Agresja z bólu

');

 

Na to, że pies jest agresywny, wpływa wiele czynników, które miały swe przyczyny właściwie na każdym etapie życia czworonoga – zaczynając od życia płodowego, przez okres szczenięcy i dorosłość. Na zachowanie zwierzęcia wpływają: dieta, ćwiczenia, sposób szkolenia (czynnikiem zwiększającym prawdopodobieństwo pojawienia się agresywnych zachowań jest stosowanie kar) i to, czy pies doświadcza bólu.

W 2010 i 2011 r. naukowcy z uniwersytetu w Barcelonie przebadali 12 psów (11 suk i jednego samca) różnych ras pod kątem agresji – sznaucera olbrzyma, setera irlandzkiego, pitbula, dalmatyńczyka, dwa owczarki niemieckie, mastifa neapolitańskiego, shih tzu, owczarka staroangielskiego bobtaila, owczarka katalońskiego, chow chowa i dobermana.

Jeden z autorów artykułu opisującego przeprowadzone badania Tomás Camps podkreśla, że wszystkie badane psy odczuwały ból, i to on powodował u nich agresję. Aż osiem z 12 badanych zwierząt cierpiało na dysplazję stawów biodrowych. To choroba przede wszystkim psów dużych ras, która często łączy się z agresją u goldenów, labradorów czy rottweilerów. Odpowiednio wczesne wykrycie choroby pozwala uniknąć wielu problemów.

Badania wykazały, że psy, które były agresywne jeszcze zanim zachorowały, często atakowały swoich właścicieli wtedy, gdy ci zabierali im jedzenie, przeszkadzali w odpoczynku oraz gdy kazali im wykonać jakieś polecenie. W wypadku czworonogów, które stały się agresywne po tym, jak zaczęły odczuwać ból, przyczyną ataków była najczęściej próba kontroli ich zachowania. Atak następował wówczas bez ostrzeżenia, a chodziło o uniknięcie dyskomfortu spowodowanego dotykiem właściciela.

Okazuje się więc, że kontrolowanie stanu zdrowia pupila wpływa nie tylko na jego samopoczucie, ale też na sposób zachowania się. JH