Postępujący zanik siatkówki u psa. Czy PRA da się wyleczyć?

Aleksandra Prochocka

Aleksandra Prochocka

Ten tekst przeczytasz w 4 minuty

Postępujący zanik siatkówki to choroba, która występuje u wielu ras psów. Jak objawia się postępujący zanik siatkówki u psa? I jak dbać o psa z PRA?

progressive-renal-atrophy-864x575.jpg

fot. Shutterstock

  • PRA u psa to choroba nieuleczalna.
  • Pierwsze problemy ze wzrokiem spowodowane chorobą mogą pojawić się już u szczeniaków albo dopiero u psich seniorów.
  • Postępujący zanik siatkówki nie powoduje bólu u czworonoga.
  • Aby zmniejszyć ryzyko pojawienia się PRA u psa należy przede wszystkim ostrożnie wybierać hodowle, z których kupujemy szczeniaka.

Postępujący zanik siatkówki (Progressive Retinal Atrophy – PRA) to określenie odnoszące się do kilku rodzajów zwyrodnienia siatkówki o podłożu genetycznym. W przebiegu PRA u psa dochodzi najpierw do upośledzenia funkcji i zaniku fotoreceptorów (pręcików), a następnie czopków, co skutkuje stopniową utratą wzroku. Choroba ta dotyczy zawsze obu oczu, choć na początku może rozwijać się niesymetrycznie. W zależności od rasy i typu PRA, pierwsze problemy ze wzrokiem spowodowane chorobą mogą pojawić się już w wieku szczenięcym lub dopiero na starość. U niektórych ras całkowita utrata wzroku na skutek zaniku czopków i pręcików następuje w pierwszym roku życia.

Rasy psów predysponowane do PRA

Postępujący zanik siatkówki to choroba dziedziczna opisywana u wielu ras psów. Wśród nich znajdują się między innymi:

Geny odpowiedzialne za postępujący zanik siatkówki mogą ujawnić się także u mieszańców tych ras. Postępujący zanik siatkówki to choroba, która może dotyczyć także kotów abisyńskichperskich oraz syjamskich.

U wielu psów rasowych narażonych na PRA jest możliwe wykonanie testów genetycznych sprawdzających obecność mutacji mogących wywołać zanik siatkówki. Dzięki nim można wykluczyć chore psy i nosicieli z dalszej hodowli tak, by nie przekazywały potomstwu wadliwych genów. Chcąc uniknąć PRA u domowego czworonoga, należy przede wszystkim ostrożnie wybierać hodowle, z których kupujemy szczeniaka i zawsze prosić hodowcę o przedstawienie odpowiednich dokumentów. Natomiast należy się wystrzegać pseudohodowli i hodowców zarejestrowanych w stowarzyszeniach, które nie przykładają uwagi do zdrowia psów dopuszczanych do rozrodu.

Objawy PRA u psa

Objawy postępującego zaniku siatkówki u psa mogą wystąpić w różnym wieku, w zależności od rasy i typu choroby. Pierwsze sygnały świadczące o tym, że zwierzak traci wzrok są łatwe do przeoczenia.

U psiaka dochodzi początkowo do zaniku fotoreceptorów, co utrudnia widzenie po zmierzchu. Opiekunowie czworonogów z początkami PRA mogą zauważyć, że psiaki na wieczornych spacerach stają się bardziej zaniepokojone, mogą w ciemnościach potykać się o przedmioty, a nawet odmawiać wychodzenia z domu, gdy zrobi się ciemno. Stopniowo takie problemy zaczynają pojawiać się także za dnia, gdy zanikowi zaczną ulegać także czopki.

Przyglądając się oczom psa z PRA, można zauważyć rozszerzenie źrenic i nietypowy odblask. W badaniu oczu obserwuje się natomiast obkurczenie naczyń krwionośnych, zmniejszenie pigmentacji lub pojawienie plam na siatkówce. U niektórych ras może rozwinąć się także wtórna zaćma.

Jak zdiagnozować postępujący zanik siatkówki u psa?

Postępujące osłabienie wzroku, rozszerzenie źrenic, zmiany w unaczynieniu struktur oka mogą świadczyć o zaniku siatkówki. By potwierdzić PRA u psa konieczne jest przeprowadzenie badania u lekarza weterynarii specjalizującego się w okulistyce. Do diagnostyki wykorzystuje się często elektroretinograf (ERG) – aparat mierzący zdolność siatkówki na reagowanie na bodźce. Choroba może być także zdiagnozowana za pomocą testów genetycznych.

Czy postępujący zanik siatkówki u psa można wyleczyć?

PRA u psa to choroba nieuleczalna. Nie istnieją także żadne sposoby, by spowolnić związaną z nią utratą wzroku. Na szczęście postępujący zanik siatkówki nie powoduje bólu ani fizycznego dyskomfortu, a większość psów cierpiących na tę chorobę radzi sobie w życiu stosunkowo dobrze. Szczególnie jeśli ślepota następuje stopniowo, czworonóg ma szansę przyzwyczaić się początkowo do osłabienia, a następnie całkowitej utraty wzroku.

Niewidomy psiak będzie oczywiście wymagać szczególnej troski ze strony opiekuna. Zwierzaka, u którego stwierdzono postępujący zanik siatkówki, należy bezwzględnie wyprowadzać na smyczy. Warto także w miarę możliwości unikać dużych zmian w jego otoczeniu – przemeblowań, zmian tras spacerowych, a także przeprowadzek.

Podziel się tym artykułem:

Aleksandra Prochocka
Aleksandra Prochocka

Specjalista do spraw żywienia psów, zoopsycholog, wolontariusz w Schronisku na Paluchu. Absolwentka studiów magisterskich na Wydziale Nauk o Zwierzętach, SGGW.

Zobacz powiązane artykuły

29.11.2023

Odmrożenia u psa. Jak je rozpoznać i jak je leczyć?

Ten tekst przeczytasz w 2 minuty

Zabawy na śniegu lubi większość psiaków, ale czy są one dla nich bezpieczne? Czy naszym pupilom również grożą odmrożenia i jak objawiają się one u psów? Sprawdźmy!

odmrożenia u psa

undefined

22.11.2023

Zimowe ubranko dla psa – fanaberia czy konieczność?

Ten tekst przeczytasz w 3 minuty

Ubieranie psów budzi wiele emocji wśród opiekunów. Mamy zwolenników tego pomysłu, jak i zdecydowanych przeciwników zakładania psom ubrań. A gdzie leży prawda? Jak zwykle... pośrodku! Sprawdź, co warto wiedzieć o ubrankach dla psów na zimę.

ubranka dla psa

undefined

09.11.2023

Buda dla psa – o tym możesz nie wiedzieć!

Ten tekst przeczytasz w 4 minuty

Buda dla psa kojarzona jest od razu ze wsią, łańcuchem i złymi warunkami. Na szczęście takie czasy już mijają, co nie znaczy, że znikają też budy. Nie zawsze jednak są złym rozwiązaniem, a niekiedy – dobrą alternatywą dla psa. Sprawdźmy, o jakich sytuacjach mowa!

pies w budzie

undefined

null

Bądź na bieżąco

Zapisz się na newsletter i otrzymuj raz w tygodniu wieści ze świata psów!

Zapisz się