Zamglone oczy u psa – czy mogą oznaczać chorobę?

Psiaki, które w pełni nam ufają, często patrzą nam w oczy z miłości. Mamy wtedy okazję dobrze przyjrzeć się temu miejscu. Pewnego dnia zauważamy nagle delikatną, niebieską poświatę na źrenicy naszego pupila… Co mogą oznaczać zamglone oczy u psa? I czy powinniśmy się tym martwić?

Zamglone oczy u psa – czy jest się czym martwić?

Zdrowe oczy u psa charakteryzują się wyraźnie wybarwioną tęczówką odcinającą się kolorem od białka oka i czarną, regularną źrenicą. Niebieska poświata lub całkowite zmętnienie oka jest objawem, którego nie wolno bagatelizować i traktować jako naturalną przypadłość starszych pupili. Może bowiem świadczyć o poważnej chorobie, która dotyczy nie tylko wzroku, ale często też całego organizmu! Ich efektem są nie tylko problemy z widzeniem – wielu z nich towarzyszy dotkliwy ból. Oto niektóre choroby powodujące zamglone oczy u psa!

1. Jaskra

Jaskra to choroba, w przebiegu której ciśnienie wewnątrz gałki ocznej nadmiernie wzrasta. Produkowane w oku płyny nie są z niego prawidłowo odprowadzane, czemu towarzyszy bolesny ucisk w oku. Nagromadzenie płynu sprawia, że oko staje się niebieskie, a brak leczenia może doprowadzić do powiększenia się gałki ocznej i nieodwracalnej ślepoty. Psy mogą dziedziczyć predyspozycje do jaskry lub może się ona rozwinąć na skutek innych chorób oczu. Leczenie obejmuje obniżenie ciśnienia przy pomocy leków, zabiegów laserowych lub chirurgicznych. Niestety nie jest wystarczająco skuteczne, przez co konieczne jest często usunięcie chorego oka.

2. Stwardnienie soczewki oka

To występujące u wszystkich zwierząt schorzenie powoduje gęstnienie soczewki oka, które powoduje, że źrenice zachodzą niebieską poświatą. U psów rozwija się najczęściej w okolicach 6. roku życia i jest naturalnym zjawiskiem. Rozwija się zazwyczaj w obydwu oczach i nie powoduje bólu. Powolny rozwój tej przypadłości pozwala zwierzakowi dostosować się do zmian i nie sprawia mu większych problemów. Warto jednak bliżej się mu przyjrzeć – może być łatwo pomylone z zaćmą!

3. Zaćma (katarakta)

Zaćma polega na powstawaniu mętnych plamek na soczewce oka, które z czasem przestaje przepuszczać światło do wnętrza oka. Może rozwijać się bardzo powoli przez wiele lat lub zaledwie w kilka dni doprowadzić zwierzaka do całkowitej ślepoty. Niektóre przypadki zaćmy wynikają z genetycznych predyspozycji psa. Jednak ta choroba jest też często objawem innych poważnych przypadłości, takich jak cukrzyca, poważne zatrucie czy niedobory żywieniowe u szczeniąt. Leczenie zaćmy u psów polega na częstych wizytach kontrolnych i podawaniu kropel przeciwzapalnych. Cięższe przypadki powodujące utratę wzroku mogą wymagać leczenia chirurgicznego. W przypadku zdiagnozowania zaćmy u psa ważne jest też ustalenie jej przyczyny!

4. Dystrofia rogówki

Jest to wrodzona przypadłość mogąca występować już u kilkumiesięcznych psów i wywoływać ból. Polega na nieprawidłowym, obustronnym i najczęściej symetrycznym odkładaniu różnych substancji w obrębie rogówki, która może puchnąć, powodując problemy z widzeniem i łzawienie. Leczenie obejmuje najczęściej zabieg chirurgiczny, a nawet przeszczep rogówki.

5. Zapalenie błony naczyniowej oka

Jest to stan zapalny obejmujący naczyniówkę oka. Może on wywoływać silny ból i prowadzić do innych chorób oczu, takich jak jaskra czy zaćma. Zapalenie błony naczyniowej oka to częsty objaw innej, obecnej w organizmie przypadłości (między innymi zapalenia stawów, urazów, zakażenia bakteryjnego, grzybiczego lub inwazji pasożytów). Do najczęstszych objawów należą ocieranie głowy o meble lub łapy, zaczerwienienie oczu, wyciek, zmiany kształtu tęczówki lub źrenicy oraz opuchlizna. Leczenie tej choroby polega na podawaniu leków, maści i kropli przeciwzapalnych, a także zapobieganiu infekcji. W przypadku powikłań konieczne może być usunięcie gałki ocznej.

Co zrobić, gdy zauważę zamglone oczy u psa?

Zmętnienie oczu lub pojawienie się niebieskiej poświaty to sygnał, by jak najszybciej umówić się ze zwierzakiem do psiego okulisty. Niektóre przypadłości mogące wywołać takie objawy są nieszkodliwe i zupełnie naturalne, jednak inne mogą wymagać nawet usunięcia oka! Dlatego nie należy zwlekać – wczesne zdiagnozowanie i leczenie pozwoli uniknąć bólu i poważnych konsekwencji!