Ekspert radzi

Walka z agresją

Czy paroletniego psa można oduczyć agresji wobec innych psów?
Oduczenie paroletniego psa agresywnych zachowań jest możliwe, choć może być trudne. Zazwyczaj pies dominujący nad właścicielami w domu próbuje też zdominować psy w parku.

Dlatego trzeba starannie przeanalizować relacje domowników z psem i jeśli dopatrzymy się nieprawidłowości, jak np. warczenie przy misce, natarczywe domaganie się zabawy czy wymuszanie jedzenia gwałtownym szczekaniem, należy je bezwzględnie wyeliminować.

Warto popracować też nad ogólnym posłuszeństwem pupila, by zyskać kontrolę nad jego zachowaniem. Najważniejsze są umiejętności siadania, zostawania, przychodzenia na zawołanie i chodzenia przy nodze. Gdy pies już to wszystko umie, możemy spróbować kontaktować go z innymi czworonogami, dobieranymi tak, by prawdopodobieństwo konfliktu było jak najmniejsze – a więc z suczkami i bardzo spokojnymi, najlepiej dużymi samcami.

Szanse powodzenia na udane kontakty wzrastają, gdy spotkania są specjalnie zaaranżowane, a właściciele pozwalają nawiązać czworonogom naturalny kontakt, nie ingerując bez powodu i nie okazując względów żadnemu psu.

Zastanówmy się też, czy niechcący sami nie wzmacniamy u naszego psa agresywnych zachowań, np. nadużywając słów „nie rusz” czy „nie wolno”.

Na niepodporządkowanego psa mogą one działać jak zachęta do ataku, bo wypowiadamy je często właśnie wtedy, gdy nasz podopieczny wykazuje agresję – i dlatego kojarzy je z agresywnym zachowaniem.

Ukoronowaniem pracy z psem może być zapisanie go na szkolenie grupowe, by miał szanse na więcej kontaktów z pobratymcami, a my – na kontrolę tych kontaktów. Najlepiej wybrać niewielką grupę 5-10 psów, należy też uprzedzić instruktora o skłonnościach naszego psa.

Miska niezgody

Czy dwa psy mogą jeść z tej samej miski? Takie rozwiązanie jest niewskazane – i to nie tylko ze względów higienicznych
W brew pozorom podawanie dwóm psom jedzenia w jednej misce wcale nie oszczędzi nam czasu. I tak bowiem – ze względów higienicznych – po użyciu miski przez jednego z nich należałoby ją dokładnie umyć (patrz ramka). Natomiast ze względów wychowawczych takie rozwiązanie może nam przysporzyć sporo problemów.

Wprawdzie zdarza się, że pies pozwala jeść ze swojej miski innemu psu lub nawet kotu, zazwyczaj jednak opiera swoją pozycję w rodzinie nie tylko na relacjach z jej członkami, lecz również na posiadaniu przedmiotów: posłania, zabawek, czasami fotela lub łóżka i właśnie miski. Aby więc dwa psy żyły zgodnie pod jednym dachem, trzeba pozwolić im określić wzajemne strefy wpływów – w szczególności dotyczy to miejsca do spania i do jedzenia.

Jeśli zatem używamy jednej miski dla więcej niż jednego psa, zadajemy gwałt psiej psychice, która podpowiada zwierzęciu, że prawo dotykania miski i pokarmu mają tylko istoty postawione wyżej w hierarchii stada. Jeśli psy są dwa, oznacza to, że przynajmniej dla jednego z nich taka sytuacja może być problemem i stanowić podłoże konfliktu. Wspólna miska może poróżnić nawet zaprzyjaźnione psy.

MISKA PEŁNA ZARAZKÓW

Psy jedzące z jednej miski mogą się wzajemnie zarażać – nawet jeśli są regularnie szczepione i odrobaczane – np. zapaleniami gardła, dziąseł, nosa, skóry okolicy warg (zarówno na tle bakteryjnym, jak i grzybiczym). Również gdy pies cierpi na zapalenie napletka czy zatok okołoodbytowych i regularnie wylizuje te miejsca, przenosi bakterie do miski. (Artur Dobrzyński)