Chow-chow panda na ulicach chińskich miast

W Chinach psy długo były traktowane jako pokarm, ale wraz z globalizacją coraz więcej Chińczyków traktuje je jako zwierzęta do towarzystwa. W Pekinie (Beijing), stolicy Chin, według danych sprzed kilku lat, żyło ponad milion psów – labradorów, goldenów, buldożków francuskich, collie i przedstawicieli wielu innych ras. Tak jak na całym świecie, tak i w tym kraju niestety pojawiają się mody na psy. Jedną z nich jest moda na posiadanie zwierzaka zwanego chow-chow panda. Wiele osób myśli, że to osobna rasa, a jaka jest prawda?

„Pandamonium” chow-chow panda

W mieście Chengdu w chińskiej prowincji Syczuan Hsin Ch’en, właściciel sklepu i salonu fryzjerskiego dla psów nie może nadążyć z przerabianiem psów rasy chow-chow na pandy – misie, które każdy chciałby przytulić.

Hsin Ch’en minął się jednak z prawdą, nie powstała bowiem nowa rasa psów o nazwie „panda”. To chęć przytulenia pandy, niedźwiedzia żyjącego w naturze, spowodowała, że wymyślono, by stylizować na pandę psy rasy chow-chow (a czasem także mniejsze bichon frise) i stworzyć chow-chow panda.

Jak to się robi?

Chow-chow to przypominający nieco lwa, imponujący, choć średniej wielkości, orientalny szpic. Spokojny, bardzo lojalny wobec właściciela, ale niepoddający się łatwo szkoleniu, niezależny i uparty. Te właśnie zwierzaki Hsin Ch’en przerabia na chow-chow panda.

Zapewnia, że nie używa przy tym środków chemicznych (trudno w to uwierzyć) ani nie wiąże się to z żadnymi niedobrymi doświadczeniami dla psa. Cały zabieg jest tylko po to, by Chińczycy, przedstawiciele klasy średniej, mogli się chwalić przed znajomymi: „Mam pandę”. No i jest to świetny biznes, bo chow-chow panda sprzedają się jak świeże bułeczki. Chińczycy są usatysfakcjonowani, ale zastanawiamy się, czy pamiętają, że pies to nie zabawka tylko żywe stworzenie.