzemy smycz i psa, wychodzimy do parku lub na łąkę – i już jesteśmy na spacerze. Co w tym trudnego? Czasem zapominamy jednak o wyzwaniach, jakie czekają na naszego pupila na ulicy lub w parkowej alejce, a na które powinniśmy i jego, i siebie przygotować. Zatem, jak sprawić, by spacer z psem sprawiał radość i psu i tobie?

Spacer z psem na smyczy lub bez niej

W Polsce nie istnieje odgórny nakaz wyprowadzania psów na smyczy. Jednak poszczególne miasta wprowadzają własne przepisy i tak na przykład w Warszawie w miejscach przeznaczonych do wspólnego użytkowania przez mieszkańców – np. parkach – psy trzeba wyprowadzać na smyczy. Luzem mogą biegać na psich wybiegach lub terenach mało uczęszczanych przez ludzi.

Jak wiemy, w praktyce bywa różnie i właściciele często odpinają smycz swoim zwierzakom nawet w pobliżu placów zabaw pełnych dzieci. Warto jednak nie puszczać psa luzem w takich miejscach, by z jego winy nie doszło do nieszczęścia.

Ale to też kwestia bezpieczeństwa naszego pupila – nietrudno wyobrazić sobie sytuację, gdy podbiega do innego psa i zostaje zaatakowany, a my jesteśmy zbyt daleko, by zareagować. Nie można też zapominać o zagrożeniu, jakie stanowią samochody (nieważne, że twój podopieczny nigdy nie wybiega na jezdnię – któregoś razu to zrobi). A poza tym pies biegający w tłumie pobratymców i ludzi może się po prostu… zgubić.

Spuszczajmy więc psy ze smyczy na terenach położonych z dala od parków, osiedli i innych miejsc uczęszczanych przez ludzi, by mogły bezpiecznie się wybiegać. A na co dzień zostańmy przy smyczy. Nikt przecież nie powiedział, że ma ona być krótka – siedmiometrowa, wytrzymała linka treningowa (do kupienia w sklepach zoologicznych) to świetna alternatywa dla tradycyjnej smyczy, bo daje psu swobodę przemieszczania się, wąchania i poznawania przestrzeni, a jednocześnie zapewnia nam nad nim pełną kontrolę.

Spacer wśród innych psów

Jeśli nasz pies jest przyjaźnie nastawiony do świata, zwykle wydaje nam się, że może swobodnie podbiegać do wszystkich spotykanych na spacerze czworonogów i się z nimi bawić. To błędne założenie. Nigdy nie wiadomo, czy właściciel innego psa życzy sobie, by nasz psiak zachęcał do szaleństw spotkanego kolegę.

Może tamten pies jest chory? Może jest mniejszy i obawia się innych psów? A może jest agresywny i jego właściciel wie, że jest w stanie zrobić krzywdę twojemu zwierzakowi? Dlatego nigdy nie dyskutuj z kimś, kto prosi cię o odwołanie psa – po prostu to zrób. Jeśli pupil jest na smyczy, zawsze, ale to zawsze pytaj, czy możesz podejść z nim do innego psa.

O czym jeszcze trzeba pamiętać? Jeśli twój podopieczny zacznie się bawić z innym psiakiem, cały czas bacznie go obserwuj, czy dobrze się czuje podczas tej zabawy i czy nie dzieje mu się krzywda. Ale przyjrzyj się także, czy sam nie gnębi młodszych i mniejszych (a więc słabszych) czworonogów.

Jeszcze jedno – zdaniem specjalistów psy nie potrzebują do szczęścia tłumu przypadkowo spotkanych psów, z którymi prawdopodobnie nigdy więcej się nie zetkną. Tak samo jak dla nas, dla naszego pupila znacznie ważniejsze jest posiadanie kilku czworonożnych przyjaciół i podtrzymywanie tych znajomości na codziennych lub cotygodniowych spacerach.

Przechadzka wśród ludzi

To nieuniknione – na każdym spacerze twój pies ma szansę spotkać ludzi, i to w różnym wieku i różnej formie. Nie powinien więc zbyt żywo reagować ani na dziewczynę uprawiającą jogging, ani na mężczyznę jadącego na rowerze, ani na starszą kobietę idącą o lasce, ani też na biegnące i krzyczące dziecko z lodem w ręce.

Najłatwiej uczyć zwierzę od szczeniaka, by wśród ludzi zachowywało się spokojnie. Ale dorosłego psa też da się przekonać – głosem, gestem, smakołykami – że jego właściciel jest atrakcyjniejszy niż napotkani przechodnie i to na nim powinien skupić uwagę. W żadnym razie nie możemy dopuścić do sytuacji, w której pies przewraca dziecko, ponieważ trzymało w ręku pączka, albo zabłoconymi łapami skacze na mężczyznę w garniturze.

Tłumaczenia, że psiak nie chciał zrobić nic złego, nie mają sensu – naszym zadaniem jest dopilnowanie podopiecznego w każdej sytuacji, bez dyskusji! Chodzi o to, by nie wzbudzał uczucia zagrożenia ani nie powodował dyskomfortu u innych mieszkańców miasta. Jeśli o to zadbamy, ludzie będą spoglądać na nasze psy przychylniej. Wszyscy na tym zyskamy, a spacer z psem będzie przyjemnością!