Trendy na jesień. W co ubrać psa?

Japońscy naukowcy dowiedli, że psy mają w łapach coś w rodzaju centralnego ogrzewania, które pozwala utrzymać ciepło nawet podczas chodzenia po zimnym podłożu. Zawdzięczają to bliskiemu sąsiedztwu żył i tętnic w poduszkach: gorąca krew tętnicza ogrzewa wracającą z łap do serca wyziębioną krew żylną, co zapobiega wychłodzeniu organizmu. Arktycznym lisom lub wilkom łapy nie marzną nawet przy minus 35 stopniach C!

Dlaczego więc nasze psy często już przy pięciu stopniach mrozu skaczą na trzech łapach? Bo przebywając w ogrzewanych pomieszczeniach, zatraciły odporność na zimno. Zdrowemu psu nie musimy zakładać butów – pod warunkiem że spacer będzie szybki i krótki. W mieście buty przydadzą się jednak do ochrony przed solą na chodnikach. Można też smarować poduszki preparatami dla psów, linomagiem lub kremami na bazie parafiny (ale nie wazeliną, bo można odmrozić łapy!).

Najpierw ubranko daj psu tylko do powąchania i nagródź to smakołykiem (niech mu się miło kojarzy!).

Potem włóż mu je tylko na chwilę w domu i spróbuj go zachęcić, by się w nim poruszał, np. pobawił z tobą. Na spacer włóż mu je dopiero wtedy, gdy w domu będzie się już w nim czuł swobodnie.

To może trochę potrwać, więc zacznij ćwiczenia już teraz!

Wygodnego ubranka pies w ogóle nie zauważa. Ale pod warunkiem że stopniowo go do niego przyzwyczaimy. Bo jeśli ni stąd, ni zowąd ubierzemy go od stóp do głów, to pewnie stanie jak słup soli i nie ruszy się z miejsca albo odwrotnie – będzie próbował się go pozbyć. Dlatego zróbmy to z głową!

Zacznijmy od pelerynki – to proste ubranko bez nogawek, które daje najmniej ciepła, ale też najmniej krępuje ruchy. Wybierzmy taką, w której można regulować zapięcie – da się ją lepiej dopasować. Zwykle ma też zaczep na ogon, ale nie musimy go używać, by nie denerwować psa.

Ubranko z nogawkami na przednie łapy weźmy na drugi ogień. Wybierzmy takie bez kaptura, bo jest on tylko niepotrzebnym balastem, a i tak nie utrzyma się na psiej głowie.

Ubranko z czterema nogawkami to najwyższa szkoła jazdy. Musi być idealnie dopasowane, bo inaczej pies będzie wyglądał jak parówka albo chodził (a raczej stał jak półtora nieszczęścia) zgięty w pałąk.