Czym jest ektropium i entropium u psa?

Przeglądając opisy ras psów i występujące u nich choroby, często można natrafić na schorzenia oczu zwane entropium i ektropium. Czy te przypadłości zagrażają życiu czworonogów? Czy może stanowią wyłącznie problem natury estetycznej?

Na czym polega entropium?

Entropium to choroba polegająca na podwinięciu się powiek (zazwyczaj dolnej) w stronę gałki ocznej. Przypadłość ta sprawia, że rosnące na powiece włoski i rzęsy ocierają o oko, co powoduje intensywne łzawienie, zaczerwienienie spojówek i wiele poważnych powikłań, w tym wrzody rogówki. Psiaki cierpiące na entropium odczuwają dyskomfort i ból, trą łapami oczy, mogą być rozdrażnione i niechętne do zabawy.

Na czym polega ektropium?

Ektropium jest przypadłością, w której dolna powieka zawija się na zewnątrz od oka. Odstaje przez to od rogówki na tyle, że odsłania trzecią powiekę i spojówkę. W ten sposób powstaje zagłębienie, w którym mogą zbierać się zanieczyszczenia takie jak kurz czy pyłki, które drażnią delikatne struktury oka, powodując podrażnienia i stany zapalne. Ektropium często towarzyszy także nadmierne łzawienie. Przypadłość ta nie jest aż tak bolesna, jak entropium, jednak również bywa przyczyną licznych powikłań.

U jakich ras mogą wystąpić entropium i ektropium?

Oba zaburzenia kształtu powiek są konsekwencjami posiadania przez psa dużego otworu powiekowego, w którym brak jest proporcji pomiędzy wielkością gałki ocznej i długością powiek, co prowadzi do deformacji szczeliny powiekowej. Ektropium sprawiające, że spojrzenie psa wygląda na „smutne”, typowe jest dla takich ras, jak boksery, spaniele, bernardyny, dogi niemieckie czy mastify. Natomiast entropium spotkać można między innymi u chow-chowów, golden retrieverów, labradorów, wyżłów weimarskich czy amstaffów. Oczywiście te przypadłości nie występują wyłącznie u rasowych psów – odpowiedzialne za nie geny ujawnić się mogą także u mieszańców.

Jak leczyć entropium i ektropium u psów?

Entropium wykryte w bardzo młodym wieku szczeniaka może być nieraz wyleczone za pomocą podawanych psu leków. Dorosłe i starsze czworonogi, u których choroba rozwinęła się do zaawansowanej postaci, będą wymagać chirurgicznej korekty powiek. Ektropium nie zawsze musi być operowane – regularna higiena oka może pozwolić na uniknięcie zabiegu. Jednak w zaawansowanych stanach, które niosą ze sobą ryzyko powikłań, warto zdecydować się na chirurgiczną korektę tego problemu. Psiaki, u których wykryto takie wady, nie powinny być używane do dalszej hodowli, by nie przekazały wadliwych genów swojemu potomstwu.