Zerwanie więzadła krzyżowego u psa. Czym się objawia i jak je leczyć?

Zerwanie więzadła krzyżowego u psa to bolesna przypadłość, która nieleczona może prowadzić do poważnych zmian w obrębie stawu kolanowego czworonoga. Na czym polega ta choroba i jak można ją leczyć?

Na czym polega zerwanie więzadła krzyżowego u psa?

Psie kolano zbudowane jest z końca kości udowej i kości piszczelowej oraz ulokowanej między nimi rzepki. Kości połączone są ze sobą za pomocą dwóch więzadeł krzyżowych – doczaszkowego (przedniego) i doogonowego (tylnego). Zapobiegają one przesuwaniu się kości na boki i stabilizują staw kolanowy. Więzadła te mają formę mocnych, włóknistych pasów krzyżujących się na kształt litery X. Zerwaniu najczęściej ulega więzadło krzyżowe przednie, najpierw ulegając naderwaniu, a następnie całkowicie się przerywając. Urazy tej tkanki goją się bardzo wolno i nie zawsze w całości. Zerwanie więzadła krzyżowego u psa powoduje niestabilność kolana i liczne urazy chrząstki stawowej.

Przyczyny zerwania więzadła u psa

Każdy psiak – niezależnie od wielkości czy wieku – narażony jest na zerwanie więzadła. Ta przypadłość dotyczy jednak częściej średnich i większych zwierzaków dorosłych lub starszych, w szczególności tych z nadwagą. Czynnikiem, który zwiększa ryzyko tej przypadłości, jest także kastracja – szczególnie u samic.

Do głównych przyczyn zerwania więzadła krzyżowego u psów należą:

• urazy podczas aktywności fizycznej – więzadło krzyżowe może zerwać się, gdy podczas biegu łapa psa wpadnie w dziurę, zwierzak niefortunnie wyląduje po skoku lub gwałtownie się zatrzyma. Urazy odpowiadają za około 20% przypadków tej choroby.
• zmiany zwyrodnieniowe – osłabienie struktury więzadeł i przeciążenia sprawiają, że stają się one podatne na naderwania i całkowite zerwanie.
• czynniki genetyczne – przypadłość ta dotyka znacznie częściej psy niektórych ras. Urazy więzadła krzyżowego występują najczęściej u westów, yorków i rottweilerów, choć predysponowane są także takie rasy, jak labrador, owczarek niemiecki, golden retriever czy amstaff.
• wady budowy, postawy i przebyte urazy – nieprawidłowe ułożenie kości i ich skrzywienie sprawiają, że więzadła narażone są na większe obciążenia. Ich zerwanie występuje także częściej u psów mających problem ze zwichnięciem rzepki.

Jak objawia się zerwane więzadło krzyżowe u psów?

Do najczęstszych objawów zerwania więzadła u psa należy kulawizna tylnej kończyny. Może być ona łagodna, silna, długotrwała lub ustępować po kilku dniach. U niektórych czworonogów ból towarzyszący temu urazowi jest tak silny, że zwierzak nie jest w stanie oprzeć łapy o podłoże. W przypadku całkowitego zerwania więzadła krzyżowego po kilku tygodniach może nastąpić chwilowa poprawa, po której problem znów powraca.

Poza kulawizną u psów z tą chorobą obserwuje się obrzęk w obrębie kolana, ból przy dotyku łapy, problemy ze wstawaniem, nieprawidłowa pozycja przy siadaniu i niechęć do ruchu. Zaniedbany problem prowadzić może do zmian artretycznych, którym towarzyszy chroniczny ból i kulawizna.

Jak zdiagnozować zerwanie więzadła krzyżowego u psa?

By zdiagnozować zerwanie więzadła krzyżowego u psa, weterynarz ortopeda musi ocenić ruch psa podczas chodzenia i kłusu, a także przeprowadzić badanie ortopedyczne składające się z szeregu różnych manipulacji. Pomocne są także badania rtg, dzięki którym możliwe jest wyeliminowanie innych podobnych schorzeń. Do diagnozy tego problemu można także posłużyć się rezonansem magnetycznym, artroskopią (obejrzeniem stawu „od środka” przy pomocy wziernika) i badaniem laboratoryjnym płynu maziowego pobranego ze stawu.

Jak leczyć zerwane więzadło u psa?

Szybka diagnoza i podjęcie leczenia pozwalają na uniknięcie poważnych uszkodzeń chrząstki stawowej. Niestety zerwanego więzadła nie da się w żaden sposób odbudować. Psiakom z tym schorzeniem zaleca się przede wszystkim ograniczenie wysiłku, rehabilitację i utratę masy ciała oraz podaje się leki przeciwzapalne. Takie postępowanie odnosi sukces przede wszystkim u niewielkich psów – poniżej 10 kg.

U większych czworonogów kluczowe jest przeprowadzenie operacji chirurgicznej, której zadaniem jest przywrócenie stabilności kolanu. Takie operacje mogą być mniej lub bardziej inwazyjne i polegać na przeszczepie lub umiejscowieniu w stawie protezy więzadła, wszczepieniu implantu na zewnątrz stawu kolanowego, nacięciu kości piszczelowej i umiejscowieniu na niej płytki kostnej lub stabilizacji stawu za pomocą szwów. Dobór metody leczenia uzależniony jest od wieku, wielkości i stopnia zaawansowania problemu. Żadna z tych metod nie jest pozbawiona wad.

Po zabiegu konieczna jest właściwa opieka nad czworonogiem. Obejmuje ona przede wszystkim ograniczenie ruchu zwierzęciu, zakaz skakania i chodzenia po schodach. Psiakom po operacji więzadła należy podawać także suplementy zawierające glukozaminę i chondroitynę oraz ściśle kontrolować ich masę ciała. Zwierzaka można także poddać leczniczym masażom i rehabilitacji, która pozwoli na zbudowanie odpowiedniej masy mięśniowej i przywróci sprawność. Psiaki po takiej operacji mają około 85-90% szans na powrót do normalnego życia i aktywności.