Jaskra to poważna choroba oczu, której przyczyną jest zbyt wysokie ciśnienie wewnątrzgałkowe, spowodowane wzrostem objętości cieczy wodnistej w komorach oka. Prowadzi do niszczenia komórek siatkówki i nerwu wzrokowego, a nieleczona – do ślepoty.
Jaskra – objawy i leczenie
Choroba długo nie daje objawów. Kiedy już wystąpią (zwykle najpierw w jednym oku), zwierzę pokazuje, że odczuwa ból: mruży oko, trze je łapami, ociera o przedmioty. Występuje łzawienie, zaczerwienienie oka i opuchlizna powiek.
Niektóre rasy mają szczególne predyspozycje do jaskry:
- beagle (u których choroba rozwija się w młodym wieku),
- rasy północne,
- bassety,
- cocker spaniele,
- springer spaniele,
- labradory,
- teriery walijskie,
- shih tzu,
- jamniki,
- sznaucery olbrzymy,
- bouvier des Flandres,
- pudle miniaturowe,
- setery irlandzkie,
- flat coated retrievery.
Do badania ciśnienia wewnątrzgałkowego służą urządzenia zwane tonometrami. Najprostsze z nich nie wymaga nawet znieczulenia, a pomiar trwa zaledwie ułamki sekundy. Warto też zrobić tzw. gonioskopię.
Jaskra jest nieuleczalna, można jednak spowolnić jej rozwój. Stosuje się leczenie farmakologiczne, których celem jest zmniejszenie ciśnienia wewnątrzgałkowego, zabiegi laserowe i chirurgiczne. Istotne jest, by jak najszybciej postawić prawidłową diagnozę. Nieleczona choroba może doprowadzić nawet do usunięcie całych gałek ocznych.
Warto sprawdzać oczy psa i nie bagatelizować żadnych objawów. Umożliwi to na wcześniejsze wykrycie jaskry i zastosowanie odpowiedniego leczenia.
